2 ส.ค. เวลา 03:31 • ธุรกิจ

“Aeneid: ทางรอดของผู้ไม่เหลืออะไร แต่ยังมีภารกิจให้สานต่อ”

โดย ดร.ภิญโญ รัตนาพันธุ์
“เรารอดจากสงคราม ไม่ใช่เพื่อมีชีวิตอยู่เฉย ๆ
แต่เพื่อสร้างบางสิ่งที่ไม่มีใครเคยกล้าฝันมาก่อน”
— เอเนียส, วีรบุรุษแห่ง Aeneid
🏚️ 1. เมื่อเมืองเก่าพัง…เรายังต้องแบก ‘จิตวิญญาณของมัน’ เดินทางต่อ
เอเนียสไม่ได้รอดจากเมืองทรอยเพื่อเอาตัวรอด
แต่เขา “แบกพ่อบนหลัง” และ “จูงมือลูกชาย”
เดินข้ามทะเลเพื่อนำตำนานของทรอย…ไปปลูกใหม่ที่โรม
ชนชั้นกลางไทยในวันนี้
ก็ไม่ต่างจากผู้คนในเมืองที่ถูกเผา
• งานประจำที่เคยมั่นคง…เริ่มเปราะ
• ระบบการศึกษาที่หวังพึ่ง…กลายเป็นภาระหนี้
• ราคาของทุกอย่างพุ่ง…ยกเว้นศักดิ์ศรีของคนทำงาน
แต่เรายังมีสิ่งหนึ่งที่ “พังไม่ได้”
นั่นคือ หัวใจที่ไม่ยอมลืมว่าเราเกิดมาเพื่อทำอะไรบางอย่าง
🧭 2. Aeneas ไม่ใช่นักรบ…แต่คือ “ผู้แบกความหวัง”
เขาไม่ได้สู้เพื่อแก้แค้น
เขาไม่ได้หลงอยู่กับซากปรักหักพัง
เขาเดินหน้า ด้วยความเชื่อว่า
“เราอาจสร้างเมืองที่ดีกว่าเมืองเดิม
ถ้าเราไม่ลืมว่าตนเองคือใคร”
นี่คือจิตวิญญาณของชนชั้นกลางที่ยังไม่ล่มสลาย:
• ไม่ใช่เพราะมีเงิน
• แต่เพราะยัง “กล้าเลี้ยงลูกด้วยความหวัง”
• ยัง “ลุกขึ้นไปทำงานเช้าตรู่”…แม้เมื่อคืนนอนไม่หลับเพราะเครียดเรื่องหนี้
🕊️ 3. เส้นทางใหม่ไม่ง่าย…แต่คือเส้นทางที่ “เราได้เลือกเอง”
Aeneid บอกเราว่า
เส้นทางใหม่ไม่มีใครปูไว้ให้
ต้องแลกด้วยความเสียสละ ความอดทน และบางครั้ง…ความสูญเสีย
แต่เมื่อถึงปลายทาง
สิ่งที่เราได้ไม่ใช่แค่ “เมืองใหม่”
แต่คือ “ตัวเราแบบใหม่” ที่แกร่งขึ้นจากทุกสิ่งที่ผ่านพ้นมา
📜 สรุป: ชีวิตของชนชั้นกลาง อาจไม่ได้เริ่มจากศูนย์
แต่อาจเริ่มจาก “ซากปรัก” ที่ยังอุ่นด้วยความหวัง
เพราะผู้ที่กล้าแบกพ่อเดินข้ามไฟ
ผู้ที่ไม่ลืมลูกแม้กลางระเบิด
ผู้ที่ยังมีแรงเขียนชีวิตขึ้นใหม่…
ย่อมเป็นวีรบุรุษในแบบที่โรมต้องการ
และบางที…
ชนชั้นกลางไทย ก็อาจกลายเป็น “Aeneas” แห่งยุคใหม่
ถ้าเรายังไม่ลืมว่า เราไม่ได้รอดมาเพื่ออยู่เฉย ๆ
แต่รอดมาเพื่อสร้างบางสิ่งที่ลูกหลานจะภูมิใจ
โฆษณา