อย่าเอาทั้งชีวิตไปผูกไว้กับใครคนเดียว
เราอาจเคยยกใจทั้งหมดให้ใครสักคน
แต่ไม่ได้แปลว่า…เราจะต้องยกทั้งอนาคตของตัวเองตามไปด้วย
ความรักไม่ใช่การยกชีวิตให้ใครถือไว้
มันควรเป็นแค่การเดินไปด้วยกัน โดยไม่ต้องลืมตัวตนของเราเอง
บางครั้ง…เราหมดเวลาไปกับการพยายามรักษาความสัมพันธ์
จนลืมถามตัวเองว่า “ความสัมพันธ์นั้น มันยังรักษาใจเราอยู่หรือเปล่า?”
อย่ากลัวที่จะหยุด
หากการเดินต่อมันเต็มไปด้วยรอยแผล
อย่าฝืนเพียงเพราะเคยให้ไปมากแล้ว
เพราะสิ่งที่ให้ไปแล้ว มันเปลี่ยนกลับมาไม่ได้
แต่สิ่งที่ “ยังพอเหลืออยู่” เราเลือกใช้มันกับตัวเองได้เสมอ
คนบางคนเข้ามาเพื่อให้เรารู้ว่า…
ต่อให้พยายามแค่ไหน เขาก็ไม่ใช่คำตอบ
และการยอมปล่อยมือ
บางครั้งก็คือ “ของขวัญ” ที่เราควรมอบให้ตัวเอง
เมื่อหัวใจมันเริ่มเหนื่อย
เมื่อเรารู้สึกเหมือนกำลังพาตัวเองไปจมแทนที่จะลอย
นั่นแหละ…คือเวลาที่ควรถอย เพื่อหายใจอีกครั้งให้เต็มปอด
การยื้อ ไม่ได้หมายถึงความเข้มแข็ง
และการปล่อย ไม่ได้แปลว่าอ่อนแอ
แต่มันคือการกล้ายอมรับความจริง
ว่าเราสมควรมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่านี้
จำไว้นะ…
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเติมเต็มใครคนเดียว
แต่เกิดมาเพื่อใช้ชีวิตที่มีค่าให้คุ้มค่ากับทุกลมหายใจของเราเอง
credit : ชิลล์จังเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
