ฉากเปิดเรื่อง: "นามบัตรสีดำ" (The Black Card)
ฉาก: ใต้สะพานลอยคนข้ามที่เก่าและมีรอยร้าว, กรุงเทพฯ, เวลา 15:04 น. ฝนเพิ่งหยุดตก ทิ้งไว้เพียงความชื้นแฉะที่ระอุขึ้นจากพื้นถนน "เขต" จอดมอเตอร์ไซค์คู่ใจของเขาในมุมที่พอจะหลบแดดบ่ายที่เริ่มสาดแสงลงมาได้ หน้าจอโทรศัพท์ของเขาสว่างวาบด้วยตัวเลขที่เขาเกลียดชัง: -1,450.75 บาท
ยอดติดลบ... อีกแล้ว
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น "ออเดอร์ด่วน! ชานมไข่มุก 1 แก้ว ระยะทาง 7.2 กม."
เขตถอนหายใจยาว เขาคำนวณในใจ... ค่ารอบ 42 บาท หักค่า GP, ค่าแพลตฟอร์ม, ค่าน้ำมัน... อาจจะเหลือไม่ถึง 20 บาท สำหรับการเดินทางเกือบครึ่งชั่วโมง แต่เขาไม่มีทางเลือก เขาต้องกด "รับงาน" เพื่อทำให้ตัวเลขติดลบนั้นลดลงแม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี
ขณะที่เขากำลังจะเอื้อมมือไปกดรับงาน...
เงาหนึ่งก็ทาบทับลงบนหน้าจอโทรศัพท์ของเขา
เขตเงยหน้าขึ้น สิ่งที่เขาเห็นไม่ใช่คนจรจัดหรือตำรวจจราจร แต่เป็นชายชราในชุดสูทสีเทาเข้มที่ดูเก่าแต่สะอาดสะอ้านราวกับหลุดออกมาจากหนังยุคก่อน รองเท้าหนังของเขาขัดมันวาวจนสะท้อนแสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านช่องสะพานลงมา ชายชราไม่ได้มองหน้าเขา แต่กลับมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของเขาด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก
"ชานมไข่มุกหนึ่งแก้ว... แลกกับเวลาครึ่งชั่วโมงและอิสรภาพของเจ้า" ชายชราพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบสนิท แต่ดังก้องในความรู้สึกของเขต "ดูไม่ค่อยคุ้มค่านักนะ"
เขตขมวดคิ้ว รู้สึกหงุดหงิดและระแวง "ลุงเป็นใคร?"
ชายชราไม่ตอบ แต่ยื่นมือที่สวมถุงมือหนังสีดำออกมา ในมือของเขามี "นามบัตร" ใบหนึ่งมันเป็นนามบัตรที่แปลกที่สุดที่เขตเคยเห็น
กระดาษเป็นสีดำสนิท... ดำจนดูดกลืนแสงรอบข้าง ไม่มีลวดลาย มีเพียงโลโก้หรูหราตัวอักษรสีขาวล้วนที่เรียบง่ายแต่คมกริบ พิมพ์อยู่ตรงกลางว่า:
บริษัท ไตรเวริส เดลิเวอรี จำกัด (มหาชน)
The Triverse Delivery, PLC.
เราไม่ได้ส่ง 'สิ่งของ'... เราส่ง 'สิ่งที่ขาดหายไป'
ไม่มีชื่อ, ไม่มีตำแหน่ง, ไม่มีเบอร์โทรศัพท์, ไม่มีที่อยู่... มีเพียง QR Code ขนาดเล็กที่มุมขวาล่างเท่านั้น
"บริษัทใหม่เหรอ?" เขตถามอย่างไม่ใส่ใจนัก พลางคิดว่าคงเป็นอีกหนึ่งบริษัทคู่แข่งที่มาหาไรเดอร์เพิ่ม
"เราไม่ใช่บริษัทใหม่" ชายชราตอบ "เราเป็นบริษัทที่เก่าแก่ที่สุด... แต่เพิ่งมีสาขาในภพภูมินี้"
เขตหัวเราะแห้งๆ "พูดจาแปลกๆ นะลุง"
"เมื่อเจ้าเหนื่อยกับการ 'ส่งของ' ให้คนอื่น..." ชายชราพูดต่อ ไม่สนใจท่าทีของเขต "...ก็ลองมา 'ส่งของ' ให้ตัวเองดูบ้าง"
ชายชรายื่นนามบัตรใบนั้นค้างไว้ในอากาศ เขตลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ตัดสินใจรับมาด้วยความงุนงง สัมผัสของกระดาษมันเย็นและหนักกว่าที่คิด
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
