เดินเล่นดูของ... ที่ตลาดคลองถม วันนี้ที่ไม่เหมือนวันวาน 🍀
"เช้าวันอาทิตย์เงียบกว่าที่เคย
ฉันเดินช้า ๆ ผ่านแผงร้านค้า
ที่เรียงรายอยู่ไม่กี่ร้าน"
.
ร้านรองเท้า ร้านเสื้อผ้า ร้านอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้า และอุปกรณ์เครื่องครัว ร้านหนังสือเก่า
ถัดไปเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ด ร้านข้าวแกง และร้านขายแว่นตา...
ฉันเดินแทรกตัวเข้าไปในตรอกเล็ก ๆ
เสียงพูดคุยของลูกค้ากับพ่อค้าดังแว่วมา
ฉันชอบเปิดดูหนังเสือเก่า
แต่สิ่งที่ไม่มีอีกแล้ว...
คือความคึกคักของคลองถมในวันวาน
.
ตลาดคลองถมในอดีต คือแหล่งรวมของ “ทุกอย่างที่ต้องการ”
ของเล่นไฟฟ้า เครื่องเสียง วิทยุ โทรศัพท์มือสอง กล้องถ่ายรูป ของเก่า เครื่องมือช่าง ยันอะไหล่จักรยาน
เสียงตะโกนเรียกลูกค้าปะปนกับเสียงต่อรองราคาดังระงม
ถนนแคบ ๆ ระหว่างแผงร้านแน่นขนัดไปด้วยผู้คน —นักสะสม นักซ่อม และคนธรรมดาที่แค่อยากมาหาอะไรแปลกตากลับบ้าน
ร้านค้าขายของหลากหลาย
ครั้งหนึ่ง... ฉันเองก็ได้เครื่องพิมพ์ดีดเก่ามา 2 เครื่องจากที่นี่... ทุกวันนี้ มันยังใช้งานได้ดี
บางวัน ฉันก็เอาออกมาพิมพ์เล่น ๆ ให้เสียง “ก๊อกแก๊ก” ปลุกความทรงจำขึ้นมาอีกครั้ง
.
ว่ากันว่า...
คลองถมเริ่มมีชื่อเสียงมาตั้งแต่ราวยุค 2500
ย่านนี้เคยเป็น “คลองที่ถูกถม” เพื่อสร้างถนนและตลาด จึงได้ชื่อว่า คลองถม
.
จากตลาดสด กลายมาเป็นตลาดขายของเก่า และต่อมาคือศูนย์รวมของสินค้าทุกชนิด
โดยเฉพาะคืนวันเสาร์ ที่ผู้คนเรียกกันติดปากว่า “คลองถมไนต์”
.
ตั้งแต่หัวค่ำยันตีสอง แสงไฟนีออนสะท้อนเลนส์กล้องมือสองระยิบระยับ
เสียงหัวเราะ เสียงเพลง และเสียงเจรจาซื้อขายคลอเคล้าอยู่ในอากาศ —เป็นความวุ่นวายที่มีเสน่ห์จนใครหลายคนหลงรัก
.
แต่เมื่อเวลาผ่านไป... ทุกอย่างก็เปลี่ยน
การค้าขายย้ายไปสู่โลกออนไลน์
คลองถมไนต์ถูกยุติลงในปี 2555 เพื่อจัดระเบียบทางเท้า... ร้านค้าหลายแห่งปิดตัวลง
ของที่เคยต้องมาค้นหาด้วยมือ เปลี่ยนเป็นของที่คลิกหาบนหน้าจอ
.
วันนี้... คลองถมยังมีชีวิตอยู่
แต่เป็นชีวิตที่เงียบกว่าเดิม
เหลือเพียงร้านเก่าบางร้านที่ยังเปิดอยู่เหมือนเดิม
น้องเจ้าของร้านแว่นตาบอกฉันว่า...
“ทุกวันนี้ ขายได้วันละสามสี่อัน
ก็ถือว่าดีแล้ว”
เขาพูดพลางเช็ดฝุ่นบนกรอบแว่นอย่างทะนุถนอม เหมือนกำลังเช็ดความทรงจำของตัวเองไม่ให้เลือนหาย
รองเท้ามือสอง... คู่ไหนใส่ได้แล้วชอบ ก็ซื้อเลย
ฉันเดินต่อช้า ๆ มองแสงแดดลอดรอยต่อของหลังคาผ้าใบเป็นลายเฉียง
ได้กลิ่นไอแดดปนกับกลิ่นฝุ่นเก่า ๆ
รู้สึกเหมือนกำลังเดินอยู่ในพิพิธภัณฑ์กลางแจ้ง
ที่ยังเล่าประวัติศาสตร์ของความ “วุ่นวายที่มีเสน่ห์” ในวันวาน
.
บางที... สิ่งของอาจไม่เปลี่ยนไปมากเท่า “เวลา”
แต่สิ่งที่เปลี่ยนแน่นอน คือหัวใจของเมือง
ที่ค่อย ๆ เติบโตจากเสียงเจรจาในตรอกเล็ก ๆ
สู่ความเงียบสงบของร้านค้าริมถนน
.
ฉันแวะหยุดหน้าร้านเก่าแห่งหนึ่ง
เห็นป้ายซีด ๆ เขียนว่า “คลองถมเจ้าเก่า”
ไม่รู้ว่าหมายถึงเจ้าของร้าน... หรือยุคสมัยที่จากไปแล้วกันแน่⭐
.
—ราตรีไม่เคยลืม
Again Girl
#AgainAndChic #ReStyleYourStory
#สะดุดคิดสะกิดใจ #ตลาดคลองถม
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
