30 ส.ค. เวลา 07:37 • นิยาย เรื่องสั้น

101. ไอ แอม บี

เอกับบีเป็นพี่น้องกัน เอชื่อการเวก บีชื่อกระดังงา คุณอาผู้หญิงของดิฉันอุปการะไว้ทั้งคู่ คุณอาเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนที่โคราช มีผู้ปกครองพานักเรียนมาฝากไว้ที่บ้านหลายคน ส่วนใหญ่เป็นเด็กผู้หญิงที่มีบ้านในอำเภอไกลๆ คุณอาเลยให้พักอาศัยอยู่ด้วยทำงานบ้านแลกข้าวกันไป นานๆทีพ่อแม่เด็กก็มาเยี่ยมพร้อมข้าวสาร ส้มสูกลูกไม้ต่างๆ เรียนจบก็กลับไปบ้าน บ้างมีเงินก็เรียนต่อในเมือง
น้องเอหน้าตาสวย ขาว เป็นสาวเรียบร้อย เธอเรียนการช่างสตรี จบแล้วออกมาเป็นลูกมือร้านตัดเสื้อในเมือง สักพักก็จะเปิดร้านของตัวเองได้ ความที่เป็นสาวสวย มีชายหนุ่มแวะเวียนมาขายขนมจีบตลอดและเธอก็พบรักกับนายตำรวจที่เธอไม่ได้ดูให้ดีมารู้อีกทีเธอรีบย้ายไปอยู่จังหวัดอื่นแล้ว ปากต่อปากบอกกันว่าเธอเป็นภรรยาน้อย
ส่วนน้องบีเป็นสาวขี้เหร่ ผอมผิวสีเข้ม ผมดำ ตาดำ ปราดเปรียวและขยัน น้องบีไม่ได้เรียนต่อ เธอสอบเข้าเรียนพาณิชย์ไม่ได้ตามที่อยากเรียน จำเป็นต้องเสียสละให้พี่สาวได้เรียน เมื่อคุณอาต้องย้ายเข้ากรุงเทพ ด้วยเปลี่ยนมาอยู่ รร.ที่ใหญ่ขึ้น ลูกๆก็ต้องเข้ามาเรียนที่กรุงเทพ น้องบีไม่ได้ย้ายมาด้วย เธอบอกคุณอาว่าเธอหางานทำได้แล้ว ทำงานในบาร์ฝรั่งเป็นเด็กล้างจาน ล้างแก้วไม่ได้ไปเป็นเมียเช่าจีไอเพราะไม่สวย ทำงานกลางคืน วันหยุดไปเรียนศึกษาผู้ใหญ่ สมัยนี้เรียก กศน.
น้องบีตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษมาก คำแรกที่พูดได้คือ
"ไอ แอม บี "เพราะถ้าพูดภาษาอังกฤษได้ ก็จะได้ทิปเยอะ ก่อนไปทำงานที่บาร์ก็เดินเก็บผักริมป่าริมรั้วไปขายที่ตลาดก่อน ได้เวลาแม่บ้านซื้อกับข้าวพอดีบางทีก็มีดอกไม้ไปขายด้วย ดอกกระดังงาหอมๆ พวกสาวๆที่ทำงานบาร์ชอบซื้อไปผูกปลายผม
น้องบีรับทำความสะอาดบ้านด้วย เมียไทยของฝรั่งจีไอเขาไม่ทำงานแบบนี้ ทำให้น้องบีมีรายได้เพิ่ม
"พวกผู้หญิงที่ทำงานบาร์เขาหาเงินง่าย ใช้เก่ง เห็นแล้วเสียดายกว่าจะได้มาแต่ละบาทแต่ละสตางค์"
น้องบีเล่า เราเคยเจอกันแต่ก็ไม่บ่อยนัก ที่เล่ามากๆก็คือผู้คนดูถูกที่เป็นผู้หญิงทำงานบาร์ ว่าให้ระวังตัว มีตัวอย่างเยอะแยะ พอฝรั่งกลับประเทศทิ้งลูกหัวแดงไว้ให้คนเขาดูถูกดูแคลน ถ้าเป็นสมัยนี้ เป็นดารากันเลยล่ะ
จากกันไปหลายปี น้องบีก็ส่งข่าวมาว่าเธอจะแต่งงาน เราก็ยินดีด้วย ไม่ทันได้รู้ว่าเจ้าบ่าวเป็นใคร บอกแต่ว่าเป็นคนดี เรียบร้อย มีงานดีๆทำ
น้องบีมางานศพคุณอาที่กรุงเทพทันทีที่รู้ข่าวว่าท่านสิ้น ญาติๆมารวมตัวกัน มีผู้หญิงผอม สูง หน้าเข้มๆสวยเหมือนสาวเสปน เธอเข้ามาไหว้แนะนำตัว
"หนู...บีค่ะ "
"ไอ แอม บี ไม่มีใครจำหนูได้เลย" พร้อมกับลุนหลังลูกสาวผิวสีอีกสองคนให้มาไหว้เราใกล้ๆ
"สามีล่ะ" ดิฉันมีคำถาม เด็กตอบเป็นภาษาอังกฤษว่าพ่อตายแล้ว...
"บีแต่งงานที่โคราชค่ะ เขาเป็นอเมริกันนิโกร เป็นทหาร อเมริกัน เขาเรียกกลับไปรบ ตอนนั้นบีมีลูกแล้วค่ะ แล้วเขาก็ตายในสนามรบ เด็กๆได้สิทธิของพลเมืองอเมริกันครบทุกอย่าง จนอายุ20ปี ถ้าบีไม่ได้แต่งงานใหม่ รัฐเขาก็เลี้ยงดู
แสดงว่าไม่ได้ลำบาก
"ลำบากหูค่ะ ผู้คนก่นว่ากันทั้งเมืองว่าเป็นได้แค่เมียเช่าเมียบำเรอเพราะเป็นคนขี้ริ้ว ลูกไปโรงเรียนน่าสงสารมาก เขาเป็นเด็กผิวสี คนไทยไม่ชอบหรอกค่ะ พอพ่อเขาตายเราได้เงินมหาศาล นั่นแหละ สถานการณ์ดีขึ้นมากมาย"
น้องบี หัวเราะ เวลาเล่าเราสัมผัสได้กับอารมณ์ที่ผ่านๆมาว่าเธอเจออะไรมาบ้าง
"ตอนนี้ใครๆก็เรียกหนูว่า
คุณนายบี" เธอหัวเราะ
"แล้วน้องเอล่ะ"
"เขาหนีเมียหลวงจนแทรกแผ่นดินหนีไปอยู่ไหนก็ไม่ทราบค่ะ"
ไอ แอม บี ผู้ฝันฝ่าและเลือกลิขิตชีวิตตัวเองได้อย่างน่าชื่นชมเลือกที่จะมีชีวิตที่ดี
ถ้าคุณอาผู้เคยอุปการะทราบคงดีใจมากมาย เราเป็นแค่คนรู้จักเรายังดีใจเลย...
"Richy"
30 สิงหาคม 2568
โฆษณา