ตอนที่ตกน้ำแล้ว จะหัดว่ายน้ำคงไม่ทันการณ์
จำเป็นต้องเกาะขอนไม้ ห่วงชูชีพ เพื่อขึ้นฝั่งให้ได้ก่อน
หลังจากนั้นค่อยมาหัดว่ายน้ำ เพื่อว่าตกน้ำครั้งต่อไป คุณจะช่วยเหลือตัวเองได้ดีขึ้น
ศึกษาธรรมะด้วยการอ่าน จะช่วยให้รู้เส้นทาง แต่ไม่ช่วยให้พ้นทุกข์
จะพ้นทุกข์ได้ด้วยการปฏิบัติ
จะปฏิบัติ ต้องมีเครื่องมือที่จะเรียนรู้ธรรม
เครื่องมือแรกคือสมาธิที่มีสติ “ตั้งมั่น”
อีกเครื่องมือคือสมาธิที่ทำให้จิต “มีกำลัง”
ต้องใช้ควบคู่กันจึงจะได้ผลดี
สติจะตั้งมั่นเมื่อคุณ “จำสภาวะได้แม่น”
ฝึกรู้สภวะที่เกิดขึ้นบ่อยๆ เช่นความโกรธ อันนี้เป็นสภาวะที่แรง สังเกตได้ง่าย
เห็นบ่อยๆเข้า เมื่อเกิดความโกรธ ก็จะรู้ตัวว่าโกรธ สติก็ตั้งมั่นขึ้นมาทีหนึ่ง
ฝึกไปเรื่อยๆก็จะเห็นความโกรธที่ละเอียดขึ้นเรื่อยๆ
จะรู้ว่าความโกรธไม่ได้ตั้งอยู่ตลอด มันเกิด ดับ อยู่เรื่อยๆ
เป็นธรรมชาติของมัน
ดูสภาวะไปแบบสบายๆ ไม่ต้องเคร่งเครียด
เครื่องมืออีกตัวที่ต้องทำควบคู่กันคือการทำสมาธิให้จิตมีกำลัง ไม่ป้อแป้
สมาธิแบบนี้ หลักคือการฝึกให้จิตจดจ่ออยู่กับอะไรสักอย่างแบบสบายๆ
ตามรูปแบบมักจะเป็นลมหายใจ หรือคำบริกรรม หรือความเคลื่อนไหว
ชอบแบบไหน ก็ทำแบบนั้น ทำแบบเพลินๆ
ฝึกไปแบบสบายๆ ตกน้ำครั้งต่อไปจะได้ว่ายน้ำขึ้นฝั่งเองได้ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
