เรายังไหวไหมกับการทำงานสัปดาห์ละ 6 วัน
สวัสดีค่ะ หายไปนานจนเกือบจะถอดใจเลิกเขียนแล้วเพราะว่าเหนื่อยมากกับชีวิตแต่ละวัน
สาเหตุที่หายไปเพราะหลังจากทำงานสัปดาห์ละ 6 วัน เราก็เหนื่อยมากจนไม่มีเวลาคิดและเขียนอะไร มันไม่ใช่แค่ความเหนื่อยล้าทางกาย แต่มันเป็นความล้าของสมอง ของจิตใจด้วย
เราจะไม่โวยวายว่าบริษัทใจดำ เอาเปรียบ ฯลฯ เพราะเงื่อนไขการทำงานสัปดาห์ละ 6 วัน เป็นเรื่องที่เรารับรู้ตั้งแต่แรก ถ้าไม่อยากทำงานแบบนี้ก็ไม่ต้องไปทำงานกับเขา แต่เมื่อเลือกจะรับเงินเดือนเขาแล้วก็ต้องทำให้ได้
แต่หลังจากทำงานแบบได้หยุดสัปดาห์ละวันอย่างเนื่องมานานสามปี ไม่ได้หยุดพักร้อน ได้หยุดตามเทศกาลสองครั้งคือช่วงสงกรานต์กับปีใหม่ครั้งละ 2 วัน (วันหยุดอื่นๆ บริษัทให้หยุดตามปกติค่ะ แต่สภาพคือคนทำงานไม่พอ ไม่สามารถหยุดได้ แล้วถ้าต้องทำงานวันหยุด ทางบริษัทก็มีการจ่ายโอทีให้ตามเงื่อนไขค่ะ)
มาถึงตอนนี้ เราว่าเราคงถึงจุดที่มันเหนื่อยมากจนจุกอก ต้องถามตัวเองแล้วว่ายังจะหอบสังขารไปทำงานแบบนี่ได้อีกสักกี่ปี แล้วเราจะทำงานแบบนี้ไปจนถึงวันเกษียณอายุเลยหรือ
ความจำเป็นเรื่องปากท้องทำให้ยังปล่อยมือจากงานนี้ไม่ได้ ค่าใช้จ่ายและหนี้สินแต่ละเดือนพอๆ กับรายได้ ทำให้ไม่มีเงินเก็บ ดังนั้นก็ต้องพยายามหาเงินทางอื่นร่วมด้วยแต่สภาพที่มีเวลาให้ตัวเองแค่ 1 วันต่อสัปดาห์ ทำให้มันไม่ง่ายเลย ก็ได้แต่คิดวนไปแบบนี้
คิดว่าน่าจะมีหลายคนที่ตกหล่มแบบเดียวกัน แล้วก็คงเหมือนเราที่พยายามตะเกียกตะกายขึ้นจากหล่มนี้ แต่มันเหนื่อยจริงๆ ค่ะ
บางวันนึกไปถึงโน่นว่า ถ้าฉันมีบริษัทเป็นของตัวเอง ฉันจะให้พนักงานหยุดเสาร์-อาทิตย์ หยุดตามเทศกาล มีวันหยุดพักร้อนและอื่นๆ ตามสมควร
คิดไปเรื่อยแล้วก็จบที่การบอกตัวเองว่า ตื่นๆๆๆ เลิกฝันแล้วไปหาเงินเลี้ยงเด็กแมวที่นอนเกลื่อนบ้านนี้ให้รอดก่อนเถอะ แม่คุณ
ขอบคุณที่ช่วยฟังคนบ่นนะคะ ☺️
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
