ป่าแห่งเงาและแสง ตอนที่ 2: ผู้พิทักษ์ป่า
2-2
“หัวใจของป่า?” คีรินทวนคำอย่างไม่อยากเชื่อหูตนเอง
เอเรนพยักหน้า “ใช่ หากดวงตาแห่งแสงดับลง ป่านี้ก็จะตายตามไปด้วย และความมืดที่เจ้าพบก่อนหน้านี้—หมาป่าดำนั่น—มันเป็นเพียงเศษเสี้ยวของพลังที่พยายามกลืนกินที่นี่”
ลิน่าเม้มริมฝีปากแน่น เธอหยิบสมุดบันทึกออกมา พลางสเก็ตช์สัญลักษณ์บนแผ่นหินที่โต๊ะ “แล้วถ้าใครได้ครอบครองมันล่ะ? จะเกิดอะไรขึ้น?”
แววตาของเอเรนมืดลง “ผู้ที่ไม่คู่ควร หากได้มันไป จะถูกพลังของป่ากลืนกินแทนที่จะครอบครอง”
ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียงไฟตะเกียงที่แตกเปรี๊ยะเบา ๆ
คีรินกำดาบไม้ในมือแน่นขึ้น แม้มันจะเป็นเพียงอาวุธเด็กเล่น แต่ในใจเขาก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “งั้นเราต้องหาดวงตาแห่งแสงก่อนคนอื่นสินะ ใช่ไหม?”
เอเรนมองเด็กหนุ่มตรงหน้า ราวกับชั่งน้ำหนักคำพูดและความกล้าในแววตา ก่อนจะกล่าวช้า ๆ “ถ้าเจ้ากล้าพอที่จะเดินเส้นทางนี้… ข้าจะนำทางเจ้าไปสู่บททดสอบแรก”
ลิน่าหันไปมองคีริน สีหน้าทั้งกังวลและตื่นเต้น “นายแน่ใจนะ?”
คีรินยิ้มเล็กน้อย แม้ใจเต้นแรง “ฉันเกิดมาเพื่อผจญภัยไม่ใช่เหรอ”
รุ่งเช้าแสงแดดลอดผ่านหลังคามุงใบไม้ของกระท่อมเล็ก ๆ เอเรนลุกขึ้นเตรียมอาวุธ ส่วนคีรินกับลิน่ายังงัวเงียจากการนอนบนฟูกฟางแข็ง ๆ แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เพราะวันนี้คือวันที่เขาสัญญาว่าจะพาพวกเขาไปสู่ “บททดสอบแรก”
“เราจะไปที่ไหนกัน?” คีรินถาม พลางสะพายดาบไม้ของเขาไว้ข้างหลัง
เอเรนเหลือบตามองก่อนตอบสั้น ๆ “หุบเขาหมอก… ที่นั่นเจ้าจะได้รู้ว่าใจของตนแข็งแกร่งพอหรือไม่”
ระหว่างทาง ทั้งสามต้องเดินผ่านสะพานไม้ผุพังข้ามลำธารเชี่ยว ลมแรงพัดจนเชือกเส้นใหญ่สั่นไหว ลิน่ากัดริมฝีปากแน่น พยายามไม่มองลงไปเบื้องล่าง คีรินจูงมือเธอไว้เพื่อให้กำลังใจ
เมื่อพ้นมาได้ ป่าก็เริ่มหนาทึบขึ้นเรื่อย ๆ หมอกสีเทาลอยต่ำปกคลุมไปทั่ว บรรยากาศชวนให้รู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่โลกแห่งความฝันที่ไม่อาจคาดเดา
เอเรนหยุดยืนตรงขอบหุบเขา เงยหน้ามองทิวทัศน์เบื้องหน้า “จำไว้นะ… ในหมอกนี้ เจ้าจะไม่ได้ต่อสู้กับสัตว์ร้าย แต่จะต้องเผชิญกับ ‘สิ่งที่อยู่ในใจของเจ้าเอง’”
คีรินกับลิน่าหันมองหน้ากัน หัวใจเต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว และทั้งคู่ก็รู้แล้วว่า นี่ไม่ใช่การผจญภัยธรรมดาอีกต่อไป…
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
