วันนี้ เวลา 04:19 • ปรัชญา
เมื่อความชื้นและอุณหภูมิ
ที่พอเหมาะการผุดขึ้นจากดิน เติบโตเต็มที่ในเวลาไม่นาน
และก็ร่วงโรย
สลายตัวกลับคืนสู่ดิน
ในที่สุดวงจรชีวิตที่สั้น
และฉับพลันนี้สะท้อนถึง
หลักธรรมดาของสรรพสิ่ง
คือ อนิจจังไม่เที่ยงแท้จีรัง
"ความสุขมาจากไหน
เป็นสุขที่ถาวรสุขแบบ
ชั่วคราวหรือสุขแบบไหน"
การมีอยู่ของเห็ดจึงเป็น
เหมือนคำตอบเชิงสัญลักษณ์
ความสุขที่เราสัมผัสได้ส่วนใหญ่อาจเปรียบได้กับ "ดอกเห็ด"
ที่ผุดขึ้นมาให้เราชื่นชม
ในช่วงเวลาหนึ่งมันงดงาม
สดใหม่และให้ความรู้สึกดี
แต่นั่นคือความสุขแบบ
ชั่วคราวที่เกิดจากเหตุปัจจัยภายนอกหรืออารมณ์ที่
เปลี่ยนไปความสุขแบบนี้จึง
"ตั้งอยู่แล้วดับไป"
รากหรือ"ใยเห็ด"(Mycelium)
ที่แผ่ขยายอยู่ใต้ดินอย่างเงียบ ๆ เปรียบเสมือน "รากฐาน" ของความสุขที่แท้จริงไม่สวยงาม
ไม่สะดุดตาเท่าดอกเห็ด
แต่เป็นส่วนที่มั่นคงแผ่
ขยายและเป็นแหล่งกำเนิด
ของการเติบโตครั้งใหม่
อย่าพยายามยึดติดกับ
"ดอกเห็ด"แห่งความสุข
ที่เกิดขึ้นจงเข้าใจว่าเรา
จะเผชิญกับความผิดหวัง
เมื่อมันเสื่อมสลายไป
เข้าใจและยอมรับว่าความสุข
ทั้งหลายมีลักษณะเหมือนเห็ด
คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ไตรลักษณ์ไง
การ "รับรู้" และ "เข้าใจ" ธรรมชาติของการเกิดดับ
ของมันจะทำให้เรามีความ
สุขอุ่นๆอยู่ข้างในด้วยความ
เข้าใจมันเนาะ
โฆษณา