Pataคิดนะ!
ไม่ใช่เรื่องที่เป็นกฎตายตัว
แต่มักเป็นผลรวมของหลายปัจจัย
ที่ทำให้เห็นเป็นภาพรวมว่า
“ผู้สูงอายุพูดน้อยลง” มากกว่า
จะเป็นเพราะอายุเพียงอย่างเดียว
ในเชิงสรีรวิทยาการเปลี่ยนแปลง
ของร่างกายช่วยอธิบายบางส่วน
การได้ยินที่ถดถอย
โลกมีมืดมีสว่างมีหยินมีหยางมีการสื่อสารดีไม่ดีในบางบริบทของชีวิตเสมอ
ทำให้คนไม่อยากพูดในสภาพ
แวดล้อมเสียงดังเพราะต้อง
พะวงว่าจะตอบผิดหรือพูดทวน
ซ้ำบ่อย
การใช้พลังงานและความอึด
ของเสียงลดลงก็ทำให้การพูดยาว ๆ
เหนื่อยง่ายขึ้นแต่ขณะเดียวกัน
คลังของคำและประสบการณ์ชีวิต
มักเพิ่มขึ้น
ดังนั้นสิ่งที่เปลี่ยนคือจังหวะ
และน้ำหนักของคำพูดไม่ใช่
ความสามารถในการสื่อสารเสมอไป
ในมิติทางสังคมมีทฤษฎีที่
อธิบายว่าเมื่อคนรู้สึกว่าเวลา
มีจำกัด
พวกเขาจะเลือกลงทุนเวลา
ในความสัมพันธ์ที่มีความหมาย (socioemotional selectivity)
ผลที่ตามมาคือคัดวงสนทนา
ให้แคบลง
พูดน้อยกับคนที่ไม่สำคัญ
แต่ลึกและยาวกับคนที่ใกล้ชิด
นอกจากนี้บทบาททางสังคม
ก็มักเปลี่ยน
คนที่เคยต้องโชว์ฝีปาก
เพื่อแข่งขันหรือสร้างความ
ประทับใจอาจเปลี่ยนบทบาท
มาเป็นผู้ฟังผู้ให้คำปรึกษา
หรือผู้คัดกรองบริบทก่อน
จะพูดซึ่งถูกตีความง่ายๆว่า
“พูดน้อยลง”
อาจพูดน้อยจนบางครั้งไม่พูดกับคนพูดกับธรรมชาติที่งดงามไม่โต้เถียงสุขกว่าเยอะเลยละ
อีกด้านคือการจัดการอารมณ์
และการหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง
ผู้สูงอายุมีทักษะในการควบคุม
อารมณ์ดีกว่าเลือกที่จะไม่โต้
เถียงเรื่องไม่สำคัญ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
