..ความอยาก ไม่มีจำกัด ..ไม่มีมาตรฐาน. ตรวจสอบ ตรวจวัด อารมณ์โลภโกรธหลงได้ ใครจะเป็นผู้อุปโลกน์ ..ตรวจสอบมาตรฐานได้ .ในการกระทำของจิตที่อาศัยกายมนุษย์ชั่วขณะหนึ่ง
มันมีเรื่องราวหนึ่ง ที่เค้าเรียกว่า พระวิหัสสนัย ท้าวพันตา ตาสัปปะรด ท่านมองเห็นการกระทำของจิตที่อาศัยกายมนุษย์ นั้นเป็นอย่างไร มีอะไรเกิดขึ้นในกายในจิต แล้วใช้กายนั้นอย่างไร ท่านมองเห็นเรื่องราวในธาตุทั้งสี่ ที่ประกอบเรือนกาย ใช้กายวาจาใจอย่างไร ท่านเก็บภาพเก็บเสียง เป็นหลักฐาน ส่งไปพระยมตะ ตัดสิน ..ว่าจะต้องไปรับกรรม อย่างไร ตามสมควรแก่เหตุที่เค้าให้กายมนุษย์ มาแก้ไข ทำเรื่องดีๆ ที่ว่าดีชั่ว ..ใช้กายทำชั่ว ก็ต้องรับเรื่องชั่วๆทุกข์ทรมาน .
มันมีคำว่ามาตรฐาน ที่จะวัดอะไรได้ มันเรื่ิองคุณธรรม มันเป็นเรื่องราวของจิตวิญญาณ ของผู้ที่อาศัยกายมนุษย์ ที่อาศัยอยู่ในแต่ละดินแดน จิตแต่ละดวงที่อาศัย ในแต่ละดินแดนแต่ละประเทศ มีสามัญสำนึก รู้จักดีชั่วได้ รู้จักดีชั่วได้ ก็เลือกทำเรื่องราวดีๆ เกิดสิ่งที่เรียกว่า คุณธรรม ซื่อสัตย์สุจริต ตรงไปตรงมา
หากดินแดนไหน มีจิตใจ รู้จักเห็นอกเห็นใจกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันไป ไม่มีเรื่องราวอันธพาลครองเมือง รังแก ช้ำเติม ผู้ที่อ่อนด้อยกว่า มันก็น่าจะอยู่อย่างมีความสุขตามอัตภาพ ในการเสาะแสวงหาปัจจัยมาเลี้ยงสังขารกรรมของตัวเอง ตลอดจนภาระที่ตนสร้าง ยึดขึ้นมา เข่น ภาระ. อยู่ตัวคนเดียว ไม่พอ ต้องไปหา ภาระต่างๆมากมาย มาบำรุงความอยากที่อาศัย ส่งไใ้ตลอดเวลา อยากอย่างนั้นอย่างนี้ อยากทำลายผู้ที่อื่น
.เรื่องความอยากมันเกิดขึ้นที่กายมนุษย์ ในจิตที่อาศัยกาย ใครไม่มีความอยากบ้าง ก็มันมีความอยาก .ที่เกิดขึ้นในกายตลอดเวลา มันก็เลยใช้กาย ไปตามความอยาก .กายมันก็เหน็ดเหนื่อยเป็น เจ็บป่วยได้ . แล้วจิตที่อาศัยกาย มีความสุขมั้ย มีคุณธรรมได้มั้ย เมื่อยังต้องดิ้นรนไปตามความอยาก แล้วจิตนั้นมีอะไรหล่อเลี้ยงกายให้เป็นสุข หรือว่า เป็นเพียงอารมณ์นึกคิด อยากอย่างนั้นอย่างนี้ แต่สิ่งที่จิตอาศัยกายนั้น แก้ไขความอยากไม่ได้เลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
