จิตต่ำๆ อ่านจิตสูงไม่ได้ จิตที่สูงๆ อ่านจิต ที่ต่ำได้ ยิ่งจิตของผู้ที่มีธรรม ปุถุชนอ่านจิตผู้ที่มีธรรมไม่ได้เลย มีพระ ท่านสอนเรา ทั้งคนที่อยู่ในวัด เค้าก็เห็นท่านเป็นหลวงตาแก่ๆองค์หนึ่ง ที่ท่านมักพูดบอกว่่า ให้รู้จักอารมณ์ หยุดอารมณ์ อารมณ์กรรมตัวกระทำมันมีกันทุกคน มีทุกตัวอารมณ์ เค้าก็บอกหลวงตาก็บอกอยแค่นี้ ไม่เห็นมีอะไรเลย แต่เค้าไม่เข้ามาเรียนรู้เลย ก็วิพากษ์วิจารณ์ เหมือนว่า รู้จักเรื่องราวของท่านดีอย่างงั้น
เรื่องราวต่างๆท่านก็เล่า บอกแบบนิทานบ้าง บอกให้ฝึกหัด นานๆจะมีแค่คำสองคำ ให้ไปฝึกหัดทำ .ทำตัวนี้ พอได้ แล้วก็บอกมาอีกตัวหนึ่ง ไปฝึก เรื่องตัวอารมณ์ตัวกระทำต่าง ท่านก็บอกว่า ให้นอบน้อมฝึกหัด กรางพระ สวดมนต์ ปฏิบัติธรรมขึ้นมา เราถึงจะมีสติสัมปชัญญะ รู้จักกรรม สติสัมปชัญญะรู้จักธรรม สร้างบุญกุศลบารมีไปทุกชาติ
คราวนี้ จิตเราเป็นจิตต้อยต่ำ เราก็ไม่รู้จักธรรม อ่านจิตตัวเองยังไม่ออก ขนาดจิตคนใกล้ตัวที่เป็นปุถุจิตเหมือนตนเอง เรายังอ่านไม่ได้ แล้วเราจะไปอ่านจิตของพระ จิตที่มีธรรม เราอ่านไม่ได้เลย ยิ่งเป็นพระที่ท่านปฏิบัติธรรม เพื่อหยุดยั้งการเกิด ต้องเรียนรู้จักเรื่องราวต่างๆมามากมาย เราเห็นท่านก็มีรูป เหมือนคนแก่ ทั่วไป ท่านบอกเราว่า อยากรู้อะไรให้ถาม ..เพราะว่า ปกติจิตของท่านมันอยู่เฉย คำว่า จิตอยู่เฉย เราก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร ท่านก็อยู่เหมือนพระชราทั่วไป แต่เราไม่รู้วารจิตภายในท่านนั้นเป็นอย่างไร
จิตที่ท่านมี ธรรม ท่านก็พูด ให้สร้างบุญกุศลบารมี ขึ้นมา ชี้ทางให้ทำขึ้นมา สอนให้ทำ ไม่ได้สอนให้รู้ เพราะเมื่อลงมือ ปฏิบัติขึ้นมา จิตถึงจะรู้จัก บุญกุศล รู้จักกรร ท่านก็พูดวนเวียนอยู่ในเรื่อนี้ เรื่องโลก ท่านก็ไม่พูด . ท่านไม่เคย แสดงตัวตน ว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ มีแต่เรื่อง ให้ใช้เหตุผลให้มากๆ ในการประพฤติปฏิบัติธรรม หมั่นทบทวน หมั่นกระทำ.อะไรที่เป็นไปได้ เป็นไปไม่ได้ ..อย่าเชื่ออะไรง่ายๆ โดยไม่ ไตร่ตรอง พิจารณาเหตุผล ว่าทำให้เกิดอะไร ทุกข์หรือสุข .
แล้วในการนั่งเดิน ปฏิบัติธรรม แต่ละครั้ง มันเหมือนกันมั้ย ก็ต้องมีการตรวจสอบ หาเหตุผล .งเช่นวันนี้ ทำไม ปฏิบัติธรรม ฟุ้งซ่านจัง อีกวัน นั่งเดิน ปฏิบัติธรรม สงบดีจัง ก็ต้องหมั่นสังเกตตัวเอง
แล้วเรื่องราวที่เป็นปัจจัตตัง ของท่าน ท่านไม่แพร่งพราย หลุดออกมาเลย ที่ตะไปทำให้คนหลงใหล เพราะไม่รู้ที่มาที่ไป ไปทำให้ใครเค้ายึดถือ ท่านไม่ทำให้ใครเค้ามายึดถอืท่านเลย มีแต่ชี้ให้ดู เรื่องราวพระสิ่ง พระเวสสันดร ความขีนติความเพียรขององค์พระสิทธัตถะ ที่ไปอยู่ป่าคนเดียว
มีคนไปถามท่านว่าทำไม หลวงตาถึงพูดแต่เรื่องนี้ ท่านก็ว่า ให้ฝึกหัดทำตรงนี้ แต่คนเค้ายังทำไม่ได้ ก็ย้ำตรงนี้ นีแหละ จะไปเรีอง ไปไม่ได้ ก็ย้ำเรื่องนี้ นี่แหละ ทำมันให้ได เสียก่อน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
