คนที่มีพระคุณต่อเราในเรื่องของการเกิดเรียนรู้จักโลก ก็พ่อแม่ ที่ให้สังขารนี้มาอาศัย ที่อุปถัมภ์หล่อเลี้ยงกายนี้มา ให้ข้าวให้น้ำ ให้อาหารที่พักพิง ให้การศึกษา จนโตดูแลทำมาหากินเลี้ยงชีวิตตัวเองได้ เมื่อทำมากหากิน ทำงานมันก็ มีเรื่องราวที่ต้องใข้อารมณ์มากมาย เจอะเจออุปสรรค ..ก็ได้มีโอกาส หลบไปพักกายพักใจ ได้พบพระ ที่ท่านก็เมตตา ทักทาย ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอท่าน ท่านบอกว่า ถามฉันได้ทุกเรื่อง ฉันดูบัญชีได้ทุกโต๊ะแหละ ท่านพูดเป็นปริศนา
แต่เราก็โง่ ..ไม่รู้เรื่องราวอะไร ท่านไม่ค่อยพูดสอนอะไรมาก พูดสั่นๆ สะกิดให้เราไปฝึดหัด ก็ได้เรียนรู้เรื่องราวต่างๆ เรื่องกรรม เรื่องอารมณ์ เรื่องจิต เรื่องธรรม เรื่องราวที่เป็นนามธรรม เหมือนไม่มีตัวตน เรื่องของการประพฤติปฏิบัติ ที่จะคัดเอ้าท์กรรม ท่านก็มีเรื่องราวที่แปลก ให้เรียนรู้ เรื่องราวจริง เรื่องราวหลอก เรื่องที่เป็นไปได้ ไม่ได้
ท่านเล่า..เรื่องราวที่ว่า พญามารเป็นใหญ่ในโลก มีหน้าที่ดึงจิตมนุษย์ให้ลงนรก พระพุทธเจ้าท่านก็ช่วย ชี้ทางให้จิตมนุษย์ พ้นจากนรก อบายภูมิ คราวนี้ เรื่องราวของคนที่จะมาสนใจปฏิบัติธรรมตามรอยองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หากบุญกุศลบารมี สะสมมาไม่เพียงพอ ก็ไม่สามารถ ทำตามท่านได้ เพราะมันเหมืิอน เดินบนไม้ไผ่ลำเดียว เดินไม่ดี ก็ล่วงลงพื้น .เจ็บเนื้อเจ็บตัว
ทุกวันนี้ แม้ท่านจะละสังขารไปแล้ว ท่านก็ยังเมตตา ตักเตือนตลอด เหมือนเมื่อครั้งมีชีวิตอยู่ .ช่วยแนะนำ ในการปฏิบัติ เรื่องราวรายละเอียด ที่จะผ่านพ้นอุปสรรค เรื่องราวที่จะให้จิตพ้นทุกข์ เรื่องการสร้างสติ ขันติละความยึดถือทุกข์ ท่านเพียรบอกให้ พายเรือทวนน้ำ ไปให้ถึงท่าบุญกุศลบารมีให้ได้ ..ไปพักจิต ..แล้วค่อยลงมาพายเรือใหม่ ..
เรื่องของพระที่ท่านพ้นทุกข์ไปแล้ว ทำได้ถึงเส้นชัย แล้วท่านก็เมตตาช่วยเหลือ แนะนำ แล้วก็มีผู้ที่ท่านช่วย เหมือนอุ้มชู ก็องค์เสด็จปู่ท้าวสักกะเทวราช ที่ท่านช่วยแนะนำ ในการสร้างบุญกุศล การกราบ สวดมนต์ ภาวนา ก็ได้ท่านช่วยแนะนำเด็กน้อยให้ .ยิ่งรู้จักเรื่องราวเหล่านี้ เราเองยิ่งเหมือนเด็กไร้เดียงสา ไม่รู้จักเรื่องราวที่ท่านหมั่นสอนแนะนำ เห็นเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่สำคัญต่อจิตของตัวเอง นั่นแหละ คือ กรรมที่คอยขัดขวาง ไม่ให้สร้างบุญกุศลบารมี เห็นว่าโลกดีกว่าธรรม..
เรื่องเทพหูทิพย์ตาทิพย์ นั่น เราก็ได้เรียนรู้ว่า ท่านก็มาเกิด เมื่อหมดบุญ ที่ช่วยพยุงจิต ที่ละลายไปเหมือนก้อนน้ำแข็ง เมื่อหมดบุญ ถึงเวลาเกิด ก็ต้องลงมาเกิด แต่จิตสูงๆ ท่านก็ดูสถานที่ เลือกที่เกิดได้ เพื่อที่จะได้ ลงมาสร้างบุญกุศล กลับไปสถานที่เดิม หรือ สูงกว่าเดิม หากผิดพลาด หลงโลก หลงโลกธรรม ทรัพย์สินเงินทอง ยศฐานบรรดาศักดิ์ หลงลืมสร้างบุญกุศล จิตก็ตกต่ำได้เหมือนกัน
พระอานนท์ ท่านเล่าชาติหนึ่ง ท่านเห็นคนเค้าทำทานสร้างบุญกุศล ท่านก็ไม่ชอบตำหนิติเตียนเค้า ชาติต่อไปท่านก็ต้องไปเกิดเป็นควาย ไถนารับใช้คนที่เค้ามีบุญกุศล ชาติต่อมา ได้กายมนุษย์ ท่านก็ตั้งออกตั้งใจ สร้างบุญกุศลบารมี ..ท่านบอกว่า กรรมนิดเดียว ที่ไม่รู้จักเรื่องราวบุญ เผลอไปขัดขวางตำหนิติเตียน คนที่เค้าสร้างบุญกุศล ท่านก็ได้รับผล ที่ไปขัดขวางผู้ที่เค้าสร้างบุญกุศลบารมี
..เรื่องพระอานนท์ ท่านก็เมตตา สงเคราะห์ เล่าเรื่องราวของท่านให้ฟัง .ในเรื่องราวของบุญกุศลบารมี .ที่ท่านก็เดินตามรอยขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
