Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
pao.siwat
•
ติดตาม
23 ก.ค. เวลา 19:41 • การเมือง
การแข่งขันของมนุษย์คือ สิ่งที่พัฒนาสังคมมนุษย์ให้ก้าวต่อไปในอนาคต
การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ดีที่สุดคือ การเปิด
การไหลของทรัพยากรมนุษย์ให้มีข้อจำกัด
ในการเข้ามาทำงานในพื้นที่ให้เกิดการแข่งขัน
และการพัฒนาของคนในพื้นที่นั้น
การที่เราจำกัดการแข่งขันของมนุษย์ให้มีวงจำกัด ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลข้ออ้างเรื่อง ความเป็นชาติ หรือเรื่องของการกำหนด กฎระเบียบ เข้ามาควบคุมสังคม ไปจนถึงเรื่องการเก็บภาษีจากคนในสังคม จนเป็นสาเหตุให้คนในพื้นที่สังคมนั้นที่จำเป็นจะต้องเสียภาษีให้รัฐนั้น เกิดความรู้สึกต่อต้านการเข้ามาของคนที่ยังไม่ได้ถูกให้เก็บภาษี
ปัญหานี้ก็มีการถกเถียงในสังคมว่า เราควรเปิดการไหลเข้าของคนต่างชาติ หรือ คนที่ไม่ได้มีสัญชาติของรัฐนั้น คนที่ไม่ได้อยู่ในระบบภาษีของรัฐ ให้สามารถเข้ามาทำงาน ประกอบธุรกิจในพื้นที่ได้โดยความสมัครใจ โดยที่ไม่ควรเป็นการให้สิทธิประโยชน์ อะไรก็แล้วแต่เหนือกว่าคนในพื้นที่การควบคุมของรัฐที่จำเป็นต้องเสียภาษีให้รัฐ ที่เหนือกว่า
ซึ่งสิ่งที่ภาครัฐควรต้องทำมากกว่าการให้สิทธิประโยชน์ หรือลดการใช้กฎระเบียบ ให้กับคนเฉพาะกลุ่ม แต่จะต้องลด/ยกเลิก กฎระเบียบ กฎหมายที่เป็นการหาข้ออ้างในการควบคุมคุณภาพ หรืออะไรก็ตามให้กับทุกคนในสังคม
ที่มีความต้องการ และแรงจูงใจในการจะประกอบธุรกิจ หรือทำงานอะไรก็ตาม
โดยไม่จำเป็นจะต้องไปคำนึงถึงว่าคนคนนั้นจะเป็นคนที่ได้เสียภาษีให้รัฐหรือ เป็นคนข้างนอกที่มีความต้องการจะเข้ามาทำงาน ทำธุรกิจ แต่ติดเรื่องความเยอะของกฎระเบียบ ที่พยายามหาข้ออ้างเข้ามาควบคุมคุณภาพให้กับผู้บริโภค หรือประชาชน
สรุปแล้วการที่ภาครัฐกำหนดกฎระเบียบเพื่อควบคุม สิ่งต่างๆ ที่พวกเขาคิดว่าจะทำให้สังคมยุติธรรมมากขึ้น แต่ผลที่ได้ตรงกันข้าม เพราะธรรมชาติของมนุษย์นั้นก็จะมีมนุษย์กลุ่มที่สามารถเข้าถึงศูนย์กลางอำนาจรัฐได้ และก็จะได้ผลประโยชน์ของช่องว่าง หรือการละเว้น หลับตาข้างเดียวของเจ้าหน้าที่รัฐ นักการเมือง เพื่อแลกกลับผลประโยชน์ส่วนตนที่เป็นธรรมชาติ เพื่อให้ตนเองมีความมั่งคั่ง ทั้งที่คนในระบบราชการทั้งประจำและการเมืองก็จะอ้างว่าตนยึดถือผลประโยชน์ส่วนรวม
ทำให้ผลลัพธ์ที่ได้เกิดความเหลื่อมล้ำในสังคมที่มีสาเหตุจากภาครัฐที่คิดว่าแนวคิดที่ปฏิบัติกันจะทำให้สังคมยุติธรรม คนที่ทำประโยชน์ ให้กับในสิ่งที่สังคมที่มี
ความต้องการ ไม่ได้ผลลัพธ์ ผลตอบแทน ที่คุ้มค่ากับ
ความทุ่มเทของเขา แต่ผลตอบแทนกลับไปตกกลับคนที่
ไม่ได้ทุ่มเทมากเท่า แต่คนคนนั้นได้ผลตอบแทน
จากการโชคดีที่อยู่ใกล้ศูนย์กลางอำนาจรัฐมากกว่าแค่นั้น ซึ่งมากกว่าความไม่เท่าเทียมทั่วๆไป แต่มันคือความไม่ยุติธรรมที่เกิดจากความหวังดีของภาครัฐ ที่คิดว่าตนคือพระเจ้าที่จะทำให้สังคมยุติธรรมได้ ซึ่ง " ไม่ใช่ "
24 กรกฎาคม 2568
ปรัชญา
ปรัชญามนุษย์_สังคม_เศรษฐศาสตร์
การเมือง
บันทึก
4
4
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย