โปสการ์ดใบนั้น... ฉันส่งความคิดถึง เป็นตัวหนังสือ🍀
ฉันเคยชอบเขียนโปสการ์ด…
บางครั้งเป็นจดหมายสั้น ๆ ส่งถึงเพื่อน
บางครั้งก็เขียนถึงตัวเอง จากเมืองไกลที่เพิ่งไปเยือน
.
ฉันชอบเวลาที่กลับมาถึงบ้าน
แล้วพบโปสการ์ดในตู้ไปรษณีย์
เหมือนข้อความจากอดีต ส่งมาทักทายตัวฉันในวันนี้
.
ฉันจำได้… เชียงใหม่ในฤดูหนาว
เช้าตรู่หมอกบางคลออยู่เหนือหลังคาไม้
ฉันนั่งในคาเฟ่เล็ก ๆ ริมถนนคนเดิน เสียงนักดนตรีเปิดหมวกลอยแผ่วมา
.
ฉันเลือกโปสการ์ดภาพวาดสีน้ำของดอยสุเทพ
เขียนข้อความสั้น ๆ ถึงเพื่อน —
"ที่นี่อากาศดี กาแฟหอมกรุ่น"
พร้อมลายมือที่สั่นเล็กน้อยเพราะอากาศเย็น
ตอนนี้… ฉันยังได้กลิ่นกาแฟดำที่ควันยังลอยกรุ่นอยู่เลย
.
และอีกครั้งหนึ่ง — วันที่ฉันไปสระมรกต จ.กระบี่
แดดบ่ายสะท้อนผิวน้ำเป็นประกายจนตาพร่า
ฉันเดินฝ่าทางป่าชื้น เสียงใบไม้ไหวปนเสียงนก
ก่อนจะมาถึงสระน้ำสีเขียวใสจนอยากก้าวลงไปสัมผัส
.
ฉันหยิบโปสการ์ดที่ได้มาจากร้านของที่ระลึก
ภาพน้ำสีเขียวอมฟ้า เหมือนกำลังเชิญชวน
แล้วเขียนบอกเพื่อนว่า — “ที่นี่สวยเหมือนฝัน”
.
ทุกใบ… ฉันตั้งใจเลือกภาพที่สวยและถูกใจ
แล้วส่งไปหาเพื่อนเสมอ
.
แต่วันนี้… ฉันไม่ได้เขียนโปสการ์ดอีกแล้ว
เพราะเพื่อนคนนั้น ไม่อยู่ให้ส่งถึงอีกต่อไป
มีเพียงความทรงจำที่ยังเดินทางมาถึงหัวใจ
เหมือนโปสการ์ดที่ไม่มีวันถูกส่ง แต่ยังคงอยู่ในมือฉันเสมอ
.
แล้วคุณล่ะ...
เคยส่งโปสการ์ดถึงใคร...
หรือแม้แต่ส่งถึงตัวเองบ้างไหม?
โปสการ์ดใบนั้น…
ยังคงเก็บเรื่องราวอะไรไว้ในใจคุณ?⭐
.
— ราตรีไม่เคยลืม
Again Girl
#AgainAndChic
#ReStyleYourStory
#ของเคยใส่ยังไงก็เก๋
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
