ใจที่เบ่งบานเมื่อวันวาน
หลายคนชอบคำว่าเริ่มต้น
หลายคนชอบทำอะไรใหม่ๆ
หลายคนชอบมองออกไปไกลๆ
หลายคนชอบคำว่า“ทุ่มเทให้ใจ”
มันคงคล้ายๆกับความสุข
กำลังเดินทางมาเรา
ชีวิตมีขามา-ขาไป มีขาขึ้นขาลง
หลายคนไม่ชอบอยู่สุดท้าย
หลายคนไม่ชอบอยู่ที่ขอบใจ
หลายคนไม่ชอบอยู่ปลายเส้นด้าย
สุดท้ายขาดไปเหมือนตุยจากกัน
สายน้ำมะเคยหยุดไหลชีวิตก่ะต้องล่องเรียบเรื่อยๆไปตามกาลเวลาท้ายสุดกลับต้องหยุดเฉกต่างกับสายน้ำ
สุดท้ายแล้วมันทำให้เรารู้ว่า
คนที่ทำให้ใจหวั่นไหว
ก่ะแค่ใครคนนั้น
เมื่อวันแรกเจอ
แต่นะ!
สุดท้ายมันเทียบไม่ได้เลย
กับคนๆนึงที่รักทุ่มเทใจให้เรา
เค้าคอยแอบอยู่ใกล้ๆ
ในวันเดียวดายของเธอ
สุดท้ายบางทีและหลายที
เราก่ะเผลอ
ทำแหมือนเค้ารึเธอ
ไม่มีตัวมีตน
ประมาทไปล่ะมุ้ย!
นี่ก่ะขาล่อง(ล่องหน)ไปไม่กลับคืนมา
สุดท้ายเราก่ะรู้ว่า
รู้ว่า“เริ่มต้น”นั่นคือสุดท้าย
สุดท้ายคนที่ใจเราหวั่นไหว
วันนี้กลายเป็นทำให้เรา
“หวั่นใจ”
สุดท้ายชีวิตก่ะคือการหยุดพักเดียวดายนั่งทอดฮุ่ยไปตามลำพังวันๆ
สุดท้ายมันน่าเสียดาย
ทั้งคนที่เคยอยู่ใกล้ๆ
ทั้งคนที่ทำให้หวั่นไหว
เค้าหายจากไปมะเหลือ
ใครสักคน
ม่ะต้องมาเยาะเย้ยเค้าเลย
กิงเฉาก๊วยดำๆให้มันรู้ว่า
ใจคนเราอ่ะดำยิ่งกว่าอีก
เฉา(เฉาก๊วย)เฉาใจ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
