คนที่หายไปจากโซเชียล มักถูกพูดถึงมากกว่าคนที่โพสต์ทุกวัน
โลกออนไลน์มันเต็มไปด้วยเสียง
มีคนมากมายโพสต์ทุกวัน อัปเดตทุกชั่วโมง แชร์ทุกมุมชีวิต
บางคนเล่าเรื่องงาน
บางคนถ่ายรู้อาหาร
บางคนลงคำคมซ้ำๆ ที่อัลกอริทึมชอบ
แต่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงพวกเขา
ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เขาทำไม่มีความหมาย
แต่เพราะมัน…ไม่แปลกใหม่
จนกระทั่งวันหนึ่ง
มีคนเงียบหายไป
ไม่มีสตอรี่ ไม่มีโพสต์ ไม่มีแม้แต่สัญญาณว่ากำลังใช้ชีวิตอยู่ที่ไหน
เรากลับเห็นชื่อของเขาถูกพูดถึงมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
“มันหายไปเลยนะช่วงนี้”
“เห็นล่าสุดคือโพสต์เมื่อเดือนก่อน”
“ไม่ได้คุยกับมันเลยว่ะ เป็นอะไรรึเปล่า”
ทั้งที่ตอนเขายังอยู่ตรงนี้ ยังเล่าเรื่องของเขาทุกวัน
กลับไม่มีใครสนใจ
ไม่มีแม้แต่คำถามว่า…วันนี้เป็นยังไงบ้าง
มันน่าประหลาดดีนะ
ความเงียบมักสร้างเสียง
และเสียงนั้นมักไม่ใช่เสียงที่ดีเท่าไหร่
มีคนที่หายไปเพราะเหนื่อย
มีคนที่หายไปเพราะหมดแรงจะเล่าอะไรให้ใครฟัง
แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับมา คือการถูกตั้งข้อสังเกต
บางคนพูดถึงด้วยความห่วง
บางคนพูดเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่บางคนก็พูดเพราะอยากเอาไปเล่าต่อ
คนที่โพสต์ทุกวัน มักถูกกดผ่านแบบไม่ได้คิดอะไร
แต่คนที่หายไปจากทุกโพสต์ กลับกลายเป็นคนที่ “มีเรื่อง”
โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรเลย
บางทีเราก็อดคิดไม่ได้ว่า
โลกนี้ให้ค่ากับการปรากฏตัว…หรือการหายไปกันแน่
ไม่ใช่ทุกคนที่หายไปอยากให้ใครตาม
แต่ก็คงดี ถ้าตอนที่เรายังอยู่ ยังมีใครรับรู้บ้าง
มันอาจเป็นแค่สิ่งที่เราคิดเองเออเอง
จากการเฝ้าดูชื่อของใครบางคนที่เงียบหาย
แต่กลับถูกพูดถึงในวงที่เขาไม่ได้อยู่แล้ว
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
