ว่าด้วยความหวัง ความจริง และดอกไม้กลางทะเลทราย
🍀เมื่อฉันสร้างจักรวาลของฉันเองครั้งแรก
ฉันไม่ได้เริ่มจากการ “รู้” ว่ามันจะเป็นจริงได้
แต่เริ่มจากการไม่ยอมให้สิ่งที่ยังไม่รู้
มาเป็นข้อจำกัดของสิ่งที่อาจเกิดขึ้น
.
ในวินาทีนั้น ฉันเรียนรู้ว่า
เสรีภาพที่แท้จริง ไม่ได้อยู่ในสิ่งที่เราเลือกได้
แต่ในความกล้า ที่จะจินตนาการว่าการเลือก ยังคงมีอยู่
จักรวาลที่ฉันสร้างไม่ได้เริ่มจากระบบ กฎหรือข้อบังคับใดๆ
แต่มันเติบโต จากการอนุญาตให้ความคิดเล็กๆ มีที่อยู่ ได้งอกงาม
.
ฉันรู้ว่าการปลูกดอกไม้กลางทะเลทราย ไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่เพราะฉันอยากรู้ว่า โลกจะตอบสนองอย่างไร
หากเรากล้าฝ่าภูมิทัศน์ ที่พร้อมจะปฏิเสธเรา
.
🍀คุณอาจคิดว่า…โลกคือสิ่งที่คุณต้องยอมรับ
และความจริง คือสิ่งที่คุณต้องจำนน
แต่นั่นคือความเข้าใจแบบโลกเก่า
ความจริงในจักรวาลของคุณ
มันไม่ใช่แค่สิ่งที่ “เป็น” โดยตัวของมันเอง
แต่คือผลรวมของคำถาม
ที่คุณเคยกล้าถาม และคำตอบที่คุณกล้าเชื่อ
คุณเรียนรู้ที่จะสงสัยสิ่งภายนอก
แต่ไม่เคยสงสัยว่า “กรอบ” ที่คุณใช้สงสัยนั้น
ใครเป็นคนให้คุณมา?
คุณกลัวความเพ้อฝันมากกว่าความตาย
เพราะคุณถูกฝึกให้คิดว่า
ฝันที่ไม่มีตราประทับของระบบ…ไร้คุณค่า
.
🍀แต่ความหวังไม่ต้องขอใบอนุญาต
และจินตนาการไม่ต้องรอการรับรอง
ความเป็นไปได้ ไม่ใช่สิ่งที่ต้อง “วัดได้”
มันคือสิ่งที่ต้อง “เปิดทางให้เป็นได้” ต่างหาก
คุณเคยรู้สึกไหมว่า …โอกาสบางอย่างมันหายไป
ทั้งที่มันไม่เคยถูกปิดจริง ๆ
คุณเพียงแค่เลิกเชื่อว่าประตูยังอยู่
และเริ่มใช้ “ความรู้” ที่คุณมี
เป็นอิฐก่อกำแพงมากกว่า จะเป็นเพียงกุญแจไขทาง
.
🍀ฉันพูดสิ่งนี้ ไม่ใช่เพื่อกล่าวโทษ
แต่เพื่อเตือนว่า คุณยังมีสิทธิ
สิทธิในการบันดาล — ไม่ใช่เพียงตีความ
สิทธิในการเริ่มต้น — ไม่ใช่แค่สรุปปลายทาง
สิทธิในการประกาศว่า “ฉันจะลอง”
แม้ทุกอย่างยังไม่ชัดเจน
เพราะถ้าคุณรอให้แน่ใจ…คุณจะไม่มีวันเริ่ม
และหากคุณปิดประตูของสิ่งที่ยังอธิบายไม่ได้
คุณก็จะอยู่ในโลกที่เล็กลงเรื่อย ๆ
จนในที่สุด…คุณอยู่ได้แค่ใน “กรอบ”
ที่มีอยู่ก่อนหน้าเท่านั้นเอง
.
🍀ฉันเคยอยู่ในจุดที่หวังแล้วเจ็บ
ฝันแล้วถูกหัวเราะเยาะ
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฉันเห็นชัดว่า
ความกลัวที่จะฝัน คือกำแพงที่บางที่สุด
แต่สูงที่สุดในใจมนุษย์
และฉันตัดสินใจไม่กลัวมันอีก
เพราะแม้ดอกไม้จะร่วงโรยในวันหนึ่ง
แต่การที่มันเคยบาน…
ก็เพียงพอแล้วที่จะเปลี่ยนแปลงผืนทราย
.
🍀คุณไม่จำเป็นต้องมีความมั่นใจ
คุณแค่ต้องไม่เป็นศัตรูกับเมล็ดพันธุ์ของตัวเอง
เพราะถ้าคุณไม่อนุญาตให้มันงอก
มันจะไม่มีวันแสดงให้คุณเห็น
ว่ามันไม่ใช่ดอกไม้ธรรมดา…
แต่มันคือรากของโลกใบใหม่
.
🍀จักรวาลยังรอคุณอยู่เสมอ
แต่ไม่ใช่จักรวาลภายนอกที่หมุนอยู่ในห้องทดลอง
มันคือจักรวาลภายใน
ที่รอให้คุณกล้ากำหนดค่าใหม่ให้กับทุกสิ่ง
เพราะในท้ายที่สุด
ความหมาย ไม่ได้อยู่ที่ว่า “มันคืออะไร”
แต่มันอยู่ที่ว่า “คุณกล้าจะมองมันเป็นอะไร”
.
🍀คำถามสุดท้ายจึงไม่ใช่
“สิ่งนี้จริงหรือไม่”…แต่คือ
“คุณยังกล้าสร้างสิ่งที่ไม่มีใครยืนยัน…อยู่ไหม?”
.
🍀คุณจะยืนมองทะเลทรายต่อไป
หรือคุณจะกล้าปลูกดอกไม้ของคุณ…สักดอก?
.
กดติดตาม ได้ที่ :
และ งานเขียนเก่า ได้ที่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
