โรงแรมเชนลีย์ (Shanley Hotel) โศกนาฏกรรมหลอน 150 ปี ประเทศอังกฤษ
โรงแรมเชนลีย์ (Shanley Hotel) โศกนาฏกรรมหลอน 150 ปี ของเหล่าวิญญาณที่ไม่ยอมรับความสงบแห่งประเทศอังกฤษ
โรงแรมเชนลีย์ (Shanley Hotel) ตั้งอยู่ในเมืองเล็ก ๆ ของนาปาน็อค รัฐนิวยอร์ก อาคารสามชั้นแห่งนี้เต็มไปด้วยเรื่องราวของประวัติศาสตร์และการหลอกหลอนของเหล่าดวงวิญญาณที่ไม่ยอมรับความสงบจากอดีตที่ผ่านมากว่า 150 ปี
อาคารแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นในปี 1815 โดย “โธมัส ริช” (Thomas Ritch) ก่อนที่จะถูกไฟไหม้ในปี 1895 แล้วถูกสร้างขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็วและถูกซื้อไปโดย “เจมส์ เชนลีย์” (James Shanley) ในปี 1906 ผู้ที่ทำการปรับปรุงเป็นเวลาหลายปีเพื่อให้โรงแรมเชนลีย์เหมาะสำหรับแขกผู้มีชื่อเสียง นอกจากนี้ เขายังได้เพิ่มเติมห้องลับและห้องใต้ดินเพื่อใช้เป็นสถานที่ซ่อนของเถื่อนจากเจ้าหน้าที่ อีกทั้งยังทำหน้าที่เป็นสโมสรสำหรับสุภาพบุรุษและเป็นที่สังสรรค์ในยุคสมัยแห่งการห้าม
แต่.. สิ่งที่น่าสนใจคือ ดูเหมือนว่าแขกบางคนของโรงแรมเชนลีย์ยังคงอยู่ ณ อาคารแห่งนี้หลังจากที่เสียชีวิตไปแล้ว!
เริ่มต้นตำนานหลอนกว่า 150 ปี ของโรงแรมเชนลีย์
เจมส์ แต่งงานกับ “เบียทริซ โรว์ลีย์” (Beatrice Rowley) ในปี 1910 พวกเขาใฝ่ฝันที่จะมีครอบครัวใหญ่ ๆ และเธอได้ให้กำเนิดบุตรคนแรกในปี 1912 แต่เด็กน้อยกลับมีอายุได้ไม่ถึงหกเดือนก่อนที่จะลาโลกไป
หลังจากนั้นพวกเขาก็มีลูกกันอีกสองคน แต่เหมือนกับคำสาปที่ทารกทั้งสองอยู่ได้ไม่ถึงสี่เดือนและเก้าเดือนเท่านั้น หลังจากที่ได้สูญเสียลูก ๆ ไปถึงสามคน ความโศกเศร้าเสียใจก็ได้ทำให้อนาคตของโรงแรมเชนลีย์พลิกผันย่างรวดเร็ว มันได้กลายมาเป็นแหล่งรวมของกิจกรรมที่ผิดกฎหมายแทน
เรื่องราวสยองที่ซ่อนตัวอยู่หลังกำแพงโรงแรมเชนลีย์
แขกผู้มาพักในโรงแรมเชนลีย์หลายคนอ้างว่าหลายคนเกิดอาการ “สำลัก” อย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้ บางคนรู้สึกหายใจไม่ออก เกิดความวิตกกังวลที่น่าประหลาด ชื่อเสียงอันน่าขนลุกนี้ถึงขนาดทำให้ผู้ใหญ่สั่งห้ามไม่ให้เด็ก ๆ ค้างคืนจากการหลอกหลอนของวิญญาณอย่างรุนแรง เช่น วิญญาณของเด็ก ๆ ขี้เล่นที่วิ่งผ่านห้องโถง เสียงหัวเราะของเด็ก ๆ ที่ดังก้องไปทั่วทางเดินที่ว่างเปล่า เป็นต้น
วิญญาณของเด็ก ๆ ที่ได้รับการกล่าวถึงกันมากที่สุดคือ “โรซี่” เด็กน้อยวัยสามขวบ ลูกสาวของพนักงานโรงแรมคนหนึ่งที่วันหนึ่งได้ตัดสินใจออกไปเดินเล่นแล้วได้บังเอิญพบกับบ่อน้ำใกล้ ๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเธอได้ชะโงกลงไปมองในบ่อแล้วลื่นตกลงไปเสียชีวิตอย่างโชคร้ายก่อนวัยอันควร หลังจากนั้น ในโรงแรมเชนลีย์ก็มีรายงานเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ขี้เล่น ที่ปรากฏตัวไปทั่วอาคารและห้องโถง
วิญญาณอีกดวงหนึ่งที่มีชื่อเสียงประจำโรงแรมเชนลีย์ คือ วิญญาณของเบียทริซที่รู้จักในชื่อของ “ผู้หญิงร่ำไห้” ว่ากันว่าเธอมักจะเดินไปมาในโรงแรมอยู่ตลอดเพื่อตามหาลูกที่หายไป ผู้ที่ได้เผชิญหน้ากับเธออธิบายว่าเธอมักจะสวมชุดยอดยุค ความโศกเศร้าของเธอรุนแรงเป็นอย่างมากถึงขนาดที่ทำให้คนที่ได้พบรู้สึกตามไปด้วยได้ บางครั้งก็มีคนได้กลิ่นหอมอันรุนแรงประหลาดที่โชยไปทั่วทั้งห้องในขณะที่เธอกำลังเดินไปรอบ ๆ โถงทางเดินที่มืดสลัวไปตลอดกาล
นอกจากนี้ ด้วยอดีตของโรงแรมเชนลีย์ที่ได้กลายมาเป็นซ่องโสเภณีและคนเถื่อนดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ดึงดูดให้วิญญาณหลายตนยังคงวนเวียนอยู่ในอาคาร เช่น วิญญาณของ “แอนนา” อดีตผู้อยู่อาศัยที่มีหลายคนได้เห็นและได้ยินเสียงของเธอในห้องพักชั้นสองที่เธอเคยอาศัยอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ห้องนี้ได้รับการตั้งชื่อว่าห้องแอนนา แขกหลายคนที่ได้พักค้างคืนในห้องนี้อ้างว่าได้พบกับเหตุการณ์แปลก ๆ เช่น แสงวูบวาบ เสียงกระซิบที่ไม่สามารถอธิบายได้ สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะเชื่อมโยงได้กับวิญญาณที่ไม่ยอมรับความสงบหลังความตายของเธอ
ในส่วนลึกของชั้นสาม มักมีการได้ยินเสียงกรีดร้องของ “แคลร์” ก้องกังวลาลไปทั่ว เชื่อกันว่าเธอเป็นหญิงสาวที่ได้ทำการปลิดชีวิตของตัวเองอย่างน่าเศร้าในช่วงปลายทศวรรษที่ 1800 วิญญาณที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานของเธอยังคงวนเวียนอยู่ภายในโรงแรม รวมไปถึงเรื่อง
ราวการปรากฏตัวของแมวผีที่เดินด้อม ๆ มอง ๆ อยู่ในอาคารอีกด้วย
ช่วยอุดหนุน E-book เพื่อเป็นการสนับสนุนค่ากาแฟของนักเขียนได้ที่ :
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
