การที่ได้อยู่กับท้องทะเลนาน มันก็ไม่ค่อยมีเรื่องราวพูดคุยกับใครมาก เรื่องหนึ่ง ที่ชอบ เรื่อง Captain’s log book มีครูแนะนำให้ หัดบันทึก เรื่องราวต่างๆ ที่เรือวิ่งไป กับตันยุคสมัยเรือใบ เค้าก็ต้องสมุดบันทึก การเดินทางส่วนตัว บันทึกต่างๆ ตั้งแต่สมันล่าอาณานิคม โจรสลัด ในสมุดบันทึก มีรูปภาพลายเส้น ลายมือก็เขียน เรียบรอย ลายเส้นก็สวย แสดงว่า เขียนตอนที่เรือผ่าน ทะเลที่สงบ หากมีคลื่นลม เรื่อโยกเยก คงเขียนบันทึกอะไรไม่ได้ การทีอยู่เรือนานๆ มันก็ทำให้การพูดน้อยลงไป ก็อาศัยการบันทึกตอนที่ว่างๆ
เรื่องราวการบันทึก เราก็นำมาใช้ ในการปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ ..มีอะไรเกิดขึ้นมาบ้าง ในการเรียนรู้ .มีข้อบ่อพร่องอะไร สิ่งที่สงสัย ที่เกิดขึ้น ขณะนั่งสมาธิ ติดขัดอะไร เราก็จดบันทึกของเรา เพื่อนำไปสอบถามครูอาจารย์ ช่วยคลี่คลาย เหตุผลในเรื่องราว ในสิ่งที่ปฏิบัติธรรม .เพราะบางเรื่องราว ..
ที่เกิดขึ้นในขณะนั่งหลับตา ..การรับรู้ อะไรมันเกิดขึ้น เป็นภาพ เป็นแสง เป็นสี เป็นเสียง ที่เกิดขึ้น เราไม่รู้ว่า ที่มาที่ไปของภาพแสงสีเสียง ที่เกิดขึ้น ใครส่งให้ ใครที่อยู่เบื้องหลัง ..เราก็ได้อาศัยการบันทึก ..เพื่อที่ว่า เวลาเจอครูบาอาจารย์ จะได้สอบถาม เล่าเรื่องราวในขณะที่เกิดขึ้น ตลอดทั้ง การทำจิตทำใจ ในขณะที่นั่งหลับตา เรื่องราวเหล่านี้ สอบถามใครเค้าไม่ได้เลย นอกจากครูบาอาจารย์ ที่ท่านเคยผ่านการปฏิบัติมา
เรื่องการปฏิบัติปกติ ก็ไม่ได้คุยกับใคร ก็อาศัยการบันทึกของเราไป สิ่งไหนติดขัด .สิ่งไหนที่เราพอเข้าใจ เราก็เรียนรู้ บันทึกการเดินทางของจิตเรา .อุปสรรคที่เกิดขึ้น เหมือนชีวิตที่เราใช้ในชีวิตประจำวัน ต้องใช้อารมณ์ มีอารมณ์ต่างๆ เราก็บันทึก เรื่องราวอารมณ์ที่เกิดขึ้นเพื่อมาทบทวนตัวเอง ในเรื่องราวที่ว่า สติสัมปชัญญะ .ในอารมณ์ที่เกิดขึ้น
บางครั้งก็มีเผลอสติ ออกบ่อยๆ จึงต้องระมัดระวัง เรื่องราวที่จะพูด บางครั้งก็อยู่เฉยดีกว่า ..เหมือนเห็นคนว่าตนนั้น นินทาคนนี้ ติเตียน วิพากษ์วิจารณ์ มันมีแต่อารมณ์กรรมทั้งนั้น..เห็นตัวเองดีแล้ว ..พอเราได้ยิน มันก็มึนเมา ถอยไปที่ ไม่วุ่นวายดีกว่า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
