🌡️ ภัยแล้งครั้งใหญ่ในสหรัฐฯ อาจไม่จบง่ายๆ | โลกร้อนกำลัง "ล็อก" วัฏจักรในมหาสมุทรไว้ในสภาวะเลวร้าย
ตามปกติแล้ว ผิวน้ำในมหาสมุทรแปซิฟิกทางตอนเหนือจะมีรูปแบบการหมุนเวียนของอุณหภูมิที่เย็นและร้อนสลับกันไปทุกๆ สองสามทศวรรษ ซึ่งนักวิทยาศาสตร์เรียกว่า Pacific Decadal Oscillation (PDO) โดยเมื่อเข้าสู่ช่วง “เฟสลบ” หรือเมื่อน้ำในมหาสมุทรเย็นกว่าปกติ จะทำให้เกิดฤดูหนาวที่แห้งแล้งในพื้นที่ทางตะวันตกของสหรัฐฯ
แต่ตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1980 เป็นต้นมา วัฏจักรนี้กลับเข้าสู่แนวโน้มลบที่ยาวนานอย่างผิดปกติ โดยมีอุณหภูมิที่เย็นกว่าค่าเฉลี่ยอย่างต่อเนื่อง ซึ่งนักวิทยาศาสตร์เคยเชื่อว่านี่เป็นเพียงปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ และเป็นเหตุการณ์ที่หายากมาก
✋ มือมนุษย์ที่ยื่นเข้าไปเปลี่ยนกลไกของโลก
เพื่อหาคำตอบที่ชัดเจน เจเรมี คลาแวนส์ (Jeremy Klavans) และทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยโคโลราโด โบลเดอร์ (University of Colorado, Boulder) ได้วิเคราะห์แบบจำลองสภาพภูมิอากาศเกือบ 600 รูปแบบ และพบความจริงที่น่าตกใจ (Klavans et al., 2024)
ก่อนปี 1950 การปล่อยก๊าซจากกิจกรรมของมนุษย์แทบไม่ส่งผลต่อวัฏจักรนี้เลย แต่หลังจากปี 1950 เป็นต้นมา การเปลี่ยนแปลงของปริมาณก๊าซที่มีที่มาจากกิจกรรมของมนุษย์มากถึงครึ่งหนึ่งของความผิดปกติที่เกิดขึ้น โดยนักวิจัยพบว่าช่วงทศวรรษ 1950-1980 มลพิษจากละอองลอย (aerosol pollution) ซึ่งมีผลทำให้เกิดความเย็น ได้ผลักดันให้ PDO เข้าสู่เฟสบวก แต่หลังจากปี 1980 เมื่อมีการลดมลพิษจากละอองลอยลงพร้อมกับผลกระทบของ ก๊าซเรือนกระจก ที่เพิ่มขึ้น ก็ได้ผลักดันให้ PDO เข้าสู่เฟสลบอย่างต่อเนื่องและยาวนาน
🏜️ ภัยแล้งที่ไม่มีที่สิ้นสุด
แม้แบบจำลองจะสิ้นสุดในปี 2014 แต่แนวโน้มนี้ก็ยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน โดยนักวิจัยพบว่าแม้แต่ปรากฏการณ์เอลนีโญ ซึ่งเป็นภาวะที่อุณหภูมิในมหาสมุทรสูงขึ้น ก็ไม่สามารถทำให้ PDO พลิกกลับไปสู่เฟสบวกได้
และแบบจำลองยังชี้ให้เห็นว่า หากโลกยังคงร้อนขึ้น แนวโน้มนี้ก็จะ "คงอยู่ต่อไปอีกอย่างน้อยอีกหลายทศวรรษ" ซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิด มหาภัยแล้ง (megadrought) ที่กำลังแผดเผาพื้นที่ทางตะวันตกของสหรัฐฯ มาตั้งแต่ต้นศตวรรษนี้
🏡 เรื่องนี้ใกล้ตัว และเราต้องเรียนรู้อะไร?
แม้ภัยแล้งใหญ่ครั้งนี้จะเกิดขึ้นในสหรัฐฯ แต่หลักการที่ค้นพบนั้นเป็นสากลและสำคัญกับประเทศไทยอย่างยิ่ง เพราะมันชี้ให้เห็นว่ากิจกรรมของมนุษย์ไม่ได้แค่ทำให้โลกร้อนขึ้น แต่ยังสามารถรบกวนและไปเปลี่ยนแปลง “จังหวะ” ของกลไกธรรมชาติขนาดใหญ่ได้อย่างถาวร
เรื่องนี้เป็นเครื่องย้ำเตือนว่า การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เราเผชิญอยู่ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะเป็น ฤดูฝนที่มาไม่ตรงเวลา หรือ ภัยแล้งที่รุนแรงกว่าปกติ ซึ่งเกี่ยวข้องโดยตรงกับปรากฏการณ์เอลนีโญ-ลานีญา (ENSO) ซึ่งเป็นวัฏจักรในมหาสมุทรแปซิฟิกเช่นกัน อาจไม่ได้เป็นเพียงความแปรปรวนชั่วคราว แต่เป็นผลจากการกระทำของเราที่กำลังเข้าไปแทรกแซง “ระบบภูมิคุ้มกัน” ของโลกอย่างถึงแก่นแล้ว
🎯 สรุปประเด็นสำคัญ
✅ ล็อคกลไกโลก: งานวิจัยใหม่พบว่าภาวะโลกร้อนอาจกำลัง "ล็อก" กลไกธรรมชาติของมหาสมุทรแปซิฟิก (PDO)
✅ ต้นตอภัยแล้ง: แนวโน้มนี้เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิด เมกะแล้ง ในสหรัฐฯ ฝั่งตะวันตก
✅ ผลจากการกระทำ: การปล่อยสารคาร์บอนและการลดลงของมลพิษจากละอองลอยในอดีต เป็นปัจจัยสำคัญที่ผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนี้
✅ ภัยที่ยังไม่จบ: แบบจำลองภูมิอากาศชี้ว่าภัยแล้งนี้อาจคงอยู่ต่อไปอีกหลายสิบปี และเป็นเพียงตัวอย่างแรกของผลกระทบที่ซับซ้อนจากกิจกรรมของมนุษย์
💬 แล้วคุณล่ะครับ...
งานวิจัยนี้ทำให้คุณรู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นเรื่องใกล้ตัวและน่ากังวลมากขึ้นแค่ไหนครับ? แล้วคุณคิดว่าเราควรจะทำอะไรกับข้อมูลแบบนี้ดี?
มาแบ่งปันมุมมองกันในคอมเมนต์... และถ้าเรื่องนี้น่ากังวล 🏜️ อย่าลืมกดบันทึกไว้ หรือแชร์ให้คนรอบข้างได้ตระหนักถึงผลกระทบที่ซับซ้อนนี้ด้วยกันนะครับ
🔎 แหล่งอ้างอิง
1. Klavans, J. M., et al. (2025). Human emissions drive recent trends in North Pacific climate variations. Nature. https://doi.org/p2r3
💖 มาช่วยกันขับเคลื่อน "Witly" กันครับ!
โลกของเราเต็มไปด้วย "จังหวะ" และ "วัฏจักร" ที่ซับซ้อน การทำความเข้าใจมันคือหัวใจของการอยู่รอด...
เป้าหมายของ Witly ก็เช่นกัน คือการทำหน้าที่เป็น "นักสังเกตการณ์" ที่จะคอยจับตาดู "จังหวะ" ของการค้นพบทางวิทยาศาสตร์ แล้วนำมาเรียบเรียงเป็นเรื่องราวที่ช่วยให้เราเข้าใจโลกและปรับตัวเข้ากับอนาคตได้ดีขึ้น
ทุกการสนับสนุนผ่าน "ค่ากาแฟ" ของคุณ คือพลังที่ช่วยให้เราสามารถทำภารกิจที่สำคัญนี้ต่อไปได้ครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
