11 ก.ย. เวลา 08:55 • นิยาย เรื่องสั้น

ป่าแห่งเงาและแสง ตอนที่ 2: ผู้พิทักษ์ป่า

2-1
คีรินกับลิน่ามองหน้ากันอย่างลังเล ก่อนจะตัดสินใจก้าวตามชายร่างกำยำเข้าไปในป่า เสียงก้าวเท้าของเขาหนักแน่นแต่มั่นคง ต่างจากฝีเท้าของเด็กทั้งสองที่ยังสั่นคลอนเพราะความกลัวและความไม่แน่ใจ
“ข้า…ชื่อเอเรน” ชายคนนั้นเอ่ยขึ้นในที่สุด เสียงของเขาดังทุ้มแต่สงบ “ข้าเคยเป็นอัศวิน แต่ตอนนี้ ข้าเป็นเพียงผู้พิทักษ์ของป่าแห่งเงาและแสง”
ลิน่าเงยหน้าขึ้นทันที “ผู้พิทักษ์งั้นหรือ? นี่หมายความว่าป่านี้มีเจ้าของ?”
เอเรนหยุดเดิน หันมามองทั้งสองด้วยสายตาเคร่งขรึม “ป่าแห่งนี้ไม่เคยเป็นของมนุษย์ มันมีเจตจำนงของตัวเอง สิ่งที่เจ้าทำคือก้าวเข้าสู่โลกที่ไม่ยอมรับผู้บุกรุกง่าย ๆ”
คำพูดนั้นทำให้คีรินกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เขาเริ่มเข้าใจว่าการผจญภัยครั้งนี้อาจไม่ใช่เพียงเรื่องน่าตื่นเต้น แต่เป็นเรื่องของการมีชีวิตรอดจริง ๆ
เอเรนหันกลับไปเดินต่อ และพูดแผ่วเบาราวกับกำลังเตือน “หากพวกเจ้าเลือกที่จะก้าวลึกเข้าไป จะไม่มีทางกลับออกมาเหมือนเดิมได้อีก…”
เอเรนพาทั้งสองเดินลึกเข้าไปตามเส้นทางที่แทบมองไม่เห็น รากไม้ขดเป็นเกลียวเหมือนงูเลื้อยบนพื้นดิน เสียงสัตว์ป่าดังอยู่รอบด้าน แต่เมื่อเขาเดินผ่าน ทุกเสียงก็เงียบลงราวกับเกรงกลัว
“ทำไมป่าถึงกลัวท่าน?” คีรินถามอย่างไม่อาจเก็บความสงสัยได้
เอเรนหยุดก้าว หันกลับมามองด้วยแววตาที่หนักอึ้ง “ไม่ใช่ป่าที่กลัวข้า…แต่สิ่งที่อาศัยอยู่ในเงาของมันต่างหาก”
คำตอบนั้นทำให้ลิน่าขนลุกไปทั้งตัว เธอก้าวเข้ามาใกล้คีรินมากขึ้น
ในที่สุด พวกเขาก็มาถึงกระท่อมไม้เล็ก ๆ ซ่อนอยู่ท่ามกลางต้นไม้ใหญ่ หลังคาคลุมด้วยเถาวัลย์และมอสประหนึ่งเป็นส่วนหนึ่งของป่า เอเรนผลักประตูไม้ที่ขึ้นสนิมเสียงดังเอี๊ยด เปิดทางให้คีรินและลิน่าเข้าไปข้างใน
ภายในเต็มไปด้วยเครื่องมือเก่า ๆ แผนที่กระดาษที่ขาดวิ่น และสมุนไพรแห้งแขวนไว้ตามผนัง บนโต๊ะมีแผ่นหินโบราณสลักสัญลักษณ์ประหลาด วางเคียงกับแสงตะเกียงที่ริบหรี่
เอเรนวางหอกลง พูดด้วยเสียงจริงจัง “หากพวกเจ้าต้องการค้นหา ดวงตาแห่งแสง สิ่งแรกที่ต้องรู้คือ มันไม่ใช่อัญมณีธรรมดา แต่มันคือหัวใจของป่าแห่งนี้เอง”
ทั้งคีรินและลิน่ามองหน้ากันอย่างตะลึง พวกเขาเพิ่งตระหนักว่า การผจญภัยครั้งนี้ไม่ได้พาไปหาสมบัติเพียงอย่างเดียว แต่ยังพาเข้าสู่ความลับที่เชื่อมโยงกับชะตาของทั้งป่า…
โฆษณา