🔥“เสียงปืนหลังข้อตกลง” กับบททดสอบใหญ่ของอาเซียน และอนาคตของความสงบในภูมิภาค
ขณะที่ภาพ “จับมือ” ของผู้นำไทย–กัมพูชา กลายเป็นไวรัลในฐานะสัญลักษณ์แห่งความหวังและข้อตกลงหยุดยิง เสียงปืนจากแนวชายแดนกลับดังขึ้นไม่กี่ชั่วโมงถัดมา ฝ่ายไทยกล่าวหาว่าฝั่งกัมพูชายิงก่อน ฝ่ายกัมพูชาปฏิเสธทันที และโยนกลับมาว่าไม่ได้เริ่ม ซึ่งความจริงที่ปรากฏคือความเงียบสงบที่ทุกคนคาดหวัง ยังไม่เกิดขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว
สิ่งที่เราเห็นจึงไม่ใช่สันติภาพ แต่มันคือ “ความเปราะบาง” ของข้อตกลงหยุดยิง ที่ยังไม่ทันไรก็เริ่มมีรอยร้าว เส้นแบ่งเขตแดนกลายเป็นทั้งสนามรบทางทหารและสนามต่อรองทางการเมือง ขณะที่คำถามใหญ่ที่ลอยอยู่ในอากาศคือ—จากนี้ไป จะเกิดอะไรขึ้น?
อนาคตของสถานการณ์นี้อาจเบี่ยงเบนไปได้หลายทาง หนึ่งในทางที่ดีที่สุดคือการเจรจาครั้งใหม่ ที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ไทยกับกัมพูชา แต่เปิดพื้นที่ให้เพื่อนบ้านและพันธมิตรในภูมิภาคร่วมเป็น “พยานและผู้ตรวจสอบ” เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ ซึ่งอาเซียนเริ่มเคลื่อนไหวในทิศทางนี้แล้ว เช่น มาเลเซียเสนอแนวคิดตั้งทีมผู้สังเกตการณ์ที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด เพื่อช่วยตรวจสอบข้อเท็จจริงและลดความตึงเครียด
อีกทางหนึ่งคือการดึงมหาอำนาจเข้ามาช่วยจัดโต๊ะเจรจาอย่างเป็นทางการ สหรัฐฯ แสดงความพร้อมจะเป็นคนกลาง ขณะที่จีนจับตาสถานการณ์อย่างใกล้ชิดเพราะกัมพูชาเป็นพันธมิตรที่ใกล้ชิด และจีนเองก็ไม่ต้องการให้ไฟในภูมิภาคลุกลามในช่วงเวลาที่การแข่งขันระดับโลกกำลังเข้มข้น
แต่นั่นก็ทำให้เกมนี้ซับซ้อนขึ้น เพราะเมื่อ “คนตัวใหญ่” ลงมาเล่น ความขัดแย้งเล็กๆ ที่เคยอยู่ในระดับชายแดน อาจกลายเป็นหมากตัวใหม่ในกระดานยุทธศาสตร์โลก ซึ่งนั่นไม่ใช่ทางที่ประชาชนอยากเห็น และไม่ใช่ความสงบแบบที่เราควรจะได้รับ
และแน่นอน ยังมีทางที่สาม—ทางที่ไม่มีใครอยากให้เกิด นั่นคือสถานการณ์ลุกลาม บานปลาย หลุดจากกรอบการควบคุม ข้อมูลปลอมถูกปล่อย กระสุนหลุดข้ามแดน ความไว้ใจหายไป เหตุการณ์พลิกผันโดยไม่ทันตั้งตัว ถ้าเหตุการณ์เดินไปทางนั้นจริง ไม่ใช่แค่สองประเทศจะเสียหาย แต่ความมั่นคงของทั้งภูมิภาคจะสั่นคลอนในทันที
ความหวังตอนนี้จึงไม่ใช่การรอให้ “คนระดับสูง” หันหน้ามาคุยกันอีกครั้งเพียงอย่างเดียว แต่คือการสร้างแรงผลักจากสังคมโดยเฉพาะ “คนรุ่นใหม่” ที่เข้าใจว่าเสียงปืนในวันนี้ ไม่ใช่เรื่องไกลตัวอีกต่อไป เพราะทุกข่าว ทุกโพสต์ และทุกคลิปจากชายแดน กำลังส่งตรงถึงมือถือเราทุกคนแบบเรียลไทม์
คนรุ่นใหม่ไม่จำเป็นต้องอยู่ในสนามรบเพื่อมีบทบาท แต่สามารถตั้งคำถาม แชร์ความจริง และช่วยกันจับตาว่าผู้นำกำลังเลือกทางที่ดีที่สุดจริงหรือไม่ และใครที่กำลังทำให้ไฟแห่งความขัดแย้งลุกขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อผลประโยชน์ที่ไม่ใช่ของประชาชน
อาเซียนเองก็อยู่ในบททดสอบสำคัญ จะเป็นแค่ผู้ดูเงียบๆ หรือจะลุกขึ้นมาทำหน้าที่อย่างเต็มตัวในฐานะภูมิภาคที่เชื่อมโยงกันทั้งเศรษฐกิจ ประชาชน และความมั่นคงร่วมกัน ถ้าครั้งนี้อาเซียนทำได้ดี มันอาจเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ทั้งโลกหันมามองภูมิภาคนี้ในฐานะ “ตัวกลางแห่งสันติภาพ” ที่ไม่ใช่แค่ชื่อในแถลงการณ์ แต่คือพลังจริงบนเวทีโลก
สุดท้าย สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างไทยและกัมพูชาไม่ใช่แค่การปะทะสองประเทศ แต่มันคือคำถามใหญ่ของยุคสมัย—เราจะยอมให้ความขัดแย้งแบบเดิมๆ ลากยาวไปถึงคนรุ่นใหม่อีกหรือไม่? หรือถึงเวลาที่เราจะเปลี่ยนการเมืองชายแดนให้กลายเป็นพื้นที่ของสันติภาพ ความเข้าใจ และการฟังกันอย่างแท้จริง
เพราะเสียงที่ยั่งยืนกว่าเสียงปืน อาจไม่ใช่เสียงของนักการเมือง แต่คือเสียงของประชาชนที่พร้อมจะบอกว่า “พอแล้ว”
หากบทความนี้สะท้อนสิ่งที่คุณรู้สึก แชร์ออกไปเลยครับ—เพราะบางครั้ง จุดเริ่มต้นของสันติภาพ อาจไม่ใช่บนโต๊ะเจรจา แต่อยู่ที่ปลายนิ้วของคุณเอง ✌🏻
By: OakÉclats
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
