6 ชั่วโมงที่แล้ว
การประพฤติปฏิบัติธรรม ลดละอารมณ์ โลภโกรธหลง เพื่อคัดเอ้าท์กรรม เพื่อให้กายกรรม นั่นเป็นกายบุญเกิดขึ้น ต้องทำเอง มันช่วยกันไม่ได้เลย มันเป็นเรื่องของจิต สร้างบุญกุศลบารมี ให้การเกิดแก่เจ็บตายมันน้อยลงไป
เมื่อเจ็บป่วย เราก็อาศัยการปฏิบัติธรรม ไม่ไปรักษาอย่างที่เค้าทำกัน เราก็อาศัยการปฏิบัติ..มีหลานเป็นห่วง กลัวเราจะตาย .ร้องห่มร้องไห้ แต่เราก็อาศัยการปฏิบัติ เราก็ได้เรียนรู้จักเรื่องราว เจ้ากรรมนายเวรนายเวร ที่เราไปทำเค้าไว้ เค้าก็แสดงมาให้เราเห็น เราไปทำอะไรเค้าไว้ นั่นแหละ พอถึงเวลาเจ็บป่วย เจ้ากรรมนายเวรก็มาทวง เราก็ทำบุญ ปฏิบัติธรรมเดืนจงกรรมใช้เค้าไป มันได้เรียนรู้หลายเรื่อง ที่มันเป็นเรื่องราวทำนองปัจจัตตัง เฉพาะตัวผู้ที่ประพฤติปฏิบัติธรรม คนที่เค้่าไม่ปฏิบัติธรรม เค้าก็เรียนรู้จักไม่ได้
ยิ่งมีเรื่องราวที่ตามองไม่เห็น คนเค้ารับรู้ไม่ได้ ..ต้องเก็บสนิทให้มิชิด พูดไปก็กลายเป็นอวดเก่งอวดดี .. ไม่พูดให้ใครฟังดีที่สุด สนทนาได้ ก็เฉพาะครูบาอาจารย์ที่นับถือ เพื่อทำความเข้าใจ ในเรื่องเหตุผล ของโลก เหตุผลของธรรม
เรื่องของของ ปฏิบัติธรรมนั้น ก็เจอปัญหา มีคนกระแนะกระแหน ดูหมิ่นดูแคลน เสียดสี ยิ่งแต่ก่อน เคยกินเหล้าเมาเที่ยว หัวปักหัวปำ พอเริ่มหัวหัว เข้าปฏิบัติ สวดมนต์ไหว้พระ เพื่อนชวนไปกินเหล้า ก็ไปนั่งกับเค้า แต่ไม่กินเหล้า บางทีเพื่อนก็ว่า ..มีปัญหาอะไร . เราก็บอกว่า ไม่ได้มีปัญหา ..ไม่อยากกิน
มีระยะหนึ่ง พอเข้าพรรษา ก็งด ..พอออกพรรษา เพื่อนก็ชวนฉลองออกพรรษา ฉลองมากไปหน่อย แล้วก็เราก็สวดมนต์ไหว้ นั่งสมาธิ ตอนนี้ ..ก็ค่อยๆสังเกตว่า เอ..จิตมันไม่สงบ เหมือนตอนอยู่ในพรรษา ก็ค่อยสังเกต ว่าขนาดปกติ การควบคุม เรื่องวิญญาณหก ยังยากลำบาก นี่เราไปทำให้วิญญาณมันผิดปกติ เกิดการรับรู้ที่ไม่ปกติ ก็เลยค่อยถอยห่างออกมา
คราวนี้ เมื่อเราทำเป็นนิจสิน รู้จักเรื่องบุญ เรื่องกรรมมากขึ้น ยิ่งเรื่องราวไสยศาสตร์ เครื่องรางของขลัง บางที่ก็เป็นห่วง ..คราวหนึ่ง ลูกน้องชอบส่องดูพระ เดินผ่าน..ก็บอกว่า ..ส่องให้มันเห็นพระ อย่าไปเห็นแค่ก้อนดินก้อนกรวด ..เพียงแค่นี้ ก็ทำเอาโกรธเคือง ตอนหลัง ..เค้าก็มาบอกว่า ..ตอนที่ได้ยิน ..โมโหอยากจะ .ลุกขึ้นเตะเลย อต่ตอนหลัง เค้าก็เข้าใจมากขึ้น ก็มาเล่าเรืลงราวคนไปโขมยพระ ใต้หลังคาโบสถ์ ให้เราฟัง เราก็บอกว่า ดูไป ..จากนั้น ก็ค่อยๆตายกันไปทีละคน จนครบสามคน
เรื่องราวของ การสร้างบุญกุศล นั้น มันมีเรื่องราวที่ว่า จ้ตต่างสี ต่างกันด้วยกรรม กุศลบารมี เหมือนว่า เค้าอยู่กับกรรม เราก็สร้างบุญกุศลบารมี หนีกรรม เค้าเห็นว่า โลกดี แต่เรากลับเห็นว่าไม่ดี มันมีความคิดสวนทางกัน
เราก็เคยคุยกับพระ ..ยิ่งคนที่เค้าอยู่กับโลก อยู่กับอารมณ์ ไม่รู้จักบุญ ไม่รู้จักกรรม ไม่รู้จักธรรม แล้วก็มีเรื่องราวไสยศาสตร์ เวลาเค้ามา..หาพระที่ประพฤติปฏิบัติธรรม เค้าก็จะลุกลี้ลุกลน อยู่นานไม่ได้ บางทีเคยปฏิบัติธรรมดีๆ พอไปยุ่งวุ่นวายเรื่องไสยศาสตร์ คาถา เค้าก็เปลี่ยนแปลงไป เช่น เคยเค้าไปหาพระปฏิบัติธรรม .ไปคุยสนทนาได้ พอไปยุ่งเรื่องนี้ ก็คอยๆถอยห่างออกไป บางที .ที่เคยเห็น เดืนอยู่ดีๆ ก็เหมือนถูกผลักถอยหลัง จะหกล้ม ..นั่นก็เหมือนกรรม ..เค้าไม่ให้เข้าไปหาพระที่ท่านปฏิบัติ
เรื่องราวการปฏิบัติธรรม คัดเอ้าท์กรรม นั่นมันเป็นเรื่องราวการเดินในเส้นทางที่ให้พ้นเวรกรรม ไปหาท่าบุญกุศล มีสังขารที่ดีรอรับ เมื่อไม่มีกาย คนที่เค้าอยู่กับกรรม ไม่สร้างบุญกุศล เค้าก็เดินในเส้นทางที่จะสู่คำว่า ทุกข์ยาวนาน แล้วโลกก็ถึงจิตเค้าให้อยู่กับกรรม เห็นว่า โลกดีมีความสุข ไม่เห็นว่า จะต้องไปสร้างบุญกุศลบารมีอะไร เมื่อเจอะเพื่อน ญาตพี่น้อง เราก็รู้ว่า..เค้าไมสนใจ ไม่สร้างบุญกุศล มันแตกต่างกันด้วยนิสัย ต่างสีต่างกรรม มันก็เลย ค่อยๆ แยกกันไป เหมือนว่า เกิดมาชาตินี้ เจอกัน แล้วก็ไม่เจอกันอีกเลย
เรื่องราวการประพฤติปฏิบัติธรรม เราทำเพียงชั่วเวลาหนึ่งที่เราแบ่งเวลา มาเป็นเวลาของธรรม ทำจิตทำใจอยู่กับกาย มุ่งให้กายสงบจิตสงบ ให้จิตอยู่กับพระ ภาวนา พุทโธ .ยืนเดืนนั่ง ไม่นึกคิดอะไร ไม่พิจารณาอะไรทั้งนั้น เพราะมันเป็นอารมณ์นึกคิดอยู่ เพียงแค่เราหมดเวลา ปฏิบัติธรรมตามที่ตั้งใจ ครึ่งชั่วโมงสองชั่วโมง พอเลิกกราบเสร็จ อารมณ์ก็เค้ามาปรุงแต่งแล้ว เราเป็นผู้นุ่งกางเกง เราอยู่กับโลก ไม่ใช่นักบวช..เราปฏิบัติธรรมเพียงช่วงเวลาหนึ่ง ไม่ได้ทำแบบเอาเป็นเอาตาย เพราะปัญญาธรรมไม่มี
กลับมาอีกเรื่องราวหนึ่ง พอปฏิบัติธรรมไป จิตเรามีสติรับรู้ได้ ในเรื่องราวของเวทนาอารมณ์ เวลาทีเจอะเจอ คนที่มีเรื่องราวไสยศาสตร์ เจ้าพ่อเจ้าแม่ ยิ่งชอบท่องคาถาอาคม บางที่ก็เหมือรไม่อยากพูดจาด้วย อยากจะถ่อยห่างๆ เข้าใกล้มัแสบร้อน เหมือนเรารับรู้ว่า เป็นทุกข์ ส่วยเค้ามองเห็นเรื่องราวเหล่านั้น เป็นสุข มันแตกต่างกัน จิตต่างสี ..สีเอย..จะไปทางไหน ..พอพูกคำว่าจิต ก็มีเรื่องราวของสี สีดำสีม่วง สีชมพู สีน้ำตาล สีขี้ข้า ของเวรกรรม ต้องขดใช้ กรรมใครกรรมมันช่วยกันไม่ได้เลย
โฆษณา