จิตกำเนิดครั้งแรกดิ่งลง
จับที่กายหยาบจิตจับไปที่ใจ
จิตจับไปทุกอนูของสรรพราง
จนจิตนิ่งกำหนดลมหายใจแรก
กายเริ่มเคลื่อนไหวไปตามจิต
เหมือนเป็นพาหนะขับเคลื่อน
ไปทำกิจกรรมที่เรียกว่า“ชีวิต”
นานเข้าจิตตู่ว่ากายเป็นของจิต
“ตัวกูของกู”จิตหลงเข้าใจว่า
จิตเป็นส่วนหนึ่งของขันธ์5
ที่แท้จิตมะเกี่ยวอันใดแต่
หลงใหลที่ได้เข้าไปครอบงำ
กายให้ทำในสิ่งที่เป็นกิเลส
อยากของตน
ท้ายสุดกายนิ่ง
ลมหายใจกายหยุด จิตก่ะ
“Say goodbye ”เพราะ
แท้จริงทุกอย่างในกาย
นั้นไม่ใช่ของตนเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
