“รอยเท้าแห่งอดีต” (Footsteps Through History)
เมื่ออดีตยังคงสะท้อนอยู่ในทุกก้าว… การเดินทางข้ามเวลาไม่ใช่แค่การสังเกต แต่คือการเข้าใจชีวิต ความหวัง และความเจ็บปวดของมนุษย์ที่เคยมีอยู่
“รอยเท้าแห่งอดีต” พาเราสู่ความลึกล้ำของมนุษย์ ผ่านเสียงสะท้อนแห่งเวลา การตัดสินใจ ความหวัง ความกลัว และความรับผิดชอบต่อประวัติศาสตร์… เรื่องราวที่คุณคิดว่ารู้ อาจไม่ใช่ความจริงทั้งหมด
เสียงสะท้อนของอดีตยังคงดังก้องอยู่ในทุกก้าวที่เราเดิน ทีม ChronoMythos เดินทางข้ามเวลา เพื่อเฝ้ามองความจริงที่ไม่เคยบันทึกในตำรา พวกเขาเห็นความหวาดกลัวของผู้คนกลาง Black Death ที่เจนัว สัมผัสแรงตื่นเต้นและความหวังในการประกาศอิสรภาพที่ฟิลาเดลเฟีย รับรู้ความเจ็บปวดจากเงาของระเบิดปรมาณูที่ฮิโรชิมา และได้กลิ่นฝุ่นและความฝันจากดวงจันทร์ที่มนุษย์เพิ่งเหยียบ
แต่ทุกก้าว ทุกสายตา ทุกเสียงล้วนเปราะบางต่อเวลา การแก้ไขเพียงเล็กน้อยอาจเปลี่ยนโลกทั้งใบ พวกเขาไม่ใช่ผู้สร้างอดีต แต่เป็น สายตาของ Chrono ผู้สังเกตและบันทึกความจริงทั้งหมด ความหวัง ความกลัว ความฝัน และความเจ็บปวดของมนุษย์ ในโลกที่เวลาเป็นทั้งเพื่อนและศัตรู คุณจะก้าวตาม รอยเท้าแห่งอดีต หรือเพียงยืนมองเสียงสะท้อนที่รอให้ฟัง
.
บทนำ : ค้นพบแฟ้ม (Prologue)
ปี 2365
ฉันคือผู้เฝ้ามอง ผู้บันทึก และผู้รับฟังของเวลา เส้นแบ่งระหว่างอดีตและปัจจุบันบางจนแทบมองไม่เห็น แต่ต้องอยู่ตรงนั้น เสมือนสายตาเดียวที่จักรวาลยืมมาเพื่อเห็นความจริง ฉันไม่ใช่นักรบ ไม่ใช่ผู้สร้าง แต่เป็นผู้ถือปากกาและกล้อง บันทึกทุกแรงสะเทือนของชีวิตและเหตุการณ์ แม้จะเล็กน้อยจนแทบไม่มีใครสังเกต
เมื่อยืนอยู่ท่ามกลางห้อง Archive ChronoMythos ห้องขนาดใหญ่ที่เงียบสงัด จนเสียงหัวใจของตัวเองยังชัดเจน แสงฟลูออเรสเซนต์สีฟ้าอมขาวส่องลงมาจากเพดานสูง สะท้อนบนฝุ่นจาง ๆ ที่ลอยอยู่ในอากาศ ทำให้ห้องเหมือนลอยอยู่ระหว่างโลกและอดีต ชั้นวางแฟ้มเรียงตัวสูงราวกับตึกเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยความลับรอวันเผย ทุกแฟ้มทุกปก ทุกตัวเลขและสัญลักษณ์คือประตูสู่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วและจะเกิดซ้ำซ้อนในอนาคต
ฉันหยิบแฟ้มปกดำหมายเลข CR-Δ17 ขึ้นมา นิ้วมือแตะกระดาษและดิจิทัลลายมือของ Lt. Sael Dravon ราวกับเขากำลังส่งสายตาจากกาลเวลาอีกฝั่งหนึ่ง แฟ้มบางส่วนถูกปิดด้วย Quantum Seal ที่เรียกร้องสมาธิสูงสุด แต่รู้สึกได้ว่าแต่ละหน้ากระดาษไม่ใช่เพียงตัวอักษร มันเป็น แรงสั่นสะเทือนของชีวิตจริง ๆ ของผู้คนที่เดินอยู่บนโลกเมื่อหลายร้อยปีก่อน เด็กผู้ชายวิ่งเล่นบนท่าเรือเจนัว กลิ่นควันไฟและดินเปียก ความหวาดกลัวและเสียงระฆังโบสถ์ผสมผสานจนเหมือนเพลงที่ไม่เคยบรรเลงในตำรา
ChronoMythos Recon Archive ไม่ใช่แฟ้มธรรมดา มันคือ เสียงของอดีตที่ยังสะท้อนอยู่ เป็นโครงการเดินทางข้ามเวลาของสภากาลเวลา (ChronoMythos Oversight Council) ถูกสร้างขึ้น เพื่อบันทึกทุกเหตุการณ์สำคัญของมนุษยชาติให้ถูกต้อง แม่นยำ และสมบูรณ์ เพื่อให้ผู้คนในอนาคตได้เข้าใจความจริงของโลก และป้องกันการบิดเบือนประวัติศาสตร์ แม้เพียงเสี้ยววินาที การเคลื่อนไหวของสายตาหรือความคิดของทีมสำรวจเวลาก็อาจสร้าง แรงสั่นสะเทือนเล็ก ๆ ที่มีผลต่อจักรวาลทั้งใบ
ฉันนั่งลงบนเก้าอี้เหล็กเย็น ท่ามกลางแฟ้มและเครื่องจักรควอนตัม รับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนของเวลาเพียงแค่การอ่าน แค่สายตาที่สอดส่องผ่านตัวอักษร เริ่มเข้าใจว่าการเดินทางไม่จำเป็นต้องเคลื่อนตัวก็สามารถสัมผัสอดีตได้ ลมหายใจของผู้คนที่ล่วงไปแล้วยังคงลอยอยู่ในอากาศ เสียงหัวเราะ ความกลัว ความหวัง และความตายถูกเก็บไว้ในแฟ้มนี้ ทุกอย่างถูกบันทึกอย่างระมัดระวังและรอให้ใครสักคน ฟังมันอย่างตั้งใจ
ChronoMythos ไม่ใช่เพียงแฟ้มรายงาน ไม่ใช่เพียงเอกสารวิชาการ มันคือ เสียงที่แท้จริงของอดีตที่ยังสะท้อนอยู่ และฉัน…เป็นเพียงผู้ฟังหนึ่งคนในห้องเงียบนี้ ผู้ที่หยุดเวลาไว้เพียงชั่วขณะ เพื่อฟังเสียงเหล่านั้น ก่อนที่จะปล่อยให้มันดำเนินต่อไปในกาลเวลาอย่างไม่หยุดยั้ง
บันทึก บท 1 : เจนัว, ค.ศ. 1347 (The Beginning of Shadows - Expanded Version)
ลมทะเลเย็นพัดเข้ามาท่ามกลางท่าเรือเจนัว พัดผ่านเชือกผูกเรือที่เหล็กกร่อนจนร้องครวญระหว่างการแกว่ง กลิ่นควันไฟจากเตาเผาศพและความเน่าของร่างผู้คน ลอยปะปนกับกลิ่นเค็มของทะเล เสียงระฆังโบสถ์ดังแว่ว ๆ คล้ายเรียกให้ทุกสิ่งหยุดชะงัก
แต่ไม่มีใครสนใจอีกแล้ว ไม่มีใครมีแรงหายใจสอดประสานกับเสียงนั้น ความหวาดกลัวและความสิ้นหวังแทรกซึมเข้าไปในทุกซอกลมหายใจ เสียงก้าวเดินบนหินเปียกของฉันดังก้องสะท้อนราวกับล้อกับความตายที่กองสูงขึ้นทุกวัน
Lt. Sael Dravon ยืนเงียบขรึมข้าง สายตาของเขาเฉียบคม เหมือนวิเคราะห์ทุกความเคลื่อนไหวและลมหายใจรอบตัว ราวกับแต่ละก้าวที่เราเดินไปอาจทำให้จักรวาลสั่นสะเทือน
Dr. Inari Vos โน้มตัวเหนือเครื่องจับสนามอารมณ์ของผู้คน กวาดสายตาผ่านฝูงชนที่ล้มตาย ความเครียด ความเจ็บปวด ความหวาดกลัว และความสิ้นหวัง ถูกบันทึกเป็นตัวเลขและรหัสบนหน้าจอดิจิทัลที่สว่างจาง ๆ Cpl. Eren Khael ยืนอยู่ใกล้เครื่อง Temporal Lens ปรับโฟกัสและตรวจสอบให้แน่ใจว่าเรายังคงเป็น เงาที่ไม่ทิ้งร่องรอย ใด ๆ ไว้ให้เวลาได้รู้สึก
ฉันก้าวไปบนพื้นหินเปียก บางครั้งต้องก้าวผ่านศพที่นอนแผ่ กลิ่นควันและกลิ่นเน่าผสมกันจนแยกไม่ออกกับกลิ่นทะเล เสียงกรีดร้องที่ไม่มีใครได้ยิน ลมหายใจของผู้คนที่ล้มลงอย่างไร้เรี่ยวแรง ทุกอย่างเหมือนถูกหยุดไว้ในชั่วขณะระหว่างชีวิตและความตาย
ระหว่างที่สังเกตการณ์ ได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างกำแพง ท่ามกลางกองศพสูงขึ้นทุกวัน ผู้คนรอบตัวเรียกเธอว่าแม่มด แต่ดวงตาของเธอบอกเล่าความเจ็บปวดและความหวาดกลัวที่แท้จริง เธอไม่ได้เป็นอสูรกาย เธอเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังพยายามเอาชีวิตรอดจากโลกที่เต็มไปด้วยความตาย
Dr. Vos โน้มตัวลงใกล้เธอเบา ๆ มือของเธอสั่นเล็กน้อย
“Neural Glyphs… มันยังคงอยู่” เธอพึมพำ
ฉันเข้าใจทันที รหัสจิตนี้บันทึก ความทรงจำ ความเจ็บปวด และความหวัง ของผู้คน แม้ในเวลาที่มนุษย์กำลังจะสูญสลาย ทุกก้าวที่เราเดิน ทุกสายตาที่เราส่งไป ทุกลมหายใจที่เราร่วมแบ่งปันกับอดีต เป็นสิ่งที่เปราะบางต่อเวลา การสังเกตแต่ละวินาทีอาจสร้างแรงสั่นสะเทือนที่ไม่มีใครคาดคิด แต่เราต้องทำอย่างระมัดระวัง เราอยู่ตรงนี้เพื่อ บันทึก ไม่ใช่แก้ไข
เมื่อมองไปรอบตัว ศพที่กองสูง เรือที่จอดลอยน้ำ ท่าเรือที่เงียบสงัด เสียงระฆังที่ยังดังอยู่ในห้วงเวลา และรู้สึกอย่างลึกซึ้งว่า ชีวิตมนุษย์และเวลาเปราะบางกว่าที่คิด ความตายไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ต้องบันทึก และเราคือผู้สังเกตเพียงไม่กี่คนที่เดินทางข้ามกาลเวลาเพื่อรับฟังเสียงเหล่านั้น เพื่อเข้าใจว่าความหวาดกลัว ความสิ้นหวัง ความรัก และความหวังของมนุษย์นั้นยังคงสะท้อนอยู่ในจักรวาล
▫️จากเงามืดสู่เสียงแห่งอิสรภาพ (Between Shadows and Liberty)
เมื่อลืมตาขึ้นก็ออกจากท่าเรือเจนัว ลมเย็นยังคงพัดผ่านผิวหนัง แต่กลิ่นควันไฟและทะเลเริ่มจางหายเหมือนถูกดูดกลับเข้า Archive ข้างหลัง เสียงระฆังโบสถ์เงียบลง เหลือเพียงเสียงชีพจรของตัวเอง และความทรงจำของผู้คนที่เพิ่งพบเห็น
Lt. Sael Dravon ยื่นมือเข้ามาจับฉันเบา ๆ ราวกับเตือนให้ตั้งสติ
“เราเก็บบันทึกครบแล้ว ตอนนี้เวลาที่จะฟังเสียงอื่นของอดีตกำลังเรียก”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเงียบ แต่เต็มไปด้วยความมั่นใจ
Dr. Inari Vos ยกเครื่อง Temporal Lens ขึ้นเล็กน้อย เส้นแสง Neural Glyphs ที่เราบันทึกในเจนัวเริ่มสั่นไหวเป็นคลื่นราบเรียบ ก่อนจะค่อย ๆ ผสมกับเส้นแสงใหม่ เสียงความหวาดกลัว ความสิ้นหวังค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้น ความหวัง และความกระตือรือร้น เสียงเล็ก ๆ ของผู้คนที่ยืนหยัดต่อสู้เพื่อสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าอิสรภาพ ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นเหนือคลื่นเวลา
ทำให้รู้สึกถึงแรงดึงดูดบางอย่างที่แตกต่างไป ไม่ใช่แรงดึงของความตายและความสูญสิ้น แต่เป็นแรงดึงของ ความหวังและความเปลี่ยนแปลง เส้นกั้นระหว่างอดีตและปัจจุบันแทบลบเลือนไป ความคิด ความรู้สึก และจิตวิญญาณของผู้คนในเจนัวค่อย ๆ ละลายเข้าไปในความตื่นเต้นและความตั้งใจของผู้คนในฟิลาเดลเฟีย
เสียงของ Dr. Vos แว่วมาอีกครั้ง
“เตรียมตัวให้พร้อม… นี่คือช่วงเวลาที่เสียงเล็ก ๆ ของคนรุ่นหนึ่ง จะสะเทือนอำนาจและสร้างโลกใหม่”
ฉันปล่อยตัวเองลอยไปตามคลื่นเวลา เห็นภาพห้องประชุม Independence Hall ปรากฏขึ้นในม่านสายตา กลิ่นหมึกเก่า ความร้อนจากเตาผิง และลมหายใจของผู้เข้าร่วมประชุมค่อย ๆ เติมเต็มหัวใจ เสียงหัวเราะ เสียงกังวล เสียงกระซิบ ทั้งหมดผสมกันเป็นคลื่นอารมณ์ที่หนักแน่นและสดใส
รู้ตัวทันทีว่า จาก เงามืดและความสิ้นหวังของเจนัว กำลังเคลื่อนเข้าสู่ เสียงแห่งอิสรภาพของฟิลาเดลเฟีย ทุกสิ่งที่เคยเห็น ฟัง และรับรู้ กำลังถักทอเป็นสายใยเดียวกับอดีตใหม่ที่รอการบันทึก และเมื่อมายืนอยู่หน้าประตู Independence Hall จนรู้สึกถึง แรงสะเทือนเล็ก ๆ แต่เต็มไปด้วยพลัง ของเสียงที่พร้อมจะเปลี่ยนโลก
บันทึก บท 2 : ฟิลาเดลเฟีย, ค.ศ. 1776 (The Voice of Liberty)
แสงเช้าที่ส่องผ่านหน้าต่างไม้เก่า ๆ ของห้องประชุม Independence Hall ทำให้ฝุ่นจาง ๆ ล่องลอยเป็นเส้นสายทองแดงเล็ก ๆ บนอากาศ ทีมสำรวจของเรา Lt. Sael Dravon, Dr. Inari Vos, และ Cpl. Eren Khael ยืนอยู่มุมห้อง ไม่ให้ร่างกายหรือสายตาของเราแตะต้องสิ่งใดโดยตรง เพราะเราเข้าใจดีว่า แม้เพียงลมหายใจหรือเงาที่สะท้อนบนโต๊ะ ก็อาจสร้างแรงสั่นสะเทือนเล็ก ๆ ในประวัติศาสตร์
บนโต๊ะไม้เก่า ๆ กระดาษต้นฉบับที่ยังมีกลิ่นหมึกเก่า และขี้ผึ้งแผ่กลิ่นอ่อน ๆ สมาชิกผู้ร่วมประชุมจดบันทึกด้วยมือที่สั่นระริก บางคนขมวดคิ้วอย่างเครียด แต่บางคนก็ตื่นเต้นและกระตือรือร้น สายตาของพวกเขาสื่อสารความหวัง ความกลัว และความมั่นใจในคราวเดียว เสียงของอดีตที่ได้ยินไม่ใช่เพียงคำพูด แต่เป็น แรงสั่นสะเทือนเล็ก ๆ ของจิตวิญญาณผู้คนที่พร้อมจะเปลี่ยนโลก
ฉันเห็นตัวอักษรลายมือของ Thomas Jefferson ค่อย ๆ ก่อร่างขึ้นบนกระดาษ เสียงปากกาเสียดสีกับกระดาษเป็นเสียงจังหวะเดียวกับชีพจรของทีมเรา จนสามารถได้กลิ่นหมึก ความร้อนจากเตาผิง และกลิ่นเหงื่อของผู้คนทุกครั้งที่พวกเขาพูด แววตาของผู้เข้าร่วมประชุมเปล่งประกายด้วยความหวังและความกังวล เหมือนรู้ดีว่าคำพูดเพียงไม่กี่ประโยค อาจกำหนดทิศทางของโลกในอนาคต
Dr. Vos กระซิบเบา ๆ ข้างหู
“ฟังให้ดี… นี่คือเสียงเล็ก ๆ ของคนรุ่นหนึ่ง ที่จะสะเทือนอำนาจและประวัติศาสตร์”
ฉันรับรู้ได้ถึงพลังนั้น ความอ่อนโยนแต่เข้มข้น เสียงที่เล็กแต่หนักแน่นของผู้คนที่ยืนหยัดต่อสู้ เพื่อความยุติธรรมและอิสรภาพ เสียงนั้นไม่ได้อยู่เพียงในห้อง แต่ซึมซับไปในทุกอณูของอากาศ ผ่านตัวอักษร ผ่านลมหายใจ ผ่านจิตใจของผู้ที่พร้อมจะเปลี่ยนโลก
Cpl. Khael จดบันทึก Neural Glyphs ของสนามอารมณ์ ความหวาดกลัว ความมั่นใจ ความตื่นเต้น และความกระตือรือร้น ทุกความรู้สึกถูกแปลงเป็นรหัสที่ลอยอยู่เหนือหัว เหมือน ได้ยินเสียงจิตของผู้คนทุกยุคสอดประสานกัน เสียงเหล่านี้ เล็ก แต่มีพลังมากพอจะพลิกโฉมอำนาจและทิศทางโลก
ฉันเงยหน้ามอง Jeffersson ขณะยืนอ่านร่างคำประกาศ ความมั่นใจในแววตาเขาและความตื่นเต้นของผู้เข้าร่วมประชุม ทำให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งว่า แม้เสียงเล็ก ๆ ของคนรุ่นหนึ่งก็สามารถพลิกอำนาจโลกได้ เวลาอาจไหลผ่าน แต่แรงสะเทือนของจิตวิญญาณนั้นยังคงอยู่ในจักรวาล
ฉันจดจำทุกท่าที ทุกคำพูด ทุกลมหายใจ ทุกเสียงกระซิบ ทุกเสียงหัวเราะ ทุกเสียงกังวล ทุกอย่างถูกบันทึกเพื่อให้ผู้คนในอนาคตเข้าใจว่า ความเปราะบางของเสียงและชีวิตในอดีตนั้น อาจเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่
เมื่อละสายตาจากกระดาษต้นฉบับ ฟังเสียงผู้คน และรับรู้แรงสะเทือนของเวลา ได้เรียนรู้ว่าเราไม่ใช่ผู้สร้างประวัติศาสตร์ เราเป็นเพียง ผู้สังเกตที่เดินทางข้ามกาลเวลา เพื่อรับฟังและบันทึกเสียงของอดีต และเสียงเล็ก ๆ นั้น เสียงที่อาจพลิกอำนาจโลก จะยังคงสะท้อนต่อไปในทุกยุคทุกสมัย
.
▫️จากเสียงแห่งอิสรภาพสู่แสงแห่งการทำลายล้าง (Between Liberty and Destruction)
ฉันถอนหายใจลึก ๆ หลังจากยืนฟังเสียงเล็ก ๆ ของคนรุ่นหนึ่งใน Independence Hall ความตื่นเต้น ความหวัง และความมั่นใจของพวกเขา กระจายตัวเป็นคลื่นรอบตัว เสียงคำประกาศและร่างลายมือของคำประกาศอิสรภาพลอยวนอยู่ในจิตใจราวกับ แรงสะเทือนของจักรวาลที่เตรียมจะผลักดันโลกไปข้างหน้า
Lt. Sael Dravon ยื่นมือมาจับฉันเบา ๆ
“เราเก็บบันทึกเรียบร้อยแล้ว… ตอนนี้เราต้องฟังเสียงของอนาคตที่ยังไม่เกิด”
ฉันพยักหน้า เครื่อง Temporal Lens สั่นเบา ๆ ราวกับรับรู้ถึงแรงดึงดูดบางอย่าง เส้นแสง Neural Glyphs ของความหวัง ความตื่นเต้น และความตั้งใจเริ่มแผ่ขยายและผสมกับ แรงสั่นสะเทือนแห่งความเปลี่ยนแปลงของศตวรรษถัดไป
รู้สึกได้ถึงเส้นกั้นบาง ๆ ระหว่างเวลาไหลเปิดออก คลื่นของความหวังค่อย ๆ ถักทอเข้ากับคลื่นของ ความวิตกและความโกลาหลของสงครามโลก ได้ยินเสียงผู้คนในเมืองที่ยังไม่เกิด เสียงพูดคุย เสียงเตือน เสียงลมหายใจหนักหน่วงของพลเรือนและทหาร ทุกเสียงผสมกันเป็น จังหวะชีวิตที่ยังคงสั่นสะเทือนต่อเนื่องในเวลา
Dr. Vos กระซิบเบา ๆ ข้างหูฉัน
“เตรียมตัวให้ดี… จากพลังของเสียงเล็ก ๆ ที่เปลี่ยนโลก จะพาเราไปสู่แสงที่สามารถทำลายโลกได้”
ฉันปล่อยตัวเองลอยไปตามคลื่นเวลา ภาพ Independence Hall ค่อย ๆ ละลายเป็นเงาแผ่ว ๆ ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยเมืองที่กำลังถูกสงครามและการทดลองเทคโนโลยีใหม่ ๆ ขับเคลื่อน
กลิ่นหมึกเก่า ความหวัง และเสียงคำประกาศค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยกลิ่นควัน ไอร้อน และเสียงเตือนที่ล่องลอยในอากาศทุกอารมณ์ ทุกแรงสะเทือน ทุกลมหายใจที่เคยบันทึกไว้ ความหวัง ความตื่นเต้น ความตั้งใจ ค่อย ๆ กลายเป็น แรงเตือนใจให้ระวังการใช้พลังอย่างไม่รับผิดชอบ
เริ่มรับรู้ถึงแรงดึงดูดของ ความสามารถทำลายล้างสูงสุดของมนุษย์ ที่กำลังรอให้บันทึก ได้เห็นภาพแวบ ๆ ของเมืองที่กำลังจะถูกไฟทำลาย แสงวาบที่พรากชีวิตของผู้คน เสียงร้องกรีดและเสียงลมร้อนของระเบิดค่อย ๆ แผ่เข้ามาในจิตใจ
เรายังคงล่องลอยในมิติที่ไม่มีใครมองเห็น แต่ทุกอารมณ์ ความเจ็บปวด และความหวาดกลัวนั้นปรากฏชัดเจนเหนือเวลา ทำให้เข้าใจทันทีว่า จาก เสียงแห่งอิสรภาพของฟิลาเดลเฟีย เรากำลังถูกพาไปสู่ แสงแห่งการทำลายล้างของฮิโรชิมา
ทุกสิ่งที่เคยเป็นความหวังและอิสรภาพ จะต้องเผชิญกับพลังที่มนุษย์สร้างขึ้นเอง และเรา ทีมสำรวจข้ามเวลา จะต้อง บันทึกความเจ็บปวดและความรับผิดชอบนั้นไว้ในจักรวาล
ฉันสูดลมหายใจลึก ๆ ปล่อยให้คลื่นอารมณ์ของอดีตและอนาคตไหลรวมกัน และเมื่อม่านเวลาค่อย ๆ เปิดออก ได้เห็น แสงวาบแรกของฮิโรชิมา ปี 1945 รออยู่
บันทึก บท 3 : ฮิโรชิมา, ค.ศ. 1945 (The Light of Destruction)
เมื่อลืมตาขึ้นมาในความมืด ความเงียบครอบคลุมทุกสิ่งราวกับจักรวาลรอคอยชั่วขณะหนึ่ง ก่อนที่แสงหนึ่งจะแทรกผ่านม่านมิติ แสงวาบสีขาวทะลุทะลวงทุกความรู้สึก แรงดันอากาศผลักร่างกายให้เซเล็กน้อย ลมร้อนพุ่งเข้าปะทะผิวหนัง และจมูกได้กลิ่นของไฟไหม้ โลหะร้อน และฝุ่นละเอียดที่ลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ
Lt. Sael Dravon ยืนอยู่ข้าง สายตาเขาเฉียบคม แต่เต็มไปด้วยความระมัดระวัง เขากระซิบเบา ๆ
“เราอยู่ในมิติที่ไม่มีใครมองเห็น…ต้องสังเกต แต่ไม่สัมผัส”
ฉันพยักหน้า ทีมสำรวจทั้งหมดหลบอยู่ใน โครงสร้าง Temporal Cloak ที่ทำให้เราล่องลอยระหว่างเวลาโดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ
เสียงระเบิดดังสะเทือนทุกอณูของเมือง เงาของผู้คนที่วิ่งหนีและล้มลงปรากฏเป็นเงาซ้อนซ้อนบนอาคารที่เริ่มสลาย ความร้อนแผ่เข้ามาแม้เราไม่โดนโดยตรง ภาพเมืองที่เคยมีชีวิตชีวาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความสยดสยองในชั่วพริบตา
Dr. Inari Vos บันทึก Neural Glyphs ของความกลัวและความตื่นตระหนก ทุกอารมณ์ถูกแปลงเป็นเส้นแสงลอยอยู่รอบตัวเรา เธอกระซิบเบา ๆ
“นี่คือพลังทำลายล้างสูงสุดของมนุษย์… ทุกความคิด ทุกความโกรธ ทุกความตัดสินใจล้วนสะท้อนที่นี่”
เมื่อมองไปรอบตัว ศพและเงาที่ทอดยาว ผนังอาคารที่แตกสลาย เสียงร้องกรีดของผู้คนและเสียงอาคารพังผสมกันเป็นคลื่นความรู้สึกอันหนักอึ้ง แสงวาบและความร้อนทำให้ฉันรับรู้ถึง ความรับผิดชอบต่อประวัติศาสตร์ ที่มนุษย์ถืออยู่ในมือ
Cpl. Eren Khael ปรับ Temporal Lens ให้รับคลื่นอารมณ์ของผู้คนในช่วงเวลานั้น ความกลัว ความเจ็บปวด ความสับสน ความสิ้นหวัง ทุกสิ่งลอยรวมเป็นแสงและสีที่เห็นในใจ เหมือนเมืองทั้งเมืองบันทึกความทรงจำของความทุกข์ทั้งหมดไว้
ฉันเข้าใจทันทีว่า การเดินทางครั้งนี้ไม่ได้เป็นเพียงการบันทึกเหตุการณ์ แต่เป็นการ เรียนรู้จากพลังและความรับผิดชอบของมนุษย์ เสียง แสง เงา และความเจ็บปวดของอดีตสอนให้รู้ว่าแม้เทคโนโลยีจะก้าวไกล มนุษย์ยังเปราะบางต่อการตัดสินใจและความโลภ
เราลอยอยู่ท่ามกลางเมืองที่พังพินาศ เฝ้ามองและบันทึกทุกวินาที ทุกแรงสะเทือน ทุกสายตาที่หวาดกลัว ทุกลมหายใจที่หลงเหลือ ทุกแสงวาบ ทุกเงาที่ตกลงบนพื้นและฝุ่น เราไม่เข้าไปยุ่ง เราไม่เปลี่ยนอะไร เราเพียง สังเกต เพื่อบันทึกเสียงและภาพของความทำลายล้างนั้นไว้ในจักรวาล
เมื่อแสงเริ่มจาง ความร้อนค่อย ๆ ลดลง และเสียงคลื่นความรู้สึกค่อย ๆ เบาลง ฉันรู้สึกถึงความเงียบที่หนักอึ้ง ราวกับทุกชีวิตที่นี่ยังคงสะท้อนในเวลา
เมื่อหันมองทีม ทุกคนรู้ว่าเรากำลังถือ ความจริงอันเจ็บปวดของมนุษย์ไว้ในมือ และเราต้องเดินทางต่อไป เพื่อบันทึกเสียง ความหวาดกลัว และความหวังของอดีตที่ยังคงสะท้อนอยู่ในจักรวาล
.
▫️จากแสงแห่งการทำลายล้างสู่ก้าวแห่งความฝัน (Between Destruction and Dreams)
หลังจากที่เราเฝ้ามองฮิโรชิมาพังพินาศ ฉันรู้สึกถึงความเงียบหนักอึ้งของเวลา ความเจ็บปวด ความสิ้นหวัง และความกลัวทั้งหมดลอยวนรอบตัวเหมือนควันหนา แน่นและอัดแน่นทุกอณูอากาศ ลมหายใจของผู้คน เสียงกรีดร้อง และเงาของผู้ที่หลงเหลือยังคงสั่นสะเทือนในจักรวาล
Lt. Sael Dravon ยื่นมือมาจับฉันเบา ๆ
“ทุกสิ่งที่มนุษย์ทำลายไป… ทุกแสงแห่งความตายนี้ กำลังรอให้มนุษย์เรียนรู้และก้าวต่อ”
Dr. Inari Vos ปรับ Temporal Lens อย่างระมัดระวัง เส้นแสง Neural Glyphs ของความทุกข์ ความกลัว และความเจ็บปวดค่อย ๆ ถูกแปลงเป็นคลื่นอ่อน ๆ ของแรงดึงดูดเวลา คลื่นที่พาเราไปสู่ อนาคตที่มนุษย์เลือกเดินทางด้วยความหวัง
ฉันปล่อยให้ตัวเองลอยไปตามคลื่นเวลา เห็นภาพของเมืองฮิโรชิมาจางลง เสียงระเบิดและเสียงกรีดร้องค่อย ๆ ผสมกับเสียงหัวใจที่เต้นแรงของนักวิทยาศาสตร์ วิศวกร และนักสำรวจในอีกสองทศวรรษต่อมา
ความสิ้นหวังค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้น ความหวัง และแรงบันดาลใจ เหมือนจักรวาลกำลังหายใจออกครั้งใหญ่ หลังจากช่วงเวลาที่มนุษย์เกือบเผาผลาญตัวเองด้วยพลังที่สร้างขึ้น
Cpl. Eren Khael ชี้ไปยังเส้นแสงที่เริ่มปรากฏเหนือคลื่นเวลา
“นี่คือสัญญาณ… เสียงความฝันของมนุษย์ กำลังสะสมและเตรียมพร้อมที่จะก้าวไป”
ฉันเห็นร่างเล็ก ๆ ของ Armstrong และเพื่อนร่วมทีมใน Lunar Module ปรากฏเป็นภาพลาง ๆ ผ่านม่านเวลา แรงดึงดูดของความฝันและแรงบันดาลใจเริ่มเข้ามาแทนที่แรงสะเทือนแห่งความตาย
ทุกลมหายใจ ความตื่นเต้น ความกลัว และความหวังของผู้คนในอดีต ผสมผสานกับ ความฝันที่มนุษย์เพียรพยายามทำให้เป็นจริง รู้สึกชัดเจนว่า จาก แสงแห่งการทำลายล้างและความรับผิดชอบต่อประวัติศาสตร์ เรากำลังก้าวเข้าสู่ ความฝันและแรงบันดาลใจที่ผลักดันมนุษย์ไปสู่ดวงจันทร์
และเราต้องอยู่ตรงนี้ เพื่อบันทึกทุกเสียง ทุกอารมณ์ ทุกแรงสะเทือน ก่อนที่ความฝันนั้นจะกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งการสำรวจและความหวังของมนุษย์ ม่านเวลาเปิดออกช้า ๆ และฉันเห็น ผืนดวงจันทร์ปี 1969 ปรากฏต่อหน้าเรา รอให้เราบันทึกทุกย่างก้าวของมนุษย์ที่กล้าเดินไปสู่ความฝัน
บันทึก บท 4 : ดวงจันทร์, ค.ศ. 1969 (Steps of Dreams)
แสงอาทิตย์สาดเข้ามาจากขอบฟ้าดาวโลก ส่องบนพื้นผิวดวงจันทร์สีเทาเงิน ฝุ่นละเอียดลอยขึ้นเมื่อเท้าของ Armstrong ก้าวลงจาก Lunar Module ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเหมือนเป็นการวาดรอยทางแห่งความฝันของมนุษย์บนผืนทรายโคจร
Lt. Sael Dravon ยืนอยู่ข้าง แม้เราจะมองไม่เห็นดวงดาวทั้งหมดในแสงอาทิตย์สะท้อนนั้น แต่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความระมัดระวัง Dr. Inari Vos บันทึก Neural Glyphs ของสนามอารมณ์ ความกลัว ความตื่นเต้น ความภูมิใจ และความหวังทั้งหมดถูกถักทอเข้าด้วยกันราวกับ รหัสลับของจิตวิญญาณมนุษย์
พลันได้ยินเสียงสื่อสารระหว่าง Armstrong กับ Houston ผ่านอุปกรณ์ Temporal Overlay เสียงเขาเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยแรงดึงดูดใจ
“นี่เป็นก้าวเล็ก ๆ ของมนุษย์ แต่เป็นก้าวใหญ่ของมนุษยชาติ”
ความเรียบง่ายของคำพูดนั้น ดังก้องอยู่ในใจ เสียงลมหายใจของ Armstrong ผ่านชุดอวกาศดังเบา ๆ ผสมกับเสียงฝุ่นละอองที่ตกลงบนพื้นดวงจันทร์ กลิ่นเย็นเฉียบและแห้งของโลหะและฝุ่นผงผ่านมิติทำให้รับรู้ถึง ความเปราะบางของชีวิตมนุษย์ แม้ในอวกาศกว้างใหญ่
Cpl. Eren Khael ตรวจสอบ Temporal Lens ด้วยความเงียบ ทุก Neural Glyph ของความตื่นเต้น ความกลัว และความฝันถูกบันทึกอย่างละเอียด เพื่อให้อนาคตรับรู้ว่า ความฝันของมนุษย์นั้นทรงพลังเกินกว่าที่เวลาและระยะทางจะหยุดมันได้
ฉันมองรอยเท้า Armstrong ที่ก้าวบนผืนดวงจันทร์ รอยเล็ก ๆ แต่เต็มไปด้วยน้ำหนักของความหวังของทั้งโลก และได้สัมผัสถึง แรงดึงดูดที่ไม่ใช่เพียงแรงโน้มถ่วง แต่เป็นแรงดึงใจของมนุษย์ที่อยากสำรวจและฝัน
ทุกครั้งที่บันทึก ไม่เพียงแค่เก็บภาพหรือเสียง ยังต้องเก็บ ความหวัง ความฝัน และความกลัวของมนุษย์ ก่อนที่สิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความสำเร็จของอารยธรรม
ทำให้รู้สึกอย่างลึกซึ้งว่า การสำรวจของมนุษย์ไม่ได้จำกัดอยู่ที่ระยะทางหรือเทคโนโลยี แต่เป็น ความฝันที่ถูกผลักดันโดยใจและจิตวิญญาณ และเรา ทีมสำรวจข้ามเวลา ได้ยืนอยู่เพื่อบันทึกแรงขับเคลื่อนนี้อย่างระมัดระวัง
เพื่อให้ทุกคนในอนาคตรู้ว่า ความฝันของมนุษย์ทรงพลังเกินกว่าจะวัดค่าได้ด้วยเวลาและอวกาศ
.
▫️จากก้าวบนดวงจันทร์สู่สายตาแห่ง Chrono (Between Steps and Eyes)
แสงสะท้อนจากผืนดวงจันทร์ยังคงลอยวนอยู่ในความทรงจำของ แม้เราจะกลับเข้าสู่ห้อง Temporal Command แล้ว แต่แรงสะเทือนจากทุกรอยเท้า ทุกคำพูด ทุกลมหายใจของ Armstrong ยังคงสั่นสะเทือนอยู่รอบตัว เหมือนเวลาเองยังไม่อาจปล่อยให้เราหลุดจากช่วงวินาทีเหล่านั้น
Lt. Sael Dravon ยืนอยู่ข้างหน้าจอ Temporal Overlay สายตาเขาจับจ้องเส้นแสงของ Neural Glyphs จากดวงจันทร์ แต่ความสงบภายนอกนั้นซ่อนความกดดันอันหนักอึ้ง
“ทุกก้าวของมนุษย์บนดวงจันทร์… แม้เป็นเรื่องของความฝันและความหวัง แต่เราต้องจำไว้ การสังเกตแต่ละวินาทีสามารถสร้างแรงสะเทือนในจักรวาล”
Dr. Inari Vos ปรับคลื่นอารมณ์ใน Neural Lens เส้นแสงสีเงินจากดวงจันทร์ค่อย ๆ ผสมกับคลื่นสีแดงของอดีตฮิโรชิมา กลิ่นฝุ่นเย็นและรังสีของแรงสะเทือนแห่งความตายลอยปะปนกับความหวังและความตื่นเต้น
“ความฝันและความทำลายล้าง… ทั้งสองสิ่งนี้อยู่เคียงข้างกันเสมอ เราต้องจดจำทุกแรงสั่นสะเทือนของมัน”
Cpl. Eren Khael ปรับ Temporal Lens เพื่อตรวจสอบว่าไม่มีร่องรอยใดหลุดออกไป ทุกความเคลื่อนไหว ทุกเสียง ทุกคลื่น Neural Glyphs ถูกตรวจสอบอย่างละเอียด
“เรากำลังถือสายตาของ Chrono… ทุกการสังเกต เราไม่ได้เพียงบันทึก แต่กำลังป้องกันไม่ให้เวลาแกว่งไปผิดทาง”
ฉันปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับความเงียบระหว่างคลื่นเวลา จาก แรงบันดาลใจของดวงจันทร์ มาสู่ ความกดดันของบทบาทในทีมสำรวจ เราทุกคนรู้สึกชัดเจน บทบาทของเราแต่ละคนไม่เพียงสำคัญต่อภารกิจ แต่ยังสำคัญต่อ การรักษาเส้นทางของเวลาให้ไม่สั่นคลอน
แรงสะเทือนจากความฝันและความหวังเริ่มรวมกับแรงกดดันจากอดีตและอนาคต กลายเป็น แรงดึงดูดที่ซับซ้อนที่สุดของทีม เราจึงไม่เพียงยืนอยู่บน Temporal Command เราอยู่บน ขอบของความรับผิดชอบต่อมนุษยชาติและจักรวาล
เมื่อหันไปมองทีม Sael, Inari, Eren แต่ละคนจมอยู่ในหน้าที่และความคิด และรู้ทันทีว่า จากความฝันบนดวงจันทร์ เรากำลังก้าวเข้าสู่ ความเงียบที่หนักแน่นและลึกซึ้งของทีม Chrono ตรงนั้นเอง คือจุดภายในทีมสำรวจ (The Eyes of the Chrono) เริ่มต้น
บันทึก บท 5 : ภายในทีมสำรวจ (The Eyes of the Chrono)
หลังจากที่เราเพิ่งกลับจากดวงจันทร์ ความเงียบของห้อง Temporal Command กลับมาห่อหุ้มตัว เหมือนผืนผ้าเนื้อนุ่ม แต่หนักแน่น Lt. Sael Dravon นั่งอยู่ข้างหน้าจอ Neural Overlay ดวงตาเขาจดจ้องเส้นแสงของเหตุการณ์ที่ผ่านมา แต่ในแววตาแฝงความเหนื่อยล้าและความกังวล
“ทุกครั้งที่เราสังเกต มีความรู้สึกเหมือนเดินบนเส้นเชือก ก้าวพลาดเพียงนิดเดียว เวลาอาจสั่นสะเทือน”
เสียงเขาเรียบง่าย แต่หนักแน่น Dr. Inari Vos เงยหน้าจาก Tablet ของเธอ รอยยิ้มบาง ๆ คลายความตึงเครียด แต่ในสายตายังคงมีประกายความระมัดระวัง
“เราไม่ได้เพียงบันทึกเหตุการณ์ เรากำลังจับความรู้สึกและความฝันของผู้คน Neural Glyphs ไม่โกหก มันบันทึกทั้งความกลัว ความหวัง และแรงปรารถนา ทั้งหมดพร้อมกัน”
Cpl. Eren Khael ยืนอยู่ข้าง Temporal Lens ปรับแสงและคลื่นเวลา มือเขาสั่นเล็กน้อยจากความกดดัน
“แต่ละการเคลื่อนไหวของเรา… ถ้าเราทิ้งร่องรอยแม้เพียงเล็กน้อย มันอาจเปลี่ยนเส้นทางประวัติศาสตร์… Butterfly Effect ไม่ใช่เรื่องทฤษฎี มันอยู่ตรงหน้าพวกเรา”
เราทุกคนเงียบไปชั่วขณะ จนสามารถได้ยินเสียงหายใจของตัวเองและแรงเต้นหัวใจที่สอดคล้องกับคลื่น Neural Glyphs ของทั้งทีม นี่คือความกดดันที่ไม่มีใครในโลกภายนอกจะเข้าใจ
ความรับผิดชอบที่ต้อง สังเกตแต่ไม่แทรกแซง เราเป็นเพียงสายตาที่เดินข้ามเวลา ไม่ใช่ผู้สร้างเหตุการณ์
Lt. Dravon เงยหน้ามองฉัน
“Sael, Inari, Eren… เราแต่ละคนมีบทบาทชัดเจน ฉันสังเกตและตัดสินใจเรื่องความเสี่ยง คุณ Inari บันทึกทุกแรงสะเทือนอารมณ์ ส่วนคุณ Khael ป้องกันไม่ให้เราโดนเวลาไล่จับ ทุกอย่างต้องทำพร้อมกัน”
ฉันพยักหน้า ความจริงปรากฏชัด ทีมเราคือ หนึ่งสังเกตการณ์ หนึ่งผู้บันทึก หนึ่งผู้ป้องกัน เราเป็นหน่วยเดียวกัน แต่แรงกดดันจากเวลาและอดีตทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราลึกซึ้งและซับซ้อนกว่าเดิม
Dr. Vos พึมพำเบา ๆ
“บางครั้งคิดว่าเรากำลังจ้องเข้าไปในจิตใจมนุษย์ทั้งหมด… มันทั้งทรมานและงดงามไปพร้อมกัน”
เสียงของเธอดังสะท้อนในห้อง ทุกคนเงียบ เราทุกคนรู้ดีว่าการเดินทางครั้งต่อไปจะไม่ง่ายขึ้น แต่ เราต้องทำต่อไป
เราต้องเดินข้ามเวลา เพื่อบันทึกความจริง ไม่ว่าจะหวาดกลัวหรือยากลำบากเพียงใด ในความเงียบและแรงกดดันนั้น เห็นชัดว่า นี่คือสายตาของ Chrono ผู้สังเกตแห่งเวลา และเราทุกคนยังคงต้องรับผิดชอบต่อ ทุกเสียง ทุกภาพ และทุกความรู้สึกของมนุษย์ที่เราได้เห็น
▪️บทสรุป : การบันทึกความจริง (Epilogue: The Observer’s Record)
ฉันนั่งอยู่ในห้อง Archive ChronoMythos อีกครั้ง หลังจากรวบรวมแฟ้มและบันทึกทุกเหตุการณ์ที่เราเฝ้ามองมาเป็นปี เส้นแสงของ Neural Glyphs ยังคงล่องลอยรอบตัว เสียงอดีต แรงสะเทือนของความเจ็บปวด ความหวัง ความกลัว และความฝัน ทุกสิ่งยังคงค่อย ๆ สอดประสานเข้ากับความเงียบรอบตัว เหมือนจักรวาลกำลังหายใจเบา ๆ และฉันเป็นเพียงผู้สังเกต
ฉันพลิกหน้ากระดาษ ชี้นิ้วไปบนบันทึกของเจนัว 1347 ความหวาดกลัวและความสิ้นหวังของผู้คนลอยเข้ามาในจิตใจ เห็นภาพศพกองสูง กลิ่นควันและเน่าของชีวิต ความตายไม่ใช่เพียงจุดจบ แต่เป็นแรงสะท้อนที่ทำให้ฉันเข้าใจ ความเปราะบางของชีวิตมนุษย์และเวลา
จากนั้นภาพฟิลาเดลเฟีย 1776 ผุดขึ้น เสียงเล็ก ๆ ของ Declaration of Independence ดังก้องในใจ ความตื่นเต้น ความหวัง และแรงผลักดันของผู้คนที่ต้องการอิสระกำลังพุ่งทะลุผ่านเส้นเวลา เหมือนจักรวาลกำลังหันมาฟัง เสียงเล็ก ๆ ที่เปลี่ยนโลกทั้งใบ
ฉันเฝ้าดูฮิโรชิมา 1945 อีกครั้ง แสงวาบของระเบิดปรมาณู ความร้อนและเสียงกรีดร้องของผู้คนยังคงลอยวนอยู่รอบตัว เส้นแสง Neural Glyphs ของความเจ็บปวดและความสิ้นหวังราวกับสอนว่า พลังทำลายล้างสูงสุดของมนุษย์มาพร้อมกับความรับผิดชอบสูงสุด
และแล้วดวงจันทร์ 1969 ฉายภาพรอยเท้า Armstrong ความตื่นเต้นและความกลัวปะปนกับความฝันของมนุษย์ ทุกแรงสะท้อน ทุกคลื่น Neural Glyphs ของความหวังถูกบันทึกไว้ชัดเจน เป็นเส้นทางแห่งแรงบันดาลใจ ความฝันของมนุษย์ไม่ถูกจำกัดด้วยระยะทางหรือเวลา แต่เป็นพลังที่ผลักดันโลกไปข้างหน้า
ฉันถอนหายใจ รู้สึกถึงแรงกดดันและความรับผิดชอบของทีม Chrono Sael Dravon, Inari Vos, และ Eren Khael แต่ละคนเป็นสายตา หน่วยบันทึก และผู้ป้องกัน เราเดินข้ามเวลาเพื่อ บันทึกและเฝ้ามอง ไม่แก้ไข ไม่เปลี่ยนแปลง เพราะทุกการกระทำแม้เพียงเล็กน้อยสามารถสร้าง Butterfly Effect ที่ไม่อาจคาดเดาได้
เมื่อมองย้อนกลับ สามารถเข้าใจว่า ประวัติศาสตร์ไม่ใช่เพียงวันเดือนปี แต่เป็นชีวิต ความรู้สึก และแรงสะท้อนของผู้คนที่มีอยู่จริง ความหวัง ความกลัว ความเจ็บปวด และแรงบันดาลใจทั้งหมดล้วนมีค่าเท่าเทียมกัน
และนี่คือบทเรียนที่อยากฝากไว้ให้ผู้ที่อาจพบแฟ้มนี้ในอนาคต: การสังเกตและบันทึกอดีตสำคัญยิ่งกว่าการพยายามแก้ไขมัน เพราะการเข้าใจเสียงของอดีต ทำให้มนุษย์ก้าวไปข้างหน้าด้วยสติและความรับผิดชอบ
ดังนั้นถ้าคุณ ผู้อ่านในอนาคต กำลังถือแฟ้มนี้อยู่ จงรับฟังเสียงแห่งเวลา จงเรียนรู้จากความหวังและความเจ็บปวด และจงปล่อยให้เสียงเหล่านั้น ผลักดันให้มนุษย์ก้าวต่อไป ด้วยความเข้าใจและความระมัดระวัง
…นี่คือบันทึกของผู้สังเกต
…นี่คือเสียงแห่งอดีต
…นี่คือ ChronoMythos และเวลายังคงไหลอยู่ รอให้ผู้ที่กล้าฟังและเข้าใจเดินตาม
▪️ภาคเสริม 1
•บันทึกสรุปภารกิจ: ChronoMythos Recon Archive
•ผู้บันทึก: Lt. Sael Dravon
•ส่งถึง: พล.ท. Arven Kaelor - ผู้อำนวยการศูนย์ควบคุมเวลา
▫️จุดเริ่มต้น
ภารกิจของเริ่มขึ้นเมื่อสิบห้าปีก่อน ตอนที่สภากาลเวลาอนุมัติให้ใช้ Temporal Lens Array เป็นครั้งแรก เรามีเป้าหมายเพียงข้อเดียว พิสูจน์ความถูกต้องของประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ ไม่ใช่เพื่อแก้ไขอดีต ไม่ใช่เพื่อช่วยเหลือใคร แค่เพื่อเป็นพยานที่เงียบงันในเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโลก
▫️การเดินทางและสิ่งที่พบ
1347, เจนัว - ผมยืนบนท่าเรือ มองเห็นเรือจากทะเลดำเข้ามาเทียบท่า ศพกองอยู่ใต้ผ้าใบเน่าเปื่อย กลิ่นแรงจนแทบหายใจไม่ออก รู้ว่าตรงหน้านี้คือจุดเริ่มต้นของ Black Death ที่จะคร่าชีวิตผู้คนกว่าหนึ่งในสามของยุโรป แต่ทำได้เพียงบันทึกภาพ ไม่อาจเตือนใครแม้สักคน
1776, ฟิลาเดลเฟีย - ห้องประชุมร้อนอบอ้าว เสียงปากกาขูดบนแผ่นกระดาษ Declaration of Independence เสียงเหล่านี้จะก้องไปตลอดหลายศตวรรษ ต้องบันทึกทุกคำ ทุกลมหายใจของชายหนุ่มที่ยังไม่รู้ว่ากำลังสร้างประเทศใหม่
1945, ฮิโรชิมา - นี่คือการสังเกตที่เจ็บปวดที่สุด แสงวาบทำให้เมืองทั้งเมืองหายไปในพริบตา ผมยืนอยู่ในมิติที่ไม่มีใครมองเห็น บันทึกเงาของมนุษย์ที่ไหม้ติดกำแพง …และรู้ว่าประวัติศาสตร์จะไม่มีวันเหมือนเดิม
1969, ดวงจันทร์ - ผมได้ยิน Armstrong กล่าวคำพูดที่โลกจดจำ แต่ก่อนที่สัญญาณจะส่งไปถึงโลก เสียงนั้นยังดิบ ยังสั่น และเต็มไปด้วยความกลัว ได้บันทึกไว้ทั้งหมด นั่นคือ “ความจริง” ก่อนที่มันจะกลายเป็นสัญลักษณ์
▫️ความยากลำบาก
การเดินทางแต่ละครั้งไม่ได้ทำร้ายร่างกาย แต่ทำร้ายใจ ต้องยืนมองความทุกข์ ความตาย ความหวัง และความฝัน …โดยที่รู้ว่าการยื่นมือออกไปเพียงนิดเดียว อาจทำให้โลกทั้งใบเปลี่ยนไปอย่างไม่อาจคาดเดา (Butterfly Effect) หลายครั้ง เผลออยากตะโกน อยากบอกผู้คนในอดีตว่า “คุณจะรอด” หรือ “อย่าเชื่อข่าวลือนี้” แต่จำกฎได้เสมอ:
“เราคือผู้เฝ้ามอง ไม่ใช่ผู้เล่นในกระดานเวลา”
▫️สรุปที่ส่งถึงผู้บังคับบัญชา
ท่านผู้การ,
หลังจากสิบห้าปีของการเดินทางและบันทึก ขอสรุปผลดังนี้:
ประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ถูกต้อง แต่มีรายละเอียดสำคัญที่หายไปหรือถูกปรับแต่ง เช่น คำพูดจริงของผู้นำ ชื่อบุคคลเล็ก ๆ ที่ถูกลืม แต่มีผลต่อทิศทางของโลก
การไม่แทรกแซงคือสิ่งถูกต้อง ทุกครั้งที่เราเพียงบันทึก โลกยังคงเป็นโลกที่เรารู้จัก แต่เพียงการ “คิดอยากจะเปลี่ยน” ก็ทำให้สนามกาลเวลาสั่นไหว เราเรียกปรากฏการณ์นี้ว่า Butterfly Threshold
▫️ข้อเสนอ:
ควรตั้ง Archive of True History ที่เข้าถึงได้เฉพาะในระดับสภา เพื่อป้องกันไม่ให้ความจริงดิบเหล่านี้ถูกนำไปใช้บิดเบือนหรือทำลายเสถียรภาพสังคม
▫️คำส่วนตัว
ผมเดินทางมาไกล และได้เห็นมากกว่าที่มนุษย์คนหนึ่งควรเห็น สิ่งที่ผมเรียนรู้คือ: ประวัติศาสตร์ไม่ใช่สิ่งที่เราจะเขียนใหม่ได้ตามใจ แต่เป็นครูที่เราต้องยอมรับ แม้จะโหดร้ายเพียงใด
นี่คือรายงานสุดท้ายของผม และผมขอมอบทุกบันทึกเข้าสู่ หอจดหมายเหตุกาลเวลา
ลงชื่อ: Lt. Sael Dravon
หน่วยสำรวจกาลเวลา
▫️คำชี้แจงประกอบรายงาน
•ผู้บันทึก: Lt. Sael Dravon
•ส่งถึง: พล.ท. Arven Kaelor
▪️ภาคเสริม 2
▫️เหตุผลในการเลือกช่วงเวลา–สถานที่
1. ค.ศ. 1347 - ท่าเรือเจนัว, ยุโรป
ในปี 1347 ท่าเรือเจนัวกลายเป็นประตูแรกของ Black Death โรคระบาดครั้งใหญ่ที่คร่าชีวิตประชากรยุโรปนับล้านคน ความรุนแรงของโรคไม่จำกัดเฉพาะการเสียชีวิต แต่ส่งผลกระทบต่อ โครงสร้างประชากรและสังคมยุโรปอย่างมหาศาล
ประชากรลดลงอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิด การขาดแคลนแรงงาน ระบบศักดินาเริ่มสั่นคลอน ข้าราชการและเจ้านายที่เคยมั่นคงสูญเสียอำนาจและแรงสนับสนุน ในขณะเดียวกัน ชาวเมืองและชาวนามีอิทธิพลเพิ่มขึ้น ความไม่เท่าเทียมทางสังคมถูกท้าทาย การไหลของความคิด ความรู้ และเทคโนโลยีเริ่มมีช่องทางมากขึ้น
จากมุมมองเชิงประวัติศาสตร์ หาก Black Death ไม่เกิดขึ้น การล่มสลายของระบบศักดินาอาจเกิดช้ากว่านี้ การฟื้นฟูศิลปะ วิทยาศาสตร์ และปรัชญา (Renaissance) อาจถูกเลื่อนออกไปหลายสิบปี และทิศทางของสังคม การเมือง และเศรษฐกิจของยุโรปอาจเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
เหตุการณ์นี้ถือเป็น จุดเปลี่ยนสำคัญทางประวัติศาสตร์ ที่ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงด้านชีวภาพ แต่ยังกำหนด แรงสั่นสะเทือนต่อวิวัฒนาการของอารยธรรมมนุษย์ ทำให้ Black Death ถูกมองว่าเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดทิศทางโลกในอนาคต
.
2.ค.ศ. 1776 - ฟิลาเดลเฟีย, อเมริกาเหนือ
วันที่ 4 กรกฎาคม 1776 ฟิลาเดลเฟียกลายเป็นจุดศูนย์กลางของประวัติศาสตร์ เมื่อ Declaration of Independence ของสหรัฐอเมริกาถูกลงนาม เหตุการณ์นี้ไม่ได้เป็นเพียงการสร้างเอกสารทางการเมือง แต่ถือเป็น การประกาศอุดมการณ์ใหม่ด้านเสรีภาพและสิทธิมนุษยชน ที่เกิดขึ้นจากความเชื่อมั่นและความกล้าหาญของบุคคลหลายคนที่พร้อมเสี่ยงชีวิตเพื่ออุดมคติของตน
ในวันนั้น สมาชิกคณะผู้ลงนามแต่ละคนได้จรดปากกา ลงบนกระดาษต้นฉบับท่ามกลางความตึงเครียดทางการเมือง และความไม่แน่นอนของอนาคต ความตื่นเต้น ความหวาดกลัว และความมั่นใจของพวกเขาก่อให้เกิด แรงสะเทือนเล็ก ๆ ทางความคิด ที่มีพลังมหาศาล
แรงสะเทือนนี้ไม่จำกัดอยู่เพียงในห้องประชุม แต่แพร่กระจายไปถึงประชาชนทั่วไป กระตุ้นความคิดเรื่องเสรีภาพ สิทธิ และความเสมอภาค ทำให้แนวคิดนี้ขยายตัวจนกลายเป็นแรงขับเคลื่อนให้เกิด การปฏิรูปทางสังคมและการเมืองในภูมิภาคอื่น ๆ ของโลก
จากมุมมองเชิงประวัติศาสตร์ หาก การลงนามไม่เกิดขึ้น โลกอาจยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของจักรวรรดิอาณานิคมอย่างต่อเนื่อง การสร้างความเชื่อมั่นในสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพอาจถูกเลื่อนออกไปหลายทศวรรษ หรือบางทีอาจไม่เกิดขึ้นเลย ผลกระทบต่อวัฒนธรรม การศึกษา และระบบกฎหมายสากลจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
เหตุการณ์นี้จึงถือเป็น จุดเปลี่ยนสำคัญของประวัติศาสตร์โลก แสดงให้เห็นว่า เสียงเล็ก ๆ ของคนรุ่นหนึ่งสามารถพลิกอำนาจจักรวรรดิและทิศทางของโลก การกระทำเพียงเล็กน้อยนี้สะท้อนให้เห็น Butterfly Potential อย่างชัดเจน ว่าการตัดสินใจหรือการกระทำเพียงเล็กน้อยในอดีตสามารถสร้างแรงสั่นสะเทือนใหญ่หลวงที่ส่งผลต่ออนาคตของมนุษยชาติทั้งมวล
นอกจากนี้ เหตุการณ์นี้ยังเป็นตัวอย่างที่สำคัญของ แรงเชื่อมโยงระหว่างอุดมการณ์และประวัติศาสตร์ การตัดสินใจของคนเพียงไม่กี่คนในเวลาสั้น ๆ สามารถสร้างสายสัมพันธ์ระหว่างแนวคิด เสียงประชาชน และการเปลี่ยนแปลงสังคมที่กระจายไปทั่วโลก เป็นบทพิสูจน์ว่า อดีตไม่ได้เป็นเพียงวันเดือนปี แต่เป็นสนามของแรงสะเทือนทางความคิดและพลังแห่งอุดมการณ์
.
3.ค.ศ. 1945 - ฮิโรชิมา, ญี่ปุ่น
เดือนสิงหาคม 1945 ฮิโรชิมากลายเป็นศูนย์กลางของการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ เมื่อ ระเบิดปรมาณูครั้งแรก ถูกปล่อยลงเหนือเมือง เหตุการณ์นี้ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงเรื่องชีวิตและความเสียหายทางร่างกาย แต่เป็น การเปิดเผยพลังทำลายล้างสูงสุดที่มนุษย์สร้างขึ้นเอง
การระเบิดไม่ใช่แค่แสงวาบหรือเงาทอดยาวบนพื้นเมือง แต่เป็นสัญลักษณ์ของความสามารถในการเปลี่ยนแปลงโลกอย่างไม่อาจย้อนกลับ
แสงระเบิดสะท้อนบนตึกและพื้นดิน เงาของผู้คนที่ทรุดตัวอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพังทอดยาวเหมือนภาพนิ่งของความหวาดกลัว เสียงระเบิดก้องไปทั่วเมืองและในจิตใจของผู้รอดชีวิต แรงกดดันทางจิตวิทยาที่เกิดขึ้นไม่มีตัวเลขใดสามารถวัดได้ มันสะท้อนถึง พรมแดนแห่งความกลัว การรับรู้ว่า มนุษย์สามารถสร้างอำนาจทำลายล้างสูงสุดที่มีผลต่อโลกทั้งใบ
บันทึกจากจุดนี้มีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์ เพราะแสดงให้เห็น แรงสะท้อนของอำนาจและความกลัวที่ก่อให้เกิดสมดุลทางการเมืองโลก หลังสงคราม การรับรู้ถึงพลังทำลายล้างสูงสุดหยุดยั้งความขัดแย้งครั้งใหญ่ และวางรากฐานให้เกิดสงครามเย็น ซึ่งเป็นกรอบการรักษาสมดุลอำนาจระหว่างมหาอำนาจ
หากเหตุการณ์นี้ไม่เกิดขึ้น มนุษย์อาจยังคงเดินเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สามโดยไม่มีสัญญาณเตือนใจ แรงสะท้อนของระเบิดไม่ได้จำกัดอยู่บนพื้นดิน แต่ขยายไปถึง ความรับผิดชอบของมนุษย์ต่อเทคโนโลยีที่พวกเขาสร้างขึ้น และบทเรียนที่ไม่อาจลืม: พลังและความกลัวเดินเคียงคู่กัน
จากมุมมองเชิง Butterfly Potential การปล่อยระเบิดเพียงครั้งเดียวได้เปลี่ยนโครงสร้างประวัติศาสตร์โลก: การเมือง ความสัมพันธ์ระหว่างชาติ และแนวคิดเรื่องการควบคุมอาวุธ เป็นตัวอย่างชัดเจนว่าการกระทำเพียงเล็กน้อยหรือเหตุการณ์เฉพาะจุดสามารถสร้างแรงสั่นสะเทือนมหาศาลต่ออนาคตของมนุษยชาติ
เหตุการณ์นี้สอนว่า ประวัติศาสตร์ไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของวันเดือนปี แต่เป็น สนามของพลังและความกลัวที่ขับเคลื่อนความเป็นไปของโลก การบันทึกและการสังเกตเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง เพราะมันช่วยให้คนรุ่นหลังเข้าใจว่า สมดุลของโลกเกิดขึ้นจากการระมัดระวังและความตระหนักรู้ถึงผลกระทบของการกระทำ
.
4.ค.ศ. 1969 - ดวงจันทร์
เดือนกรกฎาคม 1969 มนุษย์ก้าวออกจากโลกครั้งแรก เมื่อ Apollo 11 ส่ง Neil Armstrong ลงบนพื้นผิวดวงจันทร์ เหตุการณ์นี้ไม่ได้เป็นเพียงความสำเร็จทางเทคนิค แต่เป็น สัญลักษณ์ของความฝันที่กลายเป็นจริงของมนุษยชาติ การเดินบนดวงจันทร์คือการรวมตัวกันของความทะเยอทะยาน ความกล้า และความหวังในก้าวเล็ก ๆ หนึ่งที่สะท้อนก้องกังวานไปทั่วโลก
ภาพพื้นผิวดวงจันทร์ ฝุ่นจาง ๆ ที่ลอยขึ้นใต้เท้า Armstrong แสงเงาของ Lunar Module และท้องฟ้ามืดสนิท ล้วนเป็น หลักฐานที่จับต้องได้ของความกล้าและการสำรวจ เสียงวิทยุแผ่วเบาแต่ทรงพลัง ส่งแรงสะเทือนทางจิตใจไปยังผู้คนบนโลก ทุกการเคลื่อนไหว กลายเป็นร่องรอยของ ความฝันที่มนุษย์ทำให้เกิดขึ้นจริง
เหตุการณ์นี้ส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของมนุษย์ในวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอย่างกว้างขวาง หาก Apollo 11 ล้มเหลว ไม่เพียงแต่โครงการอวกาศจะล่าช้า แต่ความเชื่อมั่นต่อความเป็นไปได้ของมนุษย์อาจสั่นคลอนอย่างรุนแรง ความฝันและแรงบันดาลใจซึ่งเป็นแรงขับเคลื่อนให้เกิดการสำรวจจักรวาลอาจถูกเลื่อนออกไปหลายสิบปี
จากมุมมอง Butterfly Potential การก้าวบนดวงจันทร์ครั้งนั้นเป็นตัวอย่างชัดเจนว่าการกระทำเล็ก ๆ ของมนุษย์สามารถ เปลี่ยนความคิด วัฒนธรรม และทิศทางของโลกทั้งใบ แรงสะเทือนจากก้าวเล็ก ๆ นั้นส่งผ่านเวลา สร้างแรงบันดาลใจให้โครงการอวกาศรุ่นต่อ ๆ มา และขยายอิทธิพลไปสู่การพัฒนาเทคโนโลยี การศึกษา และวิทยาศาสตร์ทั่วโลก
เหตุการณ์นี้จึงเป็น จุดเปลี่ยนแห่งประวัติศาสตร์ ไม่ใช่เพียงภาพหรือเสียง แต่เป็น รากฐานแห่งความเชื่อมั่นของมนุษย์ต่อการเรียนรู้และการสำรวจ การก้าวบนดวงจันทร์ประกาศว่า ความฝันสามารถเกิดขึ้นจริง และสามารถ เปลี่ยนทิศทางอนาคตของมนุษยชาติได้อย่างแท้จริง
.
▪️เกณฑ์การคัดเลือกเหตุการณ์สำคัญ (ChronoMythos Selection Criteria)
โครงการ ChronoMythos ไม่ได้เลือกเหตุการณ์ในอดีตแบบสุ่ม ทุกจุดเวลา ทุกเหตุการณ์ที่เราเฝ้ามองถูกคัดเลือกตาม เกณฑ์เฉพาะ เพื่อให้การสังเกตมีความหมายสูงสุดต่อความเข้าใจมนุษยชาติ
▫️ผลกระทบต่อมนุษย์ทั้งโลก
เหตุการณ์ต้องส่งผลต่อมนุษย์โดยรวม ไม่ใช่เพียงภูมิภาคหรือกลุ่มชาติพันธุ์ใด ๆ เช่น การระบาดครั้งใหญ่ การปฏิวัติทางการเมือง หรือการค้นพบทางวิทยาศาสตร์ที่เปลี่ยนโลก เหตุการณ์ที่มีผลกระทบจำกัดเพียงท้องถิ่นหรือชุมชนเล็ก ๆ จะไม่ถูกพิจารณา
▫️ความสงสัยในความถูกต้องของบันทึก
เราเลือกช่วงเวลาที่มี บันทึกหรือเอกสารเก่าอยู่แล้ว แต่เกิดข้อสงสัยว่า ความจริงแท้จริงอาจไม่ตรงกับสิ่งที่ตำราหรือบันทึกกล่าวไว้ ความไม่แน่นอนเหล่านี้คือพื้นที่ให้ ChronoMythos สอดส่อง และตรวจสอบความจริงโดยตรง
▫️ความเปราะบางต่อ Butterfly Effect
เหตุการณ์ที่ถูกเลือกต้องเป็นจุดที่ แม้การกระทำเพียงเล็กน้อยอาจทำให้เส้นเวลาเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล ไม่ว่าจะเป็นการแทรกแซงเชิงกายภาพ การสังเกตที่รับรู้ได้ หรือแม้แต่แรงสะเทือนเชิงอารมณ์ การเลือกเหตุการณ์เช่นนี้ทำให้เราต้องใช้ความระมัดระวังสูงสุด เพื่อบันทึก โดยไม่ทำลายประวัติศาสตร์
เมื่อพิจารณาตามเกณฑ์เหล่านี้ เหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในโครงการจึงเป็น “จุดศูนย์กลางแห่งเวลา” เส้นทางที่กำหนดอนาคตของมนุษยชาติ และเป็นโอกาสให้ผู้สังเกตได้เห็น ความเชื่อมโยงระหว่างอดีต ปัจจุบัน และอนาคต
ในฐานะผู้เฝ้ามอง ฉันเข้าใจว่า หน้าที่ของเราคือรับฟังและบันทึก ไม่ใช่แก้ไข เราเดินตามรอยเท้าแห่งอดีตด้วยความเงียบและความระมัดระวัง เพราะทุกการสังเกต คือ แรงสะเทือนที่อาจสร้างหรือทำลายเส้นทางของโลก
.
สรุป
เราเลือกเดินทางไปยัง จุดหักเห (Critical Nodes) ของเวลา ไม่ใช่เพราะอยากเห็นโศกนาฏกรรมหรือชัยชนะ แต่เพราะที่นั่นคือ กุญแจ ที่ไขให้โลกปัจจุบันเป็นแบบที่เรารู้จัก
หน้าที่ของเราคือบันทึก เพื่อยืนยันว่าเส้นทางที่เรามีอยู่นั้นเกิดขึ้นจริง และเพื่อเตือนว่า ความเปราะบางของเวลาอยู่ในทุกการตัดสินใจเล็กน้อยของอดีต
ลงชื่อ: Lt. Sael Dravon
▪️ภาคผนวก A
รายชื่อเจ้าหน้าที่ที่เข้าร่วมภารกิจ CR-Δ17
1. Lt. Sael Dravon - ผู้บันทึกหลัก
Lt. Sael Dravon เป็น Chrono Recon Officer รุ่นที่ 3 หนึ่งในผู้ที่ได้รับการฝึกฝนให้เฝ้ามองอดีตโดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ เขาไม่ใช่เพียงเจ้าหน้าที่ แต่คือ สายตาและมือของ ChronoMythos
▫️เหตุผลที่เลือก Sael เข้าร่วมโครงการ
•ประสบการณ์ตรงกับ Bioshell: Sael มีความชำนาญในการควบคุมร่างโฮโลของตนในช่วงประวัติศาสตร์ยุคก่อนสมัยใหม่ การเคลื่อนไหวของเขาถูกออกแบบให้ ซ่อนตัวจากการรับรู้ของผู้คน และสามารถสังเกตได้โดยไม่รบกวนเหตุการณ์
•ประวัติภารกิจเด่น: เขาเคยผ่านปฏิบัติการ “Florence 1478” ภารกิจสังเกตการณ์การลอบสังหารตระกูล Medici โดยไม่ทิ้งร่องรอย นั่นคือบทพิสูจน์ว่าความระมัดระวังและการสังเกตของเขาอยู่ในระดับสูงสุด
•บุคลิกส่วนตัว: Sael เป็นคนเงียบขรึม ชอบสังเกตการณ์มากกว่าปฏิสัมพันธ์ สิ่งนี้ทำให้ ลดความเสี่ยงต่อ Butterfly Effect เพราะเขาไม่สร้างแรงสะเทือนทางจิตใจหรือสังคมต่อผู้คนในอดีต
▫️บทบาทในทีม
•ผู้บันทึกเหตุการณ์หลัก: ทุกเหตุการณ์สำคัญจะผ่านสายตาและปากกา (หรือระบบ Temporal Lens) ของเขาก่อนลงแฟ้ม ChronoMythos
•ผู้ประสานงานกับ Temporal Lens: Sael ทำหน้าที่ตรวจสอบการทำงานของอุปกรณ์บันทึกเวลาจริง และคอยปรับค่า Neural Overlay เพื่อให้ได้ข้อมูลที่ ครบถ้วนแม่นยำ และปลอดภัยต่อเส้นเวลา
•ผู้ควบคุมความสมดุลของทีม: ด้วยความระมัดระวังและประสบการณ์ เขาช่วยตัดสินใจว่าเมื่อใดควรสังเกตอย่างเงียบ หรือเมื่อใดต้องถอนตัวออกจากเหตุการณ์
Sael ไม่ใช่เพียงเจ้าหน้าที่ แต่คือ ตัวแทนแห่งสายตาอดีต ทุกการเคลื่อนไหวของเขาถูกคำนวณเพื่อบันทึก ความจริงโดยตรง ของมนุษย์และประวัติศาสตร์ โดยไม่แก้ไขอะไรแม้แต่น้อย ความเงียบของเขาเป็นพลังที่คงความสมบูรณ์ของอดีตไว้ และทำให้ทุกเหตุการณ์ที่ทีมสำรวจเห็นยังคง แรงสะท้อนแห่งความจริง สำหรับผู้บันทึกในอนาคต
.
2. Dr. Inari Vos - นักประวัติศาสตร์–จิตวิทยา
Dr. Inari Vos ทำหน้าที่เป็น Temporal Ethnographer นักวิชาการที่เชื่อมโยงประวัติศาสตร์และจิตวิทยามนุษย์เข้าด้วยกัน เธอไม่เพียงเก็บข้อมูลเหตุการณ์ แต่ยัง อ่านอารมณ์และความคิดของผู้คนในอดีต เพื่อเข้าใจแรงผลักดันเบื้องหลังการกระทำและการตัดสินใจ
▫️เหตุผลที่เลือก Inari เข้าร่วมโครงการ
•ความเชี่ยวชาญทางประวัติศาสตร์และภาษา: เธอชำนาญประวัติศาสตร์ยุคกลางยุโรป และเชี่ยวชาญภาษาละติน ทำให้สามารถอ่านเอกสารต้นฉบับและสื่อสารกับผู้คนในอดีตได้อย่างแม่นยำ
•ความสามารถพิเศษด้าน Cognitive Field Reading: Inari สามารถ อ่านสนามอารมณ์รวมของมวลชน รู้ว่าใครหวาดกลัว ใครตื่นเต้น และใครกำลังตัดสินใจอะไรโดยไม่ต้องถามตรง ๆ
•วิเคราะห์ Chrono Disturbance: ด้วยทักษะนี้ เธอสามารถคาดการณ์ได้ว่า ความเชื่อร่วม หรืออารมณ์หมู่ ของผู้คนในอดีตอาจสร้างแรงสะเทือนต่อเส้นเวลาได้หรือไม่ ซึ่งเป็นข้อมูลสำคัญในการตัดสินใจว่าทีมจะเข้าใกล้หรือสังเกตจากระยะปลอดภัย
▫️บทบาทในทีม
•สังเกตพฤติกรรมประชาชน: ทุกการเคลื่อนไหว ความตื่นเต้น ความหวาดกลัว หรือความทุกข์ของผู้คน ถูก Inari วิเคราะห์และแปลงเป็นข้อมูลเชิงลึก
•เก็บข้อมูลสนามจิตหมู่: เธอทำหน้าที่ตรวจสอบว่าเหตุการณ์ใดที่อาจเกิด Butterfly Effect จากแรงสะเทือนทางจิตวิทยา และรายงานให้ทีมปรับกลยุทธ์การสังเกต
•เป็นผู้ตีความอดีต: Inari เปรียบเสมือนตัวกลางระหว่าง อดีตที่เต็มไปด้วยอารมณ์และความเชื่อ กับผู้บันทึกในอนาคต เธอทำให้เรามองเห็นความจริงที่ซ่อนอยู่ภายในเรื่องราวทางประวัติศาสตร์
Dr. Inari Vos ไม่เพียงแต่ บันทึกสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เธอยัง เข้าใจความหมายของมัน ว่าแรงสะเทือนของอารมณ์หมู่ ความเชื่อ หรือความกลัว สามารถส่งผลต่อเส้นเวลามนุษย์ได้อย่างละเอียดอ่อน การมีเธออยู่ในทีมทำให้ทุกเหตุการณ์ที่เราสังเกตเต็มไปด้วย ความเข้าใจทั้งทางประวัติศาสตร์และจิตวิทยา
.
3. Cpl. Eren Khael - วิศวกรควอนตัม–ภาคสนาม
Cpl. Eren Khael คือ Temporal Systems Engineer ผู้ดูแลเทคโนโลยีที่ทำให้ทีม ChronoMythos สามารถเดินทางและสังเกตอดีตได้อย่างปลอดภัย เขาไม่เพียงควบคุมอุปกรณ์ แต่ เป็นเสาหลักที่ทำให้เส้นเวลาไม่สั่นสะเทือน
▫️เหตุผลที่เลือก Eren เข้าร่วมโครงการ
•ความชำนาญด้าน Temporal Anchor Unit: Eren สามารถซ่อมและควบคุม อุปกรณ์ Temporal Anchor แบบพกพา ได้อย่างรวดเร็ว ทำให้ทีมสามารถตั้งฐานสังเกตในอดีตโดยไม่ทิ้งร่องรอย
•ประสบการณ์เด่นในภารกิจวิกฤต: เขาเคยแก้ไขสถานการณ์เมื่อเกิด Temporal Echo ในภารกิจ Alexandria 48 BCE ขณะไฟไหม้หอสมุดใหญ่ Eren สามารถปรับค่า Anchor Unit และป้องกันการเกิดแรงสะเทือนในอดีต ทำให้ข้อมูลและเหตุการณ์ยังคงสมบูรณ์
•บุคลิกใจเย็นและทนต่อแรงกดดัน: ความสามารถในการคงสมาธิในภาวะวิกฤต ทำให้เขาเป็น เสาหลักของทีม หากระบบเวลาสั่นคลอนหรือเกิดความไม่แน่นอน
▫️บทบาทในทีม
•ดูแลอุปกรณ์ Temporal Lens และ Anchor Units: Eren ตรวจสอบการทำงานของอุปกรณ์ทุกชิ้น ทั้งในระหว่างการสังเกตและขณะเคลื่อนย้าย เพื่อให้ทีมสามารถบันทึกอดีตได้อย่างปลอดภัย
•ตรวจสอบ Butterfly Potential: เขาวิเคราะห์และปรับเทคโนโลยีเพื่อป้องกันการสร้างแรงสะเทือนที่อาจทำให้เส้นเวลามีความผันผวน
•เสาหลักในสถานการณ์วิกฤต: หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด Eren จะคุมอุปกรณ์เพื่อป้องกันการรบกวนอดีต และทำให้ทีมสามารถถอนตัวอย่างปลอดภัย
Cpl. Eren Khael ไม่เพียงทำหน้าที่ ด้านเทคนิคและวิศวกรรม แต่ยังเป็น กำแพงที่ปกป้องประวัติศาสตร์ ทุกครั้งที่ทีม ChronoMythos ก้าวไปยังอดีต เขาคือผู้รักษาเสถียรภาพของเวลา ทำให้ Lt. Sael Dravon และ Dr. Inari Vos สามารถบันทึกและตีความอดีตได้โดยไม่ทิ้งร่องรอย
▪️ หมายเหตุจากแฟ้ม:
“สภากาลเวลาไม่ได้เลือกพวกเขาเพราะความเก่งเท่านั้น แต่เพราะพวกเขา เคยเห็นสิ่งที่ไม่ควรจะเห็น ในประวัติศาสตร์อื่นมาแล้ว … และยังคงรักษาความเงียบไว้ได้”
▪️ภาคผนวก B
▪️โครงการ ChronoMythos Recon Archive : เจ้าของและผู้ควบคุม
1. หน่วยงานสภากาลเวลา (ChronoMythos Oversight Council - COC)
โครงการ ChronoMythos ดำเนินการภายใต้การกำกับของ สภากาลเวลา (COC) องค์กรระดับสหพันธรัฐโลกที่เกิดขึ้นหลังจาก สนธิสัญญาโครโน ค.ศ. 2284 เพื่อสร้างข้อตกลงระหว่างมหาอำนาจโลกว่าด้วย การใช้เทคโนโลยีเวลา
▫️โครงสร้างและสมาชิก
COC มีสมาชิกมาจาก 7 เขตอำนาจหลักของโลก (Earth Federation Zones) ซึ่งแต่ละเขตส่งตัวแทนที่เชี่ยวชาญทั้งด้านวิทยาศาสตร์ เวลา และจริยธรรมเข้าร่วมคณะกรรมการ สมาชิกแต่ละคนถือเป็น ผู้พิทักษ์เส้นเวลา ไม่ใช่ผู้มีอำนาจเหนือเหตุการณ์ในอดีต แต่เป็นผู้ควบคุมและตรวจสอบการใช้เทคโนโลยีของมนุษยชาติ
1.หน้าที่หลัก
1.1.ควบคุมการใช้เทคโนโลยีเวลา
การควบคุมเทคโนโลยีเวลาไม่ใช่เรื่องง่าย หรือเป็นเพียงเอกสารข้อบังคับที่เขียนไว้ในห้องประชุมของสภา ChronoMythos แต่เป็น หน้าที่ที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อนที่สุด ของสภา การเดินทางข้ามเวลาอาจเป็นพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่ แต่ในมือของผู้ไม่มีสติหรือจริยธรรม มันก็สามารถทำลายอดีตและกำหนดอนาคตได้ในพริบตา
COC วางกรอบชัดเจนว่า เทคโนโลยีเวลา ต้องไม่ถูกนำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางทหารหรือการเมือง ไม่มีผู้ใดสามารถแทรกแซงเหตุการณ์สำคัญเพียงเพื่อตอบสนองอำนาจหรือผลประโยชน์ส่วนตน การเข้าไปในอดีตไม่ได้หมายความว่าคุณเป็นผู้สร้างอนาคต แต่คุณเป็นเพียง ผู้สังเกต ผู้เฝ้ามอง และบันทึกความจริงเท่านั้น
เพื่อให้มั่นใจว่าการสังเกตไม่สร้างแรงสะเทือนต่อเวลา สภากำหนด ข้อจำกัดและมาตรฐานความปลอดภัย สำหรับทุกการเข้าถึงอดีต ทุกอุปกรณ์ต้องผ่านการปรับค่า Temporal Calibration เพื่อให้การปรากฏตัวของผู้สำรวจอยู่ในระดับที่ อดีตไม่รับรู้ การเคลื่อนไหวทุกก้าวต้องถูกตรวจสอบ และทุกการสังเกตต้องบันทึกพร้อมกับ การวิเคราะห์ Butterfly Potential ประเมินว่าการกระทำเล็ก ๆ อาจเปลี่ยนเส้นเวลามนุษยชาติได้หรือไม่
การควบคุมเทคโนโลยีเวลา จึงไม่ใช่เพียงหน้าที่ทางเทคนิค แต่เป็น บทเรียนแห่งความรับผิดชอบและจริยธรรม ทุกการสังเกต คือการเดินบนเส้นบาง ๆ ระหว่างอดีตและอนาคต การบันทึกแต่ละครั้งคือการรักษาความสมบูรณ์ของประวัติศาสตร์ และย้ำเตือนว่าแม้พลังข้ามเวลาอาจยิ่งใหญ่ แต่ ความรับผิดชอบต่ออดีตสำคัญยิ่งกว่า
.
1.2.ตรวจสอบโครงการ ChronoMythos
การตรวจสอบโครงการ ChronoMythos ไม่ใช่เพียงการดูรายงานหรือเช็คอุปกรณ์ แต่มันคือ การรักษาเส้นบาง ๆ ระหว่างอดีตและอนาคต ทุกภารกิจต้องถูกส่งรายงานต่อ COC อย่างละเอียด ทุกวินาทีที่ทีมสำรวจเฝ้ามอง อารมณ์ที่สัมผัสได้ และแม้แต่การเคลื่อนไหวเล็ก ๆ ถูกบันทึกเพื่อตรวจสอบผลกระทบต่อเส้นเวลา
COC ทำหน้าที่เป็น ผู้พิทักษ์สมดุลเวลา พวกเขาประเมิน Butterfly Potential ของแต่ละเหตุการณ์ วิเคราะห์ว่าการกระทำเล็ก ๆ จะเกิดแรงสะเทือนจนเปลี่ยนแปลงอนาคตได้หรือไม่ ทุกจุดเวลา ทุกเหตุการณ์ที่ทีมจะเข้าถึงต้องผ่านการอนุมัติและปรับความปลอดภัย เพื่อให้มั่นใจว่า การสังเกตจะไม่รบกวนความเป็นจริงเดิม
ในมุมมองของผู้บันทึก ChronoMythos การตรวจสอบนี้ไม่ใช่เพียงขั้นตอนทางเทคนิค แต่คือ บทเรียนแห่งความระมัดระวังและความเคารพต่ออดีต การก้าวเข้าไปสู่เวลาใด ๆ ไม่ใช่สิทธิ์ แต่เป็นหน้าที่ ทุกการเคลื่อนไหวถูกกำกับด้วยความเข้าใจว่า แม้การปรากฏตัวเล็ก ๆ ของเรา อาจส่งผลสะท้อนที่ยิ่งใหญ่หากไม่ระมัดระวัง
COC จึงไม่ใช่เพียงองค์กรตรวจสอบ แต่คือ สายตาและมือที่มองอดีตอย่างรอบคอบ ทุกคำสั่ง ทุกการอนุมัติ เป็นการรับประกันว่า ChronoMythos จะสามารถบันทึกความจริงได้ครบถ้วน โดยไม่สร้างแรงสะเทือนใด ๆ ต่อสิ่งที่มนุษย์เคยผ่านมา
.
1.3.ประเมินผลและเก็บรักษาบันทึกประวัติศาสตร์
การประเมินผลและเก็บรักษาบันทึกประวัติศาสตร์เป็น หัวใจของ ChronoMythos ทุกข้อมูลที่บันทึกจากการสังเกตเหตุการณ์ในอดีต ไม่ว่าจะเป็นเสียง กระดาษต้นฉบับ หรือแม้แต่ สนามอารมณ์ของผู้คน จะถูกส่งไปยัง COC เพื่อ จัดเก็บ วิเคราะห์ และตรวจสอบความถูกต้อง
หน้าที่นี้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่การเก็บข้อมูล แต่เป็น การสร้างมาตรฐานความจริงทางประวัติศาสตร์ ทุกแฟ้มถูกตรวจสอบว่าไม่บิดเบือนหรือสูญหาย การบันทึกแต่ละชุดต้องสามารถใช้เป็นหลักฐานสำหรับอนาคตได้โดยไม่มีข้อสงสัย การวิเคราะห์ของ COC จึงเป็นทั้ง การปกป้องอดีตและการเตรียมความพร้อมให้อนาคต
ในมุมของผู้บันทึก ChronoMythos การเก็บรักษาแฟ้มเหล่านี้ไม่ใช่เพียงการจัดเรียงเอกสาร แต่เป็นการ รักษาชีวิต ความคิด และแรงกระเพื่อมของมนุษย์ในอดีต ทุกเหตุการณ์ ทุกการกระทำ แม้เพียงเล็กน้อย ถูกบันทึกและวิเคราะห์ เพื่อให้แน่ใจว่า ประวัติศาสตร์ที่มนุษย์รู้จักยังคงเป็นความจริง
COC จึงทำหน้าที่เหมือน ผู้พิทักษ์ของเวลา ทุกแฟ้มเป็นทั้งเครื่องมือเรียนรู้และเครื่องเตือนใจว่าอดีตมีความซับซ้อนและเปราะบาง การเก็บรักษาและประเมินผลอย่างรอบคอบ เป็นสิ่งที่ทำให้ ChronoMythos สามารถบันทึกความจริงได้อย่างครบถ้วน และป้องกันไม่ให้เวลาและความทรงจำของมนุษย์ถูกบิดเบือน
.
▫️ปรัชญาขององค์กร
COC ยืนยันเสมอว่า อดีตเป็นของทุกคน แต่ไม่ใช่ของใครคนเดียว การสังเกตไม่ใช่การแทรกแซง ทุกการเคลื่อนไหวต้องระมัดระวังเพื่อรักษาความสมบูรณ์ของเวลา “ผู้พิทักษ์เส้นเวลา” ไม่สร้างอนาคต พวกเขาบันทึกมัน
ในสายตาของผู้บันทึก ChronoMythos อย่าง Lt. Sael Dravon, Dr. Inari Vos และ Cpl. Eren Khael COC คือ รากฐานความมั่นคงของภารกิจ ทุกคำสั่ง ทุกการตรวจสอบ เป็นเครื่องเตือนใจว่า แม้พลังข้ามเวลาอาจยิ่งใหญ่ แต่ ความรับผิดชอบต่ออดีตและอนาคตสำคัญยิ่งกว่า
2. ผู้พัฒนาเทคโนโลยี - Temporal Lens Array (TLA)
เทคโนโลยี Temporal Lens Array (TLA) ไม่ได้เกิดขึ้นเพียงในห้องทดลองใดห้องทดลองหนึ่ง แต่เป็นผลลัพธ์ของ ความพยายามและความลับที่สะสมมานานหลายทศวรรษ ศูนย์ควอนตัมดาวอังคาร (Mars Quantum Institute) คือหัวใจของการพัฒนา TLA
ทีมวิจัยที่นั่นไม่ได้เพียงทำการทดลองเชิงทฤษฎี แต่ได้สร้าง สนามโน้มถ่วงจำลอง ร่วมกับ การถักทอควอนตัม (Quantum Weave) เพื่อเปิดช่องทางให้มนุษย์สามารถ มองเห็นอดีตและอนาคต ได้โดยไม่กระทบต่อเส้นเวลา
รากฐานของเทคโนโลยีนี้ย้อนกลับไปยัง เอกสารลับที่ถูกค้นพบใต้ธารน้ำแข็งแอนตาร์กติกา แฟ้มงานวิจัยที่เชื่อมโยงกับอารยธรรม Voa’thellum สิ่งที่พบไม่ได้เป็นเพียงสมการหรือแผนผังเครื่องจักร แต่เป็น แนวคิดการเชื่อมต่อระหว่างจิตสำนึกและกาลเวลา ซึ่งทีมวิจัยบนดาวอังคารนำมาประยุกต์จนเกิด TLA
ด้วย TLA ทีม ChronoMythos สามารถสร้าง “ทางเดินเวลา” ที่ปลอดภัยและสามารถสังเกตเหตุการณ์ในอดีตโดยไม่สร้างแรงสะเทือนต่อโลกเก่า ขอบเขตของเทคโนโลยีนี้ไม่ได้จำกัดเพียงการมองเห็น แต่ยังสามารถ บันทึกสนามอารมณ์รวมของผู้คน ทำให้การเดินทางข้ามเวลาไม่ใช่แค่การเฝ้าสังเกต แต่เป็นการ สัมผัสและบันทึกความจริงทางอารมณ์และประวัติศาสตร์
ในสายตาของผู้บันทึก ChronoMythos การค้นพบ TLA คือ การเปิดหน้าต่างสู่อดีตที่แท้จริง และเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้โครงการ ChronoMythos สามารถดำเนินไปได้โดยไม่ทิ้งร่องรอย แม้แต่เพียงเล็กน้อยต่อเส้นเวลาของมนุษยชาติ
3. เหตุผลที่ตั้งโครงการ - หอจดหมายเหตุสากลแห่งเวลา
สภากาลเวลาเฝ้ามองโลกด้วยความวิตกกังวล มนุษยชาติกำลังแตกแยกจาก การตีความประวัติศาสตร์ที่ไม่ตรงกัน เรื่องเล็ก ๆ ในเอกสารบางฉบับหรือความเข้าใจผิดของผู้เล่า อาจส่งผลให้ผู้คนทั้งโลกเข้าใจอดีตต่างกัน การทะเลาะวิวาททางความเชื่อ ประวัติศาสตร์ที่บิดเบือน และการใช้ข้อมูลอดีตเพื่ออำนาจส่วนตัว กำลังกัดกร่อนรากฐานของสังคม
จากความวิตกนี้ จึงเกิดแนวคิดสร้าง หอจดหมายเหตุสากลแห่งเวลา (Universal Time Archive) โครงการ ChronoMythos ไม่ได้มุ่งหวังที่จะ แก้ไขอดีต แต่ต้องการ หลักฐานต้นฉบับจากเหตุการณ์จริง บันทึกทุกความคิด ทุกเสียง ทุกแรงกระเพื่อมของมนุษย์ เพื่อให้อนาคตมีข้อมูลที่ถูกต้องและเชื่อถือได้
สโลแกนของโครงการนั้นเรียบง่ายแต่ทรงพลัง:
“Record, Not Rewrite.”
ทุกการเคลื่อนไหวของทีมสำรวจ ทุกวินาทีที่สังเกต เป็นเพียงการ บันทึกความจริง ไม่ใช่การสร้างหรือเปลี่ยนแปลง การเฝ้ามองอดีตคือหน้าที่สูงสุดของผู้พิทักษ์เวลา และเป็นสิ่งที่ทำให้ ChronoMythos เป็นทั้งเครื่องมือเรียนรู้และเครื่องเตือนใจว่า อดีตคือสิ่งที่ต้องเคารพ ไม่ใช่สิ่งที่ต้องแก้ไข
ในสายตาของผู้บันทึก การเข้าไปในอดีตไม่ใช่การผจญภัยหรือการทดสอบความสามารถ แต่คือ พันธะหน้าที่ทางจริยธรรมและประวัติศาสตร์ ทุกการสังเกตคือการรักษาความสมบูรณ์ของเวลา และทุกบันทึกคือการส่งต่อความจริงให้กับอนาคต
4. ผู้ที่ได้รับสิทธิ์เข้าถึง : ผู้พิทักษ์เวลา
ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถก้าวเข้าไปในโลกของ ChronoMythos ได้ การเข้าถึงอดีตเป็นสิทธิ์ที่มาพร้อม ความรับผิดชอบสูงสุด ผู้ที่ได้รับอนุญาตถูกคัดเลือกอย่างเข้มงวด และต้องผ่านการฝึกฝนทั้งทางกายและจิตใจ เพื่อให้มั่นใจว่าการเฝ้ามองจะไม่สร้างแรงสะเทือนต่อเส้นเวลา
กลุ่มแรกคือ นักสำรวจเวลา (Temporal Recon Units) - ทีมผู้พิทักษ์อดีตที่ได้รับการฝึกฝนด้านจิตวิทยาและการป้องกัน Butterfly Effect พวกเขาไม่ใช่เพียงนักวิทยาศาสตร์ แต่คือผู้สังเกตการณ์ที่สามารถ เดินอยู่ระหว่างอดีตและอนาคตโดยไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ทุกการเคลื่อนไหว ทุกสายตาที่มอง ทุกลมหายใจที่ถ่ายเท ต้องถูกควบคุมอย่างระมัดระวัง
กลุ่มที่สองคือ คณะกรรมาธิการจริยธรรม (Temporal Ethics Committee) - ผู้ตรวจสอบรายงานและข้อมูลก่อนเผยแพร่ พวกเขาไม่เพียงแค่ยืนยันความถูกต้องของบันทึก แต่ยังพิจารณาผลกระทบต่อจิตสำนึกของมนุษยชาติ หากข้อมูลใดถูกเผยแพร่โดยไม่ระวัง อาจนำไปสู่การบิดเบือนประวัติศาสตร์
กลุ่มสุดท้ายคือ สภากาลเวลา (COC) - เพียงพวกเขาเท่านั้นที่เข้าถึง ข้อมูลต้นฉบับทั้งหมด การควบคุมนี้ทำให้มั่นใจได้ว่า ChronoMythos ยังคงเป็น หอจดหมายเหตุที่เชื่อถือได้ ทุกแฟ้ม ทุกบันทึก อยู่ภายใต้สายตาที่ระมัดระวังและมือที่มั่นคง
ในความเข้าใจของผู้บันทึก การเข้าถึงอดีตไม่ได้หมายความว่าคุณเป็นผู้สร้างเวลา แต่คุณเป็น ผู้พิทักษ์ความจริง และทุกคนที่ได้รับสิทธิ์ ต้องถือว่า เวลาและอดีตคือสิ่งที่ต้องเคารพเหนือสิ่งอื่นใด
5. มุมมองเชิงปรัชญา - ความจริงและเวลา
ChronoMythos ไม่ได้เป็นเพียงโครงการทางเทคโนโลยี แต่คือ การสะท้อนความกลัวและความหวังของมนุษย์ในอนาคต มนุษย์เริ่มตระหนักว่า ประวัติศาสตร์ไม่ใช่แค่สิ่งที่เกิดขึ้น แต่เป็นสิ่งที่ถูกเล่า เรื่องราวที่เราเชื่อ บางครั้งมาจากการตีความ ขาดหลักฐาน หรือถูกปรับแต่งตามอำนาจและอารมณ์ของผู้เล่า
หากไม่มี หลักฐานตรงจากเวลาเอง เราอาจสร้างโลกทั้งใบบนความจริงที่บิดเบี้ยว ตำราเรียน ประวัติศาสตร์ปากเปล่า หรือแม้แต่ความทรงจำของผู้คน อาจเป็นเพียงภาพสะท้อนของอคติและความเข้าใจผิด
ChronoMythos Recon Archive จึงกลายเป็น คลังความจริงที่ไม่อาจโต้แย้ง ทุกเสียง ทุกภาพ ทุกสนามอารมณ์ที่บันทึก ถูกเก็บอย่างละเอียดเพื่อให้อนาคตได้เข้าถึงความเป็นจริงโดยตรง แต่ความจริงนี้ก็อันตราย เพราะบางครั้ง สิ่งที่บันทึกอาจไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์อยากรับรู้ การเผชิญหน้ากับอดีตอย่างไม่ปรุงแต่ง อาจท้าทายความเชื่อ ค่านิยม และความเข้าใจในตัวเอง
สำหรับผู้บันทึก ChronoMythos การเดินทางข้ามเวลาไม่ใช่การผจญภัยเพื่อความตื่นเต้น แต่เป็น การเฝ้ามองความจริงที่มนุษย์มักละเลย และบันทึกสิ่งนั้นไว้ เพื่อให้อนาคตได้เรียนรู้จากอดีต โดยไม่ต้องมีใครแก้ไขหรือปรับแต่ง
▪️ภาคผนวก C
▪️บันทึกการสำรวจลำดับที่ 47
•ศูนย์สังเกตการณ์เวลา: ChronoMythos Node
•วันที่บันทึก: 14 กรกฎาคม ค.ศ. 2361
•ผู้บันทึก: ดร. Kaelin Orros - หน่วยสำรวจกาลเวลา (Temporal Recon Unit)
“เวลาไม่ได้เป็นเส้น แต่คือสนาม ที่เราล่องลอยอยู่ และสามารถย้ายตำแหน่งได้เหมือนนักเดินทางบนทะเลที่ไม่มีขอบเขต”
1. จุดเริ่มต้นการทดลอง - เปิดประตูสู่เวลา
ทุกอย่างเริ่มขึ้นใต้แสงเย็นของแถบออร์บิทดาวพฤหัสบดี เครื่อง Temporal Lens Array (TLA) ถูกติดตั้งอย่างระมัดระวัง เราปรับ สนามโน้มถ่วงจำลองและการถักทอควอนตัม จนเกิดแรงบิดของโครงสร้างสเปซ–ไทม์ในระดับจุลภาค 4.8×10⁻³ Curvature Units ตัวเลขที่แม่นยำจนสามารถคำนวณการเดินทางข้ามเวลาได้
เมื่อเปิดใช้งาน เครื่องเริ่มสร้าง ช่องทางเวลา (Temporal Corridor) แสงและเงาในห้องทดลองส่องสะท้อนออกมาเป็นริ้วคลื่นที่มองเห็นได้ราวกับคลื่นน้ำในอวกาศ ทุกความเคลื่อนไหว ทุกการปรับแต่ง ต้องทำด้วยความละเอียดราวกับกำลังแต่งจิตรกรรมบนกระดาษบางเพียงเส้นใยเดียว
การวัดและบันทึกชี้ชัดว่าเราไม่ได้เพียงสร้างภาพจำลอง แต่ สามารถเดินทางไปสู่อนาคตจริง +317 ปีข้างหน้า อย่างมั่นคงและสามารถตรวจสอบในเชิงฟิสิกส์ ความสำเร็จนี้ไม่ได้เป็นเพียงขั้นแรกของเทคโนโลยี แต่คือ การพิสูจน์ว่ามนุษย์สามารถมองเห็นเวลาและสัมผัสมันได้โดยตรง
ในบรรยากาศที่เงียบสงัดนี้ ทีมสำรวจเงยหน้ามองกัน ไม่ใช่ความตื่นเต้น แต่เป็น ความตระหนักว่าการเดินทางข้ามเวลานี้มีทั้งศักยภาพและความเสี่ยง ทุกการบิดตัวของเวลา แม้เล็กน้อย สามารถเกิดผลสะเทือนที่ไม่อาจย้อนกลับได้ การทดลองครั้งนี้จึงไม่ได้เป็นเพียงการทดสอบเทคโนโลยี แต่เป็น บทเรียนแรกของผู้พิทักษ์เวลา ว่าการเฝ้ามองอดีตและอนาคต ต้องมากับความรอบคอบที่สุด
.
2. ภูมิทัศน์ของเวลาในอนาคต - คลื่นแห่งความทรงจำ
เมื่อเราเดินผ่าน โถงเวลา ภายใน Temporal Corridor ร่างกายยังคงอยู่บนแถบออร์บิทดาวพฤหัสบดี แต่ การรับรู้ทั้งหมดถูกย้ายไปยังอีกตำแหน่งหนึ่งในกาลเวลา มันเหมือนการลอยอยู่ระหว่างชั้นของความจริง ไม่ใช่แค่สิ่งที่เกิดขึ้น แต่รวมถึงสิ่งที่จะเกิด
สายตาพลันเห็น ภาพอดีตและอนาคตซ้อนทับกัน เป็นโฮโลแกรมหลายชั้น แต่ละชั้นมีรายละเอียดต่างกัน เมืองที่ล่มสลาย, ยานอวกาศที่เหาะขึ้น,ใบหน้าผู้คนที่ยังไม่เกิด
ทุกสิ่งประสานกันราวกับ เวลาไม่เป็นเส้นตรง แต่เป็นผืนผ้าใบที่คลี่กางในทุกทิศทาง
เสียงที่ลอยเข้ามาไม่ใช่ภาษา ไม่ใช่คำพูด แต่เป็น “ความตั้งใจ” ของผู้คนในอนาคต ความปรารถนา ความกลัว ความมุ่งมั่น และการเลือกที่จะก้าวไปข้างหน้า พลังงานเหล่านี้สั่นสะเทือนภายในจิตใจ ราวกับเวลากำลังกระซิบความจริงให้ผู้ที่ฟังอย่างตั้งใจ
ทุกก้าวที่เราเดิน ทุกการสังเกต เป็นการสำรวจ ภูมิทัศน์ของความทรงจำและความเป็นไปได้ เราไม่ได้ไปถึงสถานที่ทางกายภาพ แต่ รับรู้เวลาในรูปแบบบริสุทธิ์ที่สุด เป็นบทเรียนแรกว่า เวลาไม่ใช่เพียงเส้นทาง แต่เป็น สนามของเหตุการณ์ ความรู้สึก และเจตจำนงของมนุษย์ทั้งหมด
ในโถงนี้ ฉันรู้สึกได้ชัดเจนว่าการเดินทางข้ามเวลาไม่ใช่เพียงเทคโนโลยี แต่เป็น การสัมผัสกับความเป็นจริงของสิ่งที่จะเกิดขึ้นและสิ่งที่เคยเกิดขึ้น และทุกความทรงจำที่ไหลผ่านโถงนี้ ล้วนมีค่าพอที่จะถูกบันทึกลง ChronoMythos Recon Archive
.
3. การพบสิ่งมีชีวิต : เสียงสะท้อนจากเวลา
เมื่อเราเดินลึกเข้าไปในโถงเวลา ภาพโฮโลแกรมที่เคยเป็นเพียงเหตุการณ์เริ่มเปลี่ยนเป็นรูปร่าง สิ่งมีชีวิตที่ไม่อาจจำกัดด้วยคำนิยามของมนุษย์ พวกเขาเรียกตัวเองว่า Eidolon Continuants มนุษย์ในอนาคตอันไกลที่วิวัฒน์จนหลอมรวมกับสนามเวลาเอง
พวกเขาไม่แก่ ไม่ตาย เพราะ รับรู้ทุกขณะในเวลาเดียวกัน เหมือนกระจกที่สะท้อนทั้งอดีตและอนาคตในครั้งเดียว ไม่มีเส้นแบ่งระหว่างวันวานกับวันพรุ่งนี้
การสื่อสารกับพวกเขาไม่ใช่คำพูด ไม่ใช่เสียง แต่เป็น ภาพที่ไหลเข้ามาในจิตเรา เห็นทั้งชีวิตของพวกเขาในวินาทีเดียว ความเกิด ความเติบโต ความตาย และการแปรเปลี่ยนเป็นบางสิ่งที่เหนือกว่าสิ่งมีชีวิตทางชีววิทยา ทุกสิ่งถูกฉายตรงเข้าสู่การรับรู้ของเราเหมือนแสงส่องผ่านปริซึม
ในห้วงนั้นเอง หนึ่งใน Eidolon ส่งสัญญาณเตือนเรา มันไม่ใช่ประโยค แต่ ความหมายบริสุทธิ์ที่กระทบใจทันที:
“อย่าพยายามเปลี่ยนอดีต เพราะทุกความพยายามเพียงแตกแขนงความจริงใหม่ ไม่ได้ลบสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว”
เสียงเตือนนี้ไม่ใช่แค่คำพูด แต่เป็น ความรู้สึกหนักแน่นของความจริง ว่าทุกการแทรกแซงในอดีตไม่ใช่การแก้ไข แต่เป็นการสร้างจักรวาลอีกสายหนึ่งที่เราต้องรับผิดชอบต่อมันด้วย
การพบพวกเขาทำให้เราตระหนักว่า ภารกิจ ChronoMythos ของเราไม่ใช่เพียงการเก็บบันทึก แต่มันเป็น การยืนอยู่บนขอบของความรับผิดชอบที่ใหญ่กว่าเวลาเอง
.
4. บันทึกเชิงปรัชญา
เมื่อเราเริ่มเข้าใจ ChronoMythos อย่างลึกซึ้ง สิ่งหนึ่งชัดเจน การเดินทางข้ามเวลาไม่ใช่การย้ายร่างกาย แต่คือการเลื่อนตำแหน่งจิตสำนึก ไปยังพิกัดอื่นของกาลเวลา ร่างกายของเรายังคงอยู่ที่เดิม แต่จิตใจสามารถรับรู้ อดีต ปัจจุบัน และอนาคตในเวลาเดียวกัน
มันทำให้เห็นว่า สิ่งที่เราเรียกว่า “อนาคต” อาจอยู่ที่นี่แล้ว เพียงแต่เรายังไม่หันไปมอง อาจอยู่ในมุมหนึ่งของห้วงเวลา รอให้จิตสำนึกของผู้สังเกตเข้าถึงและเข้าใจ
ทุกสิ่งที่เราสังเกตเป็น บทเรียนทางปรัชญา ว่าเวลาไม่ใช่เส้นตรง แต่เป็น สนามของเหตุการณ์ ความตั้งใจ และความทรงจำ ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด การบันทึกของเราไม่ใช่เพียงข้อมูล แต่เป็น การทำความเข้าใจความจริงของการดำรงอยู่
ChronoMythos สอนให้เราเห็นว่า การสังเกตอย่างระมัดระวังสำคัญยิ่งกว่าการแก้ไข เพราะทุกการกระทำในอดีตหรืออนาคตอาจสร้าง “แขนง” ของความจริงใหม่ แต่ความจริงเดิมยังคงอยู่
การเดินทางนี้จึงไม่ใช่แค่การพิชิตเวลา แต่เป็น การเฝ้าสังเกตและเรียนรู้จักตัวตนของเวลาเอง เวลาไม่ใช่สิ่งที่เราครอบครอง แต่เป็นสิ่งที่เราต้องฟังอย่างตั้งใจ
.
5. หมายเหตุส่งกลับศูนย์กลาง - การเสนอสร้างคลังความจริง
หลังจากผ่านการสำรวจและสังเกตการณ์ทุกมิติของเวลา ทีมของเราตระหนักว่า สิ่งที่เห็นไม่ใช่เพียงอดีต แต่รวมถึงความเป็นไปได้ทั้งหมดของอนาคต ข้อมูลเหล่านี้มีค่าเกินกว่าจะเก็บไว้เพียงชั่วคราว ดังนั้นฉันจึงร่าง หมายเหตุส่งกลับไปยังสภากาลเวลา (COC)
ข้อความหลักในรายงานชี้ชัดว่าเราต้องการ สร้าง Archive of Possible Futures คลังบันทึกที่เก็บทุกความจริงที่อาจเกิดขึ้น ทุกความเป็นไปได้ที่มนุษย์อาจสัมผัส ทั้งความฝันและความล้มเหลว ไม่ใช่เพื่อเปลี่ยนแปลงอดีต แต่เพื่อให้มนุษยชาติเรียนรู้และเข้าใจว่า เวลาเป็นสิ่งซับซ้อนเกินกว่าความเข้าใจแบบเส้นตรง
ในเอกสาร ยังเน้นย้ำถึงความจำเป็นของ คณะกรรมการจริยธรรม (Temporal Ethics Committee) เพราะการเข้าถึงเวลาไม่ได้เป็นเพียงการสังเกตปรากฏการณ์ทางกายภาพ แต่ หมายถึงการเข้าถึงจิตวิญญาณของมนุษยชาติทั้งหมด ทุกการเลือก ทุกการรับรู้ อาจสร้างแรงสะเทือนที่เรามองไม่เห็น แต่ต้องรับผิดชอบ
การส่งหมายเหตุครั้งนี้ ไม่ใช่เพียงขั้นตอนทางราชการ แต่เป็น การประกาศเจตจำนงของผู้พิทักษ์เวลา ว่าเราจะบันทึก ไม่แก้ไข - เฝ้ามอง ไม่ครอบครอง - เข้าใจ ไม่ครอบงำ
ในตอนท้ายของรายงาน ได้ลงนามพร้อมวันเวลาและพิกัดโถง Temporal Corridor เป็นสัญลักษณ์ของ พันธะสัญญาต่อความจริงของเวลา และต่อหน้าประวัติศาสตร์ที่ยังไม่ถูกบันทึก
สิ้นสุดการบันทึก…
.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
