เมื่อวาน เวลา 08:24 • ปรัชญา
ชีวิต..มันมีสองส่วน ส่วนหนึ่ง ก็เป็นเวลาทำมาหากิน .หามาประทังสังขาร ให้ร่างกานี้ มีกำลัง ต้องหาปัจจัยมาหล่อเลี้ยงกาย มีที่อยู่ที่นอน ในการไปทำมาหากิน ก็มีเรื่องราวที่ต้องใช้อารมณ์มากมายก่ายกอง คล้องเวรกรรมคนนั้นคนนี้ มีอารมณ์พอใจไม่ชอบใจ โมโห หงุดหงิด ไม่ได้อารมณ์อยากได้ อยากมี ไม่สมอยาก
..เมื่อเวลาว่าง ก็เป็นเวลาของการที่ ไม่ใช้ออารมณ์ เราก็เจียดเวลา . นำกาย นี้มาสวดมนต์ สร้างบุญกุศล นั่งปฏิบัติธรรม ยืน เดิน นั่ง (นอนทำไม่ได้ มันจะหลับ ขนาดนั่ง กับยืน บางที่ก็จะหลับ) เวลาที่เรามาปฏิบัติธรรม หูตาจมูกลิ้นกายใจ เราก็ไม่ได้ไปสัมผัสอะไร
เราก็พยายาม บังคับกายให้นิ่ง สำรวจตรวจสอบตัวเอง หายใจลึกๆ กั้นลมหายใจ แล้วก็ผ่อนลมออกไป ก็ทำอยู่อย่างนี้ เหมือนสูบลมเข้าออก ..บางที่ก็กั้นลมหายใจ อยู่นิ่ง เฉย ..อ้อ. มันจะขาดใจตาย ก็ค่อยๆ ฝึกไป บางที่อารมณ์มันรบกวนเราก็ ภาวนาพุทโธ ขึ้นมา รบกวนมา ก็พูด พุทโธ ให้หูได้ยิน ให้วิญญาณหู ส่งไปให้จิต จิตที่อาศัยในกายจะได้ตื่นขึ้นมารับรู้ จิตมันจะได้ตื่น พอเรานั่งปฏิบัติธรรม ก็ไม่มีใครมารบกวน เวลานั้นเป็นเวลาที่เรา ปลดเปลื้อง เรื่องราวของอารมณ์นึกคิดออกไป เมื่อปฏิบัติธรรมเสร็จ ก็รู้สึกกายเบา จิตก็เบา
พอทำมากเข้า เราก็สังเกตตัวเอง มานั่งหน้าพระ สวดมนต์ ปฏิบัติธรรม รู้สึกว่า กายมันก็สงบ อารมณ์ที่เคยวุ่นวาย มันน้อยลงไป สติสัมปชัญญะก็ดีขึ้น ก็พยายามแบ่งเวลาทางโลก มาเป็นเวลาของธรรม อยู่นิ่งเฉยๆ
แม้เวลาปฏิบัติธรรม อารมณ์มันก็ไหลมา เป็นลักษณะขอวคลื่น เหมือนพาย ทวนน้ำ จิตก็ได้ออกแรง พายเรือทวนน้ำ ทวนกระแสอารมณ์ที่ไหลมา ที่หัวเรือ ที่หน้าตา ..วิญญาณทั้งหก .. ที่มีอารมณ์ไหลลงมาที่หัวเรือ .. แล้วยังมีเรื่อราวคลื่นใต้น้ำ ที่ไหลมาจากธาตุทั้งสี่ที่สะสมกรรมมาแต่ในอดีตชาติ ก็ได้เรียนรู้จัก เรื่องราวของอารมณ์ ต่างๆ ที่จะพายเรือทวนน้ำ ขึ้นไป หาสิ่งเรียนว่า ท่าบุญกุศลบารมี ..เพื่อจะไปพักจิต เมื่อไม่มีกาย
เรื่องที่สนุกสนาน ในการเรียนรู้อันหนึ่ง เรื่อวชง การเดินจงกรม วิชชาพายเรือทวนน้ำ ทวนกระแสคลื่น อารมณ์ ผ่านร่องน้ำต่างๆ น้ำวน น้ำเชี่ยว น้ำขุ่น สิ่งของที่ลอมากับน้ำ เรื่องราวต่างๆ กายพายเรือโต้คลื่นลม กระแสอารมณ์ .พายุคลื่นลมของอารมณ์ต่างๆ จะทำอย่างไร ให้ประคองเรือไปได้ .. ไม่ปล่อยเรือตามน้ำ ตามอารมณ์กรรม ที่ไหลมาลงที่หัวเรือ ตอนทั้วได้เรือรู้จัก เรื่องราวของลำเรือ คือกายนั้น สะสมทุกข์มากับเนื้อไม้ ที่เป็นลำเรือ มันเป็นทุกข์ หรือ เป็นบุญกุศลบารมี .
ส่วนเรื่องราวนอกเวลาปฏิบัติธรรม ก็ล้วนมีแต่อารมณ์ที่ปรุงแต่ง .ตลอดเวลา
โฆษณา