ความรู้ 50% + ความเข้าใจ 50% = ความบริบูรณ์ 100%
ในโลกที่จุดเชื่อมโยงทางเทคโนโลยีไปไกลและเข้าถึงเชื่อมต่อแทบทุกซอกทุกมุมความเป็นไปในโลก ทำให้เข้าถึงองค์ความรู้ต่างๆ ได้แทบทุกมิติ ไม่ว่าจะเป็นไปในทางขาว เทา ดำ
ไม่ใช่สาระสำคัญใดๆ ขึ้นอยู่ที่ปลายนิ้วจิ้มและความอยากรู้อยากเห็นสิ่งต่างๆ นั่น ซึ่งแน่นอนว่าเรื่องที่ดีและเรื่องที่ไม่ดีมีอยู่เป็นธรรมชาติ ขออนุญาตนะครับ ส่วนตัวมองว่าดีกับไม่ดีแท้จริงแล้วเป็นสิ่งเดียวกัน ดี+ไม่ดี=จริง ไม่ดี+ดี=จริง
สิ่งนี้คือธรรมชาติที่ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ แต่สิ่งสำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ ความรู้และความเข้าใจในสิ่งต่างๆ กลับเป็นการสร้างปัญหาจากเล็กไปใหญ่หรือใหญ่ไปเล็ก ก็เป็นแค่เปลือกนอกอีก
สำคัญที่ว่า 1. ความรู้แท้จริงแล้วคืออะไร? 2. ความเข้าใจแท้จริงแล้วคืออะไร?
สองสิ่งนี้ต่างหากที่เป็นตัวแปรสำคัญที่จะถูกส่งต่อไปในการสื่อสารในทุกๆ ความสัมพันธ์ และกระบวนการนี้ก็เป็นตัวการตัวปัญหาหรือตัวปัญญาที่แท้จริงในสังคมโลกเฉกเช่นทุกวันนี้ เพราะจิตสำนึก, จิตเดิม, จิตต หรือจะเรียกอะไรก็ไม่สำคัญ
เพราะมันเป็นขั้นตอนของการตกผลึกทางความคิดอันก่อให้เกิดปัญญาที่แท้จริงได้นั้น ต้องอาศัยใช้ทั้งความรู้และความเข้าใจควบคู่กันไป เดินไปพร้อมๆ กัน หมายคือ ความรู้ 50% + ความเข้าใจ 50% = ความบริบูรณ์ 100% ไปในคำที่ว่าดี/ไม่ดี ในทุกๆ มิติ ทุกซอกทุกมุม จนก่อเกิดเป็นความรู้แจ้ง นะครับ ความรู้นั้นสามารถเก็บเกี่ยวค้นคว้าได้เองในยุคสมัยนี้ ส่วนความเข้าใจสามารถเก็บเกี่ยวด้วยการฝึกฝนและปฏิบัติ
เมื่อสองสิ่งทำจนเป็นนิสัยดีแล้ว จึงก่อเกิดคำว่า รู้แจ้งและชำนาญการ
สุดท้ายนี้ทั้งหมดทั้งมวล
"แท้จริงฉันไม่รู้สิ่งใด เพราะเหตุนี้ฉันเก็บอดีต (เมื่อวาน) มาปรับปรุงแก้ไขเพื่ออนาคต (พรุ่งนี้) ไม่ทำร้ายทำลายคน, สัตว์, สิ่งของกว่าที่เคยทำมาทั้งหมด นำมาสู่ทางที่ฉันเลือกต่อจากนี้นับจากลมหายใจ"
เวลานี้ขอโอกาสขอบคุณด้วยใจเคารพ หากสิ่งใดล่วงเกินข้าน้อยขออภัย และความรู้ใดนอกเหนือล้ำลึกไปกว่าปัญญาข้าน้อยมีอีกมากนัก และทั้งหมดนี้มิได้หมายให้ท่านเชื่อ แต่จงใคร่ครวญด้วยปัญญาอันล้ำค่าของท่านเองเถิด ด้วยใจเคารพ
ผู้ส่งสาร: เปลือยใจธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
