27 ต.ค. เวลา 13:02 • ดนตรี เพลง

เล่าให้ฟังได้นะ - INK WARUNTORN : ร้านโปรดที่จะไม่มีวันปิด

สำหรับใครบางคนที่อยู่ในใจ
แม้กาลเวลาจะเดินทางผ่านมายังไง
ภาพวันวานอันสุขสดใสในวันวาน
ก็ยังคงชัดเสมอในห้วงความทรงจำ
เป็นคนที่ทำให้ยิ้มได้ทุกทีที่นึกถึงกัน
เป็นแรงบันดาลใจ ความสุข และความฝัน
เป็นก๋วยเตี๋ยวร้านโปรดแห่งนั้น
ที่เราเคยได้แสดงความรู้สึกดีๆ ห่วงใยกัน
สื่อแทนความผูกพันต่างๆ ได้มากมาย
เพราะสิ่งที่ทำให้อาหารร้านเดิม
มันอร่อยขึ้นและมีความหมาย
ไม่ใช่เพราะเรากินอะไร
แต่อยู่ที่ว่า “กินกับใคร”
สำคัญต่อหัวใจแค่ไหน
เอาจริงๆ ก็ไม่ได้มากมายอะไร
แค่อยากคอยหยิบตะเกียบให้
อยากได้นั่งซดซุป คีบเส้น ลูกชิ้น
มองหน้าและยิ้มให้กันฟินๆ แบบนี้
ไม่ว่าเธอมีเรื่องราวอะไร
จะเป็นโมเมนต์สุข ทุกข์ ดี ร้าย
เราโคตรพร้อมจะฟังเลย
บางทีก็ไม่รู้วิธีแก้เสมอไปหรอก
หลายครั้งก็นึกไม่ออกว่าจะบอกยังไง
รู้แค่จะไม่ไปไหน ขอนั่งฟังก็ยังดี
เป็นเพื่อนร่วม “แบ่งปัน” เมื่อเธอสุขใจ
เป็นที่ปรึกษาคอย “แบ่งเบา” ซับน้ำตา
ให้ทุกห้วงเวลาของชีวิต
มีเราเป็นส่วนเล็กๆ คอยเติมเต็ม
แบบที่เธอคอยเติมความหมายให้เรา
ซึ่งใครบางคนที่ว่านั้น
ครั้งหนึ่งก็ได้พาให้เราได้เติบโต
ก้าวขึ้นมาเป็นคนดีที่กว่าเดิมโดยไม่รู้ตัว
จากคนที่เคยกลัว ไม่กินถั่วงอกเลยก็กินเป็น
จากคนที่ไม่เคยเห็นคุณค่าในตัวเองมากพอ
ก็ได้รู้ว่าจะใช้สิ่งนี้กับคนสำคัญยังไง
เพียงมองตาย่อมรู้ใจ ไม่ต้องพูดอะไรมากเลย
แค่เธอเล่ามาให้ฟัง ทั้งวันยังได้เลย
อย่างไรก็ตาม ด้วยกฎเกณฑ์ของวาระเวลา
ที่ทำให้เราต้องห่างกันตามความจำเป็น
แต่รู้มั้ยว่าในใจเรายังเห็น
ยังพบเจอเธอ ยังห่วงอยู่เสมอเลย
เหมือนวันที่เคยไปกินก๋วยเตี๋ยว
เจ้าดังร้านโปรดด้วยกัน
มันอาจเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อก็จริง
บางคนขอเก็บความในใจไว้ทุกสิ่ง ดีกว่าอกหัก
บางคนบอกแล้วเขารับรู้ แต่ไม่รับรัก เศร้าสุด
บางคนอาจต้องหยุดใจกันไว้แค่ในอดีต
เหลือเพียงสถานะความเป็นแฟนเก่า
กลับมาเจอกันแบบกระอักกระอ่วน
ทั้งที่ใจก็ยังคงคิดถึงกันอยู่
เพราะสำหรับใครบางคนที่สำคัญ
เราก็จะยังอยากรู้ ยังสังเกตเห็นเขาทุกครั้ง
ไม่ว่าจะมีท่าทีโอเค เหมือนจะโอเค
หรือโคตรจะไม่โอเคเลยก็ตาม
ยังคงอยากถามว่าเธอสบายดีใช่ไหม
เป็นมายังไง ไม่ไหวก็บอกเลยว่าไม่ไหว
กับคนอื่นอาจต้องแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง
แต่กับเรา ถ้าเหนื่อยล้าโรยแรง
แบ่งมันมาให้กันได้เลย ไม่ว่าในโอกาสใด
อยากให้รู้ว่าถึงร้านก๋วยเตี๋ยวที่เดิมจะปิดไป
ไม่มีที่ให้แฮงค์เอาท์เม้ามอยกันเหมือนเคย
อย่าห่วงไปเลย ขอแค่เธอพร้อมเล่า
ทุกเรื่องราวย่อมมีค่าแก่การฟัง
แค่ทุกครั้งที่เราสองได้ใช้เวลาร่วมกัน
ทุกที่ที่ไปนั้นก็เปรียบได้
กับ “ร้านโปรด” ของใจเสมอมา
เป็นเซฟโซนให้เธอได้พูดจา
เล่าความรู้สึกข้างใน
เป็นตัวเองได้เท่าที่อยากเป็น
แสดงความอ่อนแอได้เท่าที่อยากทำ
บอบช้ำ ร่ำร้อง ปล่อยมันออกมาให้หมดเลย
ไม่ขออะไรมากกว่านั้นจริงๆ
เฉกเช่นในชีวิตจริงของคนเรา
ที่บางคนและบางเรื่องราว
ก็อาจไม่ได้ร้อยเรียงไปต่อ
อย่างสุขสมหวังเสมอไป
แต่เชื่อเถอะว่าครั้งหนึ่งที่ได้
ใช้การกระทำสื่อแทนความในใจ
ได้คอยดูแล ห่วงใยใครสักคนจริงๆ
แม้ไม่ได้พูดมันออกมาตรงๆ
สิ่งเหล่านั้นก็จะยังคงงดงามต่อไป
ต่อให้เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อก็ตาม
นิยามข้างในก็ยังมีความหมายอยู่ดี
เมื่อชีวิตได้มีใครคนหนึ่งที่ห่วงใยกัน
ก็คงเหมือนการได้เจอก๋วยเตี๋ยวดีๆ สักชาม
ที่มีทั้งซุป หมูสับ เกี๊ยว ลูกชิ้น ผัก ถั่วงอก
คอยเติมเต็มคุณค่าซึ่งกันและกัน ไม่ว่ายังไง
ถ้าเธอเป็นช้อนตักซุป เราจะเป็นตะเกียบคีบให้
มีอะไรก็เล่าให้ฟังได้ ทุกรสชาติชีวิต
ถึงไม่ใช่ “คู่ชีวิต”
ก็ขอแค่เป็น “เพื่อนคู่คิด” อยู่ฟังด้วย
อะไรๆ ย่อมดีขึ้นได้บ้าง
เหมือนเรื่องราวระหว่างทาง
ที่ได้ฟังผ่านบทเพลง
.
.
.
“สบายดีใช่ไหม?
ไม่เจอเธอมาเนิ่นนาน
ยังยิ้มให้กันเหมือนเดิม
แต่แววตามันฟ้องว่าเธอแทบไม่ไหว
.
.
สบายดีใช่ไหม?
ให้เธอตอบตามหัวใจ
ฉันไม่ใช่ใครที่ไหน
หากเธอเจ็บช้ำเกินจะแบกไว้
อยากลองเล่าให้ฟังบ้างไหม?”
“เล่าให้ฟังได้นะ เราก็เหมือนเดิมแหละ,,,😉”
ขอบคุณภาพจาก: “BOXX MUSIC"
โฆษณา