8 ก.ย. เวลา 09:24 • ไลฟ์สไตล์

เริ่มต้นด้วยอ้างฟ้าฝนแต่ไปโทษดาว

หลายคนเริ่มต้นความรัก
ด้วยดินฟ้า
หลายคนเริ่มต้นความรัก
ด้วยภูเขา
หลายคนเริ่มต้นความรัก
ด้วยเดินมาพบกันสองเรา
หลายคนเริ่มต้นความรัก
ด้วยมอบใจให้กันและกัน
บางคนก่ะเริ่มต้นความรัก
ด้วยหน้าฝน
ป่าไม้สายฝนผืนหมอก
บางคนก่ะด้วยกร่น
คำกลอนแสนอ่อนหวาน
บางคนครวญคร่ำย้ำๆ
เมื่อยามเธอจากไป
บางคนได้แค่ใจหาย
แต่ตัวเค้าหายไม่รู้ปะ
อยู่หนได
ฟ้าฝนมันช่างเป็นใจ
ให้รักและความห่วงใยมันงอกเงย
ให้ความรักความคิดถึงมัน
เอื้อนเอ่ย
ให้ความรักเปิดเผย
ตัวตนที่อยู่แอบซ่อน
อยู่ข้างใน
ฝนเนี่ยนะ ร้ายกาจจริงๆ
ฝนครึมครำไม้สูงหมอกขาว
เห็นฝนฟ้าครึมครำไม่ได้เลย
ป้อ Pataงี้ทุกที
คนอื่นๆเขาเข้ามาหากัน
ในวันฝนพรำ
ไม่ใช่มาจากลากันในวัน
ฝนโปรยปลายเหลือแต่น้ำตา
ในคืนมองดาว
ทุกทีละ อารมณ์นี้มาทุกที
ต้องโทษดาวสายลม
และพระจันทร์เลย! เนาะ!
ไม่โทษใจตนเองเลยเนาะ
“พ่อคาสโนว่า”
แล้วเป็นไงล่ะ!
หงอยไง พี่คาปู!
โฆษณา