‘กระจกเงา’ จากเครื่องรางสู่ไอเทมสำคัญที่เปลี่ยนโลก
รู้หรือไม่… “กระจกเงา” ที่เรามองหน้าตัวเองอยู่ทุกวัน มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าหลายพันปี และไม่ได้ถูกใช้เพียงเพื่อความสวยงามเท่านั้น แต่ครั้งหนึ่งเคยเป็นทั้งวัตถุศักดิ์สิทธิ์ เครื่องราง และเป็นนวัตกรรมที่เปลี่ยนวิถีชีวิตมนุษย์อย่างสิ้นเชิง
กระจกเงายุคแรกเริ่มไม่ได้ทำจากแก้ว แต่เป็นเพียงการใช้พื้นผิวที่ขัดจนเรียบ เช่น หินออบซิเดียน (Obsidian) หรือโลหะเงามันวาวอย่างทองแดงและบรอนซ์ที่ชาวสุเมเรียนและอียิปต์โบราณใช้เมื่อราว 5,000 ปีก่อน มันไม่ได้สะท้อนภาพได้คมชัดนัก แต่เพียงพอที่จะเห็นเงาใบหน้า
ในหลายวัฒนธรรม กระจกถูกมองว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ชาวโรมันเชื่อว่ากระจกเกี่ยวข้องกับวิญญาณ จนเกิดความเชื่อว่า “กระจกแตกจะนำโชคร้าย 7 ปี” ส่วนในญี่ปุ่น กระจกเป็นหนึ่งในเครื่องราชกกุธภัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์ที่สื่อถึงความจริงและความบริสุทธิ์
กว่ามนุษย์จะสร้างกระจกที่ใสและสะท้อนชัดได้จริง ต้องรอจนถึงศตวรรษที่ 13 เมื่อเมืองเวนิสของอิตาลีคิดค้นเทคนิคการเคลือบปรอทด้านหลังแผ่นแก้ว จนได้กระจกเงาที่สวยงามและคมชัดที่สุดในยุคกลาง ทำให้กระจกเวนิสกลายเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยที่มีค่ามหาศาล
ต่อมาในศตวรรษที่ 19 การใช้สารเงินแทนปรอททำให้การผลิตกระจกเงาถูกลงและปลอดภัยขึ้น จนกลายเป็นสิ่งของที่เข้าถึงได้ในชีวิตประจำวัน และยังเป็นหัวใจสำคัญในการพัฒนาวิทยาศาสตร์ เช่น กล้องโทรทรรศน์ กล้องจุลทรรศน์ และกล้องถ่ายภาพ
จากเครื่องรางโบราณ สู่เครื่องมือวิทยาศาสตร์ และของใช้ประจำบ้าน “กระจกเงา” ได้สะท้อนทั้งภาพใบหน้าและความก้าวหน้าของมนุษย์ไปพร้อมกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
