เรื่องสั้นไซไฟลำดับที่ 14 : ปิดเทอมนี้ ที่คิวชู
ปี 2077 โลกภายนอกคือผืนป่าคอนกรีต
ที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกควันแห่งอุตสาหกรรม
แต่ภายใน "คิวชู เอ็กซ์พีเรียนซ์" สถานที่ท่องเที่ยวเสมือนจริง
ที่ล้ำสมัยที่สุดของยุค ทุกสิ่งกลับสมบูรณ์แบบ ไร้ที่ติ
ตั้งแต่กลิ่นอายดินชุ่มฝน ในสวนแอปเปิ้ลยามเช้า
ไปจนถึงไอน้ำอุ่นๆ ของออนเซ็นใต้แสงจันทร์จำลอง
ทุกอย่างถูกออกแบบมาเพื่อปลอบประโลมจิตใจที่เหนื่อยล้าของมนุษย์ยุคใหม่
และ "นานะ" เด็กหญิงวัย 8 ขวบ
ก็กำลังเพลิดเพลินกับการเดินทาง 6 วัน 4 คืนในโลกแห่งความสุขนี้
พร้อมกับ "พี่ไค" พี่ชายคนโตวัย 17 ปี ผู้เงียบขรึมและติดเกม
และ "พี่เรย์" พี่ชายคนรองวัย 15 ปี ผู้ร่าเริงและชอบแกล้งน้องสาว
"พี่ไค! พี่เรย์! ดูนั่นสิ!"
นานะชี้ไปที่กระจกหน้าต่างของห้องพัก 4 ดาวเสมือนจริงของพวกเขา
ซึ่งจำลองวิวทิวทัศน์ของภูเขาที่ปกคลุมด้วยต้นสนเขียวขจี
"มีแมวส้มตัวเบ้อเริ่มเลย!"
พี่ไคยังคงจ้องหน้าจอแท็บเล็ตในมืออย่างไม่ละสายตา
"อะไรของนานะเนี่ย...ไม่มีอะไรหรอกน่า"
พี่เรย์หัวเราะพลางยีหัวน้องสาว "สงสัยหนูตาฝาดไปแล้วมั้งน้องสาว"
นานะขมวดคิ้ว แมวส้มตัวนั้น...ตัวโต ขนฟู
และมีดวงตาสีทองฉายแววฉลาด
กำลังนั่งจ้องเธออยู่ริมหน้าต่างเมื่อครู่นี้เอง เธอแน่ใจ
ตลอดทริป "KYUSHU EXPERIENCES"
นานะยังคงเห็นเจ้าแมวส้มตัวนั้นเป็นระยะๆ
มันมักจะปรากฏตัวแวบหนึ่งที่ขอบจอ
ใต้โต๊ะบุฟเฟต์ปิ้งย่างพรีเมี่ยม
หรือแม้แต่สะท้อนอยู่ในผิวน้ำใสแจ๋วของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำมารีน เวิลด์
แต่มันก็มักจะหายไปเมื่อเธอพยายามจะชี้ให้ใครดู
แม้แต่ใน TeamLab Forest ที่เต็มไปด้วยแสง สี
และสิ่งมีชีวิตดิจิทัลมากมาย เจ้าแมวส้มก็ยังคงดู "แตกต่าง"
ราวกับเป็นสิ่งมีชีวิตเดียวที่ไม่ได้ถูกสร้างจากพิกเซล
ทุกครั้งที่มันปรากฏตัว นานะรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ แล่นไปทั่วตัว
ความสุขไร้ขีดจำกัดของโลกเสมือนเริ่มมีรอยร้าวเล็กๆ
...หรือทั้งหมดนี้คือแค่จินตนาการของเด็ก?
แม้จะมีเรื่องของแมวส้มวนเวียนอยู่ในใจ
แต่นานะก็ยังคงสนุกสนานกับกิจกรรมต่างๆ ของทริป
เธอหัวเราะคิกคักขณะที่มือเล็กๆ คลุกเคล้าบ๊วยกับน้ำตาล
เพื่อทำอูเมะชูเสมือนจริง
พี่เรย์คอยแกล้งเธอด้วยการแอบใส่บ๊วยเพิ่มลงไปในโหลของเธอ
ส่วนพี่ไคก็ยังคงจมอยู่กับโลกของเกม
แต่ก็แอบอมยิ้มเล็กๆ เมื่อเห็นน้องสาวมีความสุข
นานะเลือกชุดกิโมโนสีชมพูบานเย็นลายดอกซากุระที่น่ารักที่สุด
พี่เรย์ช่วยเธอโพสท่าถ่ายรูปตลกๆ
ขณะที่พี่ไคแอบถ่ายรูปเธอเก็บไว้ในเครื่องโดยที่เธอไม่รู้ตัว
"นานะ! ดูปลาวาฬนั่นสิ!" พี่เรย์ชี้ให้ดูปลาวาฬยักษ์ที่แหวกว่ายอย่างสง่างามในตู้ปลาขนาดยักษ์ของมารีน เวิลด์ แสงไฟใต้น้ำสาดส่องกระทบผิวน้ำเป็นประกายระยิบระยับ นานะเกาะกระจกตาแป๋ว เธอลืมตาโตเมื่อเห็นเงาสีส้มเรืองรองแวบหนึ่งอยู่หลังปลาวาฬตัวมหึมา หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว
ใน TeamLab Forest การผจญภัยยิ่งเข้มข้นขึ้น
เมื่อนานะหลงเข้าไปในเส้นทางที่เต็มไปด้วยดอกไม้ดิจิทัลเรืองแสง
เสียงดนตรีบรรเลงราวกับอยู่ในเทพนิยาย
ทันใดนั้น เจ้าแมวส้มก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
มันกระโดดนำหน้าไปอย่างรวดเร็วราวกับจะเชิญชวนให้ตามไป
นานะวิ่งตามไปอย่างไม่ลังเล
ทิ้งพี่ชายทั้งสองที่กำลังถ่ายรูปและเล่นเกมอยู่เบื้องหลัง
เธอวิ่งตามเข้าไปในส่วนลึกของป่าดิจิทัล
ก่อนที่แสงไฟจะกะพริบแปลกๆ และแมวส้มก็หายไปอีกครั้ง
ปล่อยให้นานะยืนอยู่ตามลำพังในความเงียบอันน่าขนลุกเพียงไม่กี่วินาที
ก่อนที่พี่ชายทั้งสองจะวิ่งตามมาเจอด้วยความเป็นห่วง
"นานะ! หนูหายไปไหนมาเนี่ย!" พี่เรย์บ่น
แต่สีหน้าเต็มไปด้วยความโล่งใจ
พี่ไคถึงกับเก็บแท็บเล็ตลงกระเป๋า "พี่เรียกตั้งนาน ไม่ได้ยินเหรอ"
นานะได้แต่บอกว่า "หนูเห็นแมวค่ะ มันพาหนูไป"
แต่พี่ชายทั้งสองก็ยังคงไม่เชื่อเธอ
วันรุ่งขึ้น ณ สวนแอปเปิ้ลเสมือนจริง ลูกแอปเปิ้ลสีแดงสดห้อยระย้าเต็มต้น
นานะเลือกเก็บลูกที่ใหญ่ที่สุดด้วยความตั้งใจ
ขณะที่มือเธอกำลังเอื้อมไปถึง
จู่ๆ เจ้าแมวส้มก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง มันนั่งอยู่บนกิ่งไม้
ข้างๆ ลูกแอปเปิ้ลที่นานะกำลังจะเด็ด
ดวงตาสีทองจ้องมองเธอเขม็ง ราวกับจะบอกอะไรบางอย่าง
มันกระดิกหางเบาๆ ก่อนจะกระโดดลงไปและวิ่งหายไปในพงหญ้า
นานะเด็ดลูกแอปเปิ้ลนั้นมา มันดูเหมือนลูกอื่นๆ
แต่เมื่อสัมผัส เธอรู้สึกถึงความเย็นเล็กน้อยที่แตกต่างออกไปจากลูกอื่นๆ ที่เคยเก็บ
ช่วงหัวค่ำ หลังจากอิ่มอร่อยกับบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่างพรีเมี่ยม
และผ่อนคลายกับการแช่ออนเซ็นในห้องพัก 4 ดาวอันแสนสบาย
ก็ถึงเวลาสำหรับกิจกรรมสุดท้ายที่หลายคนรอคอย นั่นคือ
"พิธีชงชาญี่ปุ่นแบบเซน"
นานะนั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าปรมาจารย์ชงชาเสมือนจริง
ผู้ซึ่งเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ สงบ และงดงาม
ทุกอิริยาบถล้วนเปี่ยมด้วยความหมาย
เสียงน้ำร้อนเดือดรินลงสู่ถ้วยชา
เสียงไม้ไผ่กระทบภาชนะ ล้วนเป็นจังหวะที่ช่วยปลอบประโลมจิตใจ
พี่ไคและพี่เรย์นั่งอยู่ข้างๆ
แม้จะดูเบื่อๆ ในตอนแรก แต่เมื่อเห็นความตั้งใจของน้องสาว
ก็เริ่มให้ความสนใจมากขึ้น
นานะพยายามทำตามอย่างตั้งใจ
แต่ในใจก็ยังคงเฝ้ารอ...รอเจ้าแมวส้ม
และแล้ว...มันก็ปรากฏตัวขึ้น!
ไม่ใช่แค่ปรากฏตัว แต่เจ้าแมวส้มกระโดดขึ้นไปนั่งบนโต๊ะเตี้ยๆ
ตรงข้ามกับนานะ
ดวงตาสีทองจ้องมองเธอตรงๆ
ปรมาจารย์ชงชาเสมือนจริงยังคงเคลื่อนไหวต่อไป
ราวกับไม่เห็นการมีอยู่ของมัน
แต่แมวส้มกลับยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นชี้ไปที่ถ้วยชาของนานะ
จากนั้นก็เลื่อนไปชี้ที่กล่องไม้เล็กๆ เก่าๆ ที่วางอยู่บนชั้นวางของข้างๆ
พี่ไคที่กำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น
ต้องชะงักเมื่อเห็นท่าทางแปลกๆ ของแมวส้ม
เขาหันไปมองกล่องนั้น แล้วจึงค่อยๆ เอื้อมมือไปหยิบมันมาเปิดออก
ภายในกล่องไม้เล็กๆ นั้น ไม่ใช่ขนมหวาน หรือเครื่องรางนำโชค
...แต่เป็น กลีบชาแห้งสีเขียวหม่นๆ เพียงกลีบเดียว กลีบชาที่ดูเก่าแก่
ราวกับถูกเก็บรักษามาอย่างยาวนาน
มันไม่ได้สมบูรณ์แบบเหมือนใบชาในโลกเสมือนจริงนี้ แต่กลับมีรอยเหี่ยว รอยขาด และกลิ่นดินอ่อนๆ ที่ชวนให้สงสัย
ทันทีที่นานะสัมผัสกลีบชานั้น โลกทั้งใบก็สั่นสะเทือน !
เธอไม่ได้อยู่ในห้องพัก 4 ดาวอีกต่อไป
แต่เป็น... ตะกร้าแมวใบโปรด ที่วางอยู่ข้างเตียงของพี่ไค
แสงจันทร์สลัวๆ ส่องลอดผ้าม่านเข้ามา เผยให้เห็นร่างของพี่ไคและพี่เรย์ที่กำลังหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง
เธอค่อยๆ ยืดตัวขึ้น ขนสีส้มฟูฟ่องของเธอกระดิกเบาๆ
ใช่แล้ว...เธอคือนานะ แมวส้มแสนรักของพี่ชายทั้งสอง
กลีบชาแห้งสีเขียวหม่นๆ ที่เธอเคยสัมผัสในความฝัน ตอนนี้กลายเป็น ใบไม้แห้ง ที่ติดอยู่ที่อุ้งเท้าหน้าของเธอ ใบไม้ที่เธออาจจะเล่นซนไปคาบมาจากกระถางต้นไม้ในห้องเมื่อคืน
นานะมองไปยังพี่ชายทั้งสองที่นอนหลับอย่างสบายใจ
เสียงกรนเบาๆ ของพี่ไค และการพลิกตัวของพี่เรย์ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
เธอจำได้ว่าเมื่อหลายวันก่อน พี่ชายทั้งสองคุยกันเรื่องทริป "คิวชู เอ็กซ์พีเรียนซ์"
ที่พวกเขาจะไปช่วงปิดเทอม แต่พ่อแม่ไม่ว่างไป
ทำให้พวกเขาต้องไปกันเอง นานะได้แต่ฟังและจินตนาการตาม
ความฝันอันแสนวิเศษเมื่อครู่นี้
คือความปรารถนาอันแรงกล้าของเธอ
ที่อยากจะไปผจญภัยในโลกกว้างกับพี่ชายที่เธอรัก
แม้จะเป็นเพียงความฝัน แต่ความสุข ความตื่นเต้น และความผูกพันที่เธอได้รับนั้น ช่างสมจริงเสียจนเธออดที่จะยิ้มไม่ได้
นานะกระโดดลงจากตะกร้าแมว
เดินย่องเบาๆ ไปที่เตียงของพี่ไค เธอปีนขึ้นไปนอนขดตัวอยู่ข้างๆ เขา
ซบหน้าลงกับแขนของพี่ชาย กลิ่นอายคุ้นเคยทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย
"เหมียว..." เสียงครางเบาๆ ดังออกมาจากลำคอของนานะ
ราวกับจะบอกว่า "ขอบคุณนะพี่ชาย...ที่พาหนูไปเที่ยวในฝัน"
เธอหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมกับความหวังเล็กๆ ว่าสักวันหนึ่ง
ความฝันนั้นจะกลายเป็นความจริง
และเธอจะได้ไปผจญภัยในคิวชูจริงๆ กับพี่ชายทั้งสองของเธอ
-The End-
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
