12 ก.ย. เวลา 09:47 • ปรัชญา
คำว่า กายมนุษย์นั่นเป็นวัตถุของๆโลก กายนี้หมายถึง ดวงจิตที่มาอาศัยโลก เค้าให้มาอาศัยกายมนุษย์ชั่วขณะหนึ่ง แล้วก็ กายมนุษย์ก็สลายให้ไป จิตที่มาอาศัยกายมนุษย์ก็ต้องเคลื่อนที่ออกจากกายมนุษย์ ไปหารูปกายอื่น ในเรื่องราวศาสนา มันก็มีหลายศาสนา ที่มีจิตเกิดมาอาศัยกายมนุษย์ นำเรื่องราวดีๆ มาแนะนำ นำเหตุผลที่ดี มาสอนให้
แต่ก็มีเรื่องราว ที่จิตมาอาศัยกายมนุษย์ จิตที่สะสมบุญกุศลบารมี ก็อาศัย การสะสมร่องรอย ที่ว่า สร้างบุญกุศลบารมี จิตก็เดินทาง สะสมกุศลบารมี สะสมมาเรื่อยๆ เหมือนเจ้าชายสิทธัตถะ ที่ท่านก็สะสมบุญกุศล อาศัยได้เห็นองค์พระทีปังกร เดินมา เห็นสมณะ รูปนี้ เดินมา มีกิรยาสงบเสงี่ยม เห็นแล้วก็อธิษฐาน อยากเป็นเหมือนท่านบ้าง ก็ทอดกายลงไป ที่พื้นให้ท่านเดินเหยียบผ่านไป ไดยไม่เยียบย่ำไปในโคลนตม
เรื่องราวของจิตที่มาอาศัยกายมนุษย์ กายที่มีเวลาอันน้อยนิดให้อาศัย จิตที่มาอาศัย ก็มาจากสถานที่แตกต่างกัน จิตที่มาจากที่สูงๆ ที่มาจากสถานที่ ที่มีความสุขยาวนาน ที่ท่านก็บำเพ็ญ กุศลบารมี มานาน .. จนเกิดคำว่า ปัญญาธรรม นั่น ..
นานๆจึงจะมีสักหนึ่งพระองค์ เสด็จมาจึตในโลกมนุษย์ แล้วก็อาศัยกายมนุษย์ ทิ่งเรื่องราวความยึดถือต่างๆ ในโลก ทิ้งทรัพย์สมบัติ พ่อเมีย ข้าทาสบริวาร ยศศักดิ์ต่างๆ เดินเข้าป่า ด่วยเสื้อผ้าชุดเดียว ไปชำระสะสางสิ่งต่างๆ กายที่อ่าศัย วิญญาณหกที่จิตอาศัย ให้เกิดการเปลี่ยนแปลง เป็นกายบริสุทธิ์ ..เป็นกายแก้วจิตเป็นแก้ว
เป็นเวลานานแค่ไหนแล้ว ก็ยังไม่มีจิตมนุษย์ดวงไหนกระทำได้ เอาแค่ปฏิบัติธรรม ที่เรียกว่าสร้างบุญกุศล ก็ยังไม่รู้จัก จะไปเสาะแสวงหาปรัชญาอะไรมาจดจำ ..กายมันก็ไม่บริสุทธิ์ ธาตุก็ไม่บริสุทธิ์ขึ้นมาได้เลย ..จึงมีแต่จิตมากมาย ที่ออกจากกาย ..ออกไป..ตกนรก ๆ ยากจะหาจิตสักดวง ขึ้นไปทีสูงๆ มีแต่ลงนรกๆ
พระยมตะ ท่านบอกมา ว่าอย่าไปอยู่กับท่านเลย มันมีแต่ทุกข์ แออัดยัดเยียดไม่มีที่จะยืน ..ไปที่สูงๆเถิด ..ที่ที่มีความสุข ไม่ต้องมีกายหิวอดอยาก สร้างบุญกุศล ปฏิบัติธรรมลดละอารมณ์โลภโกรธหลง ไม่ใช่ปฏิบัติเพิ่มพูนให้โลภโกรธหลงมากขึ้น นั่นมันทางไปนรกทุกข์ทรมาน .
โฆษณา