อะไรสำคัญที่สุดในชีวิตคุณ ?
คำถามนี้ถูกลบ
.ต่างคนต่างจิต ต่างมาเกิด ไม่รู้ว่ามาจากสถานที่ใด ต่างมา.แก่ มาเจ็บ มาตาย ต่างจิตต่างไป ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ จะมาเจอะเจอกันอีก .บ้างมาเกิด ก็อุปถัมภ์ ช่วยเหลือกันไป บ้างมาเกิดก็ทำตนเป็นยักษ์มาร นางมารร้าย คอยจะหงุดหงิดแยกเขี้ยวรังแก เอารัดเอาเปรียบ บ้างก็มุ่งมั่นหาชื่อเสียงเกียรติยศ ทรัพย์สินเงินทอง บ้างก็ยากจนข้นแค้น ไร้ญาติสนิทมิตรสหาย ไม่มีทั้งผู้อุปถัมภ์ค้ำชู บ้างก็หลบหลีกที่วุ่นวาย หาสถานที่สงบหลบภาวนา ไม่ต้องไปคล้องเวรกรรมกับใคร เพิ่มพูนภาระ อยู่สมถะประมาณตน ชีวิตนี้อาศัยไม่นาน ก็ต้องจากลา
..สังขารมนุษย์ มีเวลาสั้นๆ เสี่ยงทาย ที่จะเบือกทาบเดินของจิต ไปสถานที่สุข หรือ ทุกข์ยาวนาน ก็อยู่ที่สติปัญญาของจิตแต่ละดวง ที่สะสมมา ใช้กายวาจาใจ ให้เกิดเป็นบุญหรือบาปกรรม ติดเป็นกับจิตของตน ด้วยธาตุทั้งสี่ ที่อนุเคราะห์ให้ได้กายเป็นมนุษย์ จะเป็นสักขีพยานให้..
เมื่อก่อนก็ไม่เข้าใจว่า อะไรสำคัญในชีวิต ที่ได้เกิดมา มีชีวิต เดินไปเดินมา หากินได้ เรียนรู้จดจำ ทำงานหาเงิน .ทำไปๆ มันแก่ได้ ก็ยังไม่รู้จักว่าอะไรสำคัญในชีวิต ที่มากายมีชีวิตมันตายได้ เมื่อได้เรียนรู้จัก ได้ฟังธรรม ก็มีเรื่องราวที่ว่า จืตเมื่อไม่มีกาย แล้วมันน่ากลัว พอได้เรียนรู้จัก เรื่องราวเมื่อชีวิตจบลง จิตต้องออกจากกาย ได้เรียนรู้จักเรื่องราวยมทูต รับจิตไปรอคอน ที่ศาลาพันห้อง ที่มีจิตไปแออัด เหมือนนอนยั่วเยี้ย จิตที่ไม่มีบุญ ก็ไม่มี อาหารการกิน อดอยากทุกข์ทรมาน
เมื่อได้เรียนรู้ จิตที่ออกจากร่าง ไปไม่มีบุญกุศล หลงใช้แต่อารมณ์กรรม ต้องรอคอยที่ศาลพันห้อง คนที่สร้างบุญกุศลมาก็ ทุกข์ทรมาน อดอยาก เยียบกันตายอีก ก็เลย ..หันมาดูตัวเอง หากชีวิตที่เราได้กายมนุษย์ เราไม่บุญสะสมไป ก็ลำบาก เพราะฉะนั้น เมื่อกายี้ยังดีอยู่ เราสร้างบุญกุศล ให้จินนั้นมีบุญ หนุนนำไปสถานที่ดี ชีวิตนี้..เกิด มาแล้วต้องตาย เรื่องสร้างบุญกุศล จึงมีความสำคัญที่สุดในชีวิต
กายมนุษย์ นั้นเค้าให้อาศัยได้ไม่นาน มีจิตมากมาย ที่อยากได้เกิดมา มีกายพ่อแม่เป็นมนุษย์ เพราะ การได้กายเป็นมนุษย์ สามารถ ที่ใช้กายนี้ มาสร้างบุญกุศล สร้างบารมี ไปสู่สถานที่ดี มีความสุข ไปพักจิต มีกายเป็นเทพยดาอินทร์พรหม สามารถ กระทำได้ เมื่อได้กายเป็นมนุษย์ ที่อาศัยระยะเวลา เพียงแค่น้อยนิด แปดสิบปีร้อยปี ก็หมดเวลา หากทำได้ ก็ขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า ไปมีความสุขยาวนาน หากใข้โอกาสนี้ สร้างบุญกุศล ปฏิบัติธรรมขึ้นมา ก็มีโอกาสไปทุกข์ยาวนาน เมื่อหมดเวลา ที่เค้่าให้มาอาศัยกายมนุษย์
สิ่งที่เป็นหลักฐาน ว่าจิตได้กายมนุษย์มาแล้ว ใช้กายวาจาใจอย่างไร ก็มีเรื่องราวที่เรียกว่า ดินน้ำลมไฟ แม่พระธรณี แม่พระคงคา แม่พระเพลิง แม่พระพาย ช่วยเก็บบันทึกไว้ให้ อีกทั้งก็มีบริวารพญามาร จดบันทึก มีพระวิหัสสนัย บันทึกภาพเสียง ส่งให้พระยมตะ
เมื่อจิตนั้นออกจากกาย ..ต้องไปรอคอยที่ศาลาพันห้อง ทุกข์ทรมานกว่า จะได้ตัดสิน .ที่ว่าได้กายมนุษย์ แล้วใช้ทำอะไร .เพื่อที่แก้ไข คำว่า นิสัยสันดาน ..ของจิต ที่สะสมมา ..ก็เรื่องราวความยึดถือต่างๆ ความโลภโกรธหลง .ที่จิตนั้นไม่เคยแก้ไข แล้วความโลภโกรธหลง ก็พาจิตลงอบายภูมิ
ยุคนี้สมัย ผู้ค้นก็ไม่สนใจ ในเรื่องราวศาสนาที่ข่วย จิตขิงตนเมื่อออกจากกาย. ก็สนุกสนาน ไปตามสิ่งที่โลกยุคนี้ ปรนเปรอให้ว่าเป็นสุข .พอหมดกาย บุญกุศลไม่มี ก็ไปทุกข์ยาวนาน
ขณะที่มีกาย นำมาสร้างบุญกุศล ปฏิบัติธรรม ก็ช่วยให้เลือดลมในกายนั้น เป็นสีแดง ช่วยให้น้ำเลือดน้ำหรอง ที่เราไปกินน้ำเลือดน้ำของผู้ที่มีกรรม หมู เป็ด ไก่ กุ้งหอยปูปลา มาหล่อเลี้ยงสังขาร เราไม่ได้กินเค้าเอร็ดอร่อยแค่ปลายลิ้น
. แต่เรานำกายนี้มาสร้างบุญเกิดขึ้น น้ำเลือดน้ำหนองในกายก็พลอยมีบุญไปด้วย นั่นก็ช่วยส่งคืนไปให้จิตของสัตว์ผู้ที่มีกรรม พลอยได้รับบุญกุศลไปด้วย แล้วยังมีตัวกินเลือดกินเนื้อมา กัดกินน้ำเลือดน้ำหนอง ไต่เกาะกินตามเส้นเลือด เส้นเอ็น พังผืด ตามรูขุมขนอีก มันมากมาย พอกายนี้ตายลงไป ก็มีตัวหนอน ออกมาเพ่นพ่าน
แล้วในการที่จิตมาอาศัยกาย จะนำกายมาสร้าง ให้เกิดเป็นกายบุญนั้น ยากมากๆ ที่จะเจอะเจอ มองเห็นว่า การสร้างบุญกุศลเป็นเรื่องสำคัญที่ได้กายมนุษย์ แล้วระยะเวลาที่จะใช้กาย มาสร้างบุญกุศล ปฏิบัติธรรม ก็มีช่วงเวลา น้อย .ตอนที่ร่างกายแข็งแรง ครบอาการสามสิบสอง พอเลยเวลา
เช่น ช่วงหนุ่มสาว ร่างกายแข็งแรง ก็ยากแล้ว ที่จะใช้กายนั้น มาประพฤติปฏิบัติธรรม .สะสมเก็บเกี่ยว คำวาบุญกุศลบารมี ลดละอารมณ์กรรม คัดเอ้าท์กรรม . มันก็กลายว่า เสียโอกาสในตอนที่ร่างกายแข็งแรง ไม่มีควรมสนใจเรียนรู้ ประพฤติปฏิบัติธรรมขึ้นมา พอเลยเวลา ก็หมดโอกาส ..สมัยก่อน เด็กหนุ่มเค้าก็ยินดีบวช มาปฏิบัติธรรม เค้ามีความเคร่งครัด ฝึกหัดตัวเอง .ให้รู้จักพระคุณ รู้จักกรรม รู้จักบุญกุศล.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
