ซื้อกล่องคืนไข่มุก
ในยุคจ้านกั๋ว อันเป็นสมัยแห่งสงครามและความเปลี่ยนแปลง มีชาวแคว้นฉู่ผู้หนึ่งเป็นเจ้าของไข่มุกเม็ดงามที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน ไข่มุกเม็ดนี้มีสีสันสวยงามไร้ที่ติ แต่เขารู้สึกว่ามันยังขาดสิ่งที่ช่วยทำให้ไข่มุกโดดเด่น เขาจึงคิดวิธีเพิ่มคุณค่าโดยหากล่องใส่ให้ดูมีราคามากขึ้น
เขาได้ว่าจ้าง "มู่หลัน" ช่างแกะสลักผู้เลื่องชื่อ ให้ทำกล่องไม้สำหรับเก็บไข่มุกขึ้นใบหนึ่ง ช่างมู่หลันเลือกใช้ไม้กฤษณาเนื้อแน่นที่มีกลิ่นหอมอบอวน ใช้ความประณีตบรรจงแกะสลักลวดลายดอกโบตั๋นให้ดูมีชีวิตชีวา เสริมขอบทั้งสี่ด้านด้วยลายทองและเงินเปล่งประกาย ภายในบุด้วยผ้าไหมที่มีสัมผัสนุ่มลื่น
เมื่อได้กล่องไม้กฤษณามาแล้ว เขาจึงนำไข่มุกไปใส่ไว้อย่างระมัดระวัง แล้วนำไปขายที่ตลาด ความงามของกล่องดึงดูดให้ผู้คนหลั่งไหลมาชมไม่ขาดสาย หนึ่งในคนกลุ่มนั้นมีชายชาวแคว้นเจิ้งที่หลงใหลในกล่องใบนี้จนไม่ละสายตา หลังจากยืนดูเป็นเวลานาน เขาก็เสนอราคาสูงลิ่วเพื่อซื้อกล่องนั้น หลังจากจ่ายเงินเสร็จ เขาก็ถือกล่องเดินจากไป
แต่เดินไปยังไม่ไกลนัก เขาก็หันหลังกลับมา ในตอนนั้นชายชาวฉู่คิดว่าเขาเปลี่ยนใจจะขอคืนของ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ชายชาวเจิ้งเปิดกล่อง แล้วหยิบไข่มุกออกมายื่นคืนให้ชายชาวฉู่แล้วพูดว่า
"ข้าต้องการเพียงกล่องอันงดงามใบนี้ ส่วนไข่มุกเม็ดนี้ ข้าเอามาคืนให้ท่าน"
ชายชาวเจิ้งรับกล่องเดินจากไปอย่างพอใจ พลางชื่นชมความงามของกล่องไม้ ส่วนชายชาวฉู่ก็ต้องยืนมองไข่มุกที่ถูกคืนมาอย่างประหลาดใจ
เขาคิดไม่ถึงว่าชายชาวรัฐเจิ้งจะสนใจแต่กล่องที่สวยงามจนมองข้ามคุณค่าของไข่มุก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่ามองแต่เปลือกนอกหรือสิ่งภายนอกที่ดูสวยงาม จนมองข้ามแก่นแท้และคุณค่าที่แท้จริงที่อยู่ภายใน คำว่า "ซื้อกล่องคืนไข่มุก" จึงใช้เปรียบเทียบกับคนที่โง่เขลา หลงใหลกับสิ่งที่ไม่ใช่แก่นสาร หรือคนที่แยกแยะของดีของมีค่าไม่ออกนั่นเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
