หรือนี่คือ “การแสดงความกลัว” หรือ Play save ขั้นสุด…ของข้าราชการไทย
น่าจะเป็นชุดภาพที่ถูกวิจารณ์มากที่สุด ณ เวลานี้ เมื่อนายกเทศมนตรีนครเชียงใหม่ ได้ตัดสินใจเปลี่ยนแปลง “ซุ้มไฟทิพยรัศมีเวียงพิงค์ สู่ดินแดนวิจิตรแห่งล้านนา” ที่เตรียมไว้ล่วงหน้าเพื่อต้อนรับเทศกาล “ยี่เป็ง” (หรือลอยกระทงเชียงใหม่) ในวันที่ 4 - 6 พ.ย. 2568 นี้
ด้วยการพ่นสีสเปย์สีดำ ทับเหล่าโคมไฟดอกไม้สีสดใส ที่ตั้งประดับเกาะกลางถนนให้มืดสนิท จนดูน่ากลัวและหดหู่ยิ่งกว่าเดิม บางคนวิจารณ์ว่าดูเหมือน “ซากที่ถูกเผาจนดำเป็นตอตะโก” แล้วยกมาประดับกลางเมืองซะงั้น
เมื่อรัฐราชการส่วนกลางไม่มีคำสั่งให้ยกเลิกงานรื่นเริงที่เป็นประเพณีประจำปี แต่เลือกให้แต่ละแห่งใช้วิจารณญาณ “ตามความเหมาะสม” ซึ่งวิจารณญาณของแต่ละคนไม่เท่ากัน ผลจึงออกมาเป็นแบบนี้
ผมมองว่าหากใช้ธีมตกแต่งนี้ กับงาน Halloween ดูจะถูกฝาถูกตัวมากกว่า เพราะมันทั้งดูหลอนและน่าสะพรึง ในขณะที่ประชาชนจำนวนมากกำลังเศร้าโศกอยู่แล้ว พอมาเจอสภาพแวดล้อมที่ตั้งอยู่กลางเมืองแบบนี้ ยิ่งทำให้รู้สึกหดหู่มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมไปอีก
มองอีกแง่...คำสั่งจากส่วนกลาง ที่แจ้งให้แต่ละหน่วยไปคิดกันเอาเอง แต่บางหน่วยราชการอาจเกิดความกลัว (ว่าจะผิดระเบียบ จนถูกลงโทษทางวินัยได้) จึงเล่นบท Play save ขั้นสุด ด้วยการกระทำอะไรแบบนี้...รึเปล่า?
หากใครเคยฟังบทเพลงของ “จรัล มโนเพ็ชร” (พ.ศ. 2494 – 2544, ศิลปินล้านนาในตำนานผู้ล่วงลับ) จรัลเคยกล่าวไว้ในบทเพลงหนึ่ง เป็นภาษาเหนือว่า “ง่าว” ซึ่งแปลได้ว่า..ยิ่งกว่าคำว่า “โง่” ในภาษากลางเสียอีก และสามารถเพิ่มคำว่า “จ๊าด” ที่แปลว่า “มาก” ลงไปด้านหน้ากลายเป็น “จ๊าดง่าว” ได้ด้วย
ศุภวัตร ทองละมุล (Supawat Thonglamul) ศิลปินรุ่นใหญ่ชาว จ.อุบลราชธานี กล่าวใน facebook ส่วนตัววิจารณ์กรณีนี้ว่า “ริบบิ้นสีดำผูกก็จบ แถมยังสวย เวลาลมหนาวพัด ก็เท่ ดูดีกว่าใหนๆ” ส่วนตัวผมเห็นด้วย หากจะใช้โบสีดำผูกไว้ (กรณีเร่งด่วน) เพื่อเป็นสัญลักษณ์แทนการไว้อาลัย ซึ่งดูดีกว่าและไม่ทำลายโคมไฟเดิมให้ดูเหมือน “ตอไม้ผีถูกเผา” น่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้
Cr. เพจ เชียงใหม่ CM108
แต่หากมีงบประมาณและเวลา สามารถทำโคมไฟเพิ่มเป็นรูปริบบิ้นไว้อาลัย (อาจมีพระบรมฉายาลักษณ์ประดับเพิ่มด้านบนด้วย) ปักประดับตรงกลางเพิ่มอีกสักอัน ก็ดูน่าจะเหมาะสมและสร้างสรรค์กว่า
อย่าลืมว่า...พระพันปีหลวงทรงมีคุณูปการอย่างมากในเรื่องการอนุรักษ์ศิลปะประจำชาติไทย ที่นับวันใกล้จะสูญหายลงไปเรื่อยๆ ทั้งผ้าไทยพื้นเมือง, 8 ชุดไทยพระราชนิยม, โขนละคร รวมไปถึงงานประณีตศิลป์ชั้นสูงที่ทรงรับไว้ใน #มูลนิธิส่งเสริมศิลปาชีพฯ ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความงามและเต็มไปด้วยสีสันทั้งสิ้น ล้วนเป็นสิ่งที่พระองค์ทรงโปรดปราน หากเรานำสิ่งนี้มาประยุกต์ใช้อย่างสร้างสรรค์จะทรงพลังอย่างมาก อาจนิยามได้ว่าเป็น “พลังแห่งการไว้อาลัยเชิงสร้างสรรค์” ได้เลย
ข่าวอีกกรณีหนึ่ง...ที่ผมติดตามแล้วน่ากังวลคือ คำประกาศของรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาฯ รัฐบาลนายกอนุทิน ที่ได้ฉายาว่า “บิ๊กอาย” ที่ให้สถานศึกษาในสังกัดกระทรวงทั้งหมด ห้ามจัดงานรื่นเริงทุกประเภทเป็นเวลา 1 ปี (ส่วนตัวผมคิดว่า เกินกว่าความพอดีไปมาก.ก.ก...) ซึ่งหลังจากประกาศออกมาแล้ว ก็โดนทัวร์ลงอย่างหนัก จนเจ้ากระทรวงต้องออกมาพูดอีกครั้งว่างานไหนๆ ยังจัดได้ (แต่กลับไม่ยอมลดกำหนดจาก 1 ปี ให้สั้นลง อาจเหลือ 30 วัน หรือ 90 วันแทน ซึ่งเป็นสิ่งที่ประชาชนจำนวนมากร้องขอ)
แน่นอนว่ามันส่งผลกระทบอย่างแรง เพราะสถานศึกษาแต่ละแห่ง มีวิจารณญาณในการตัดสินใจไม่เหมือนกัน ถึงแม้เจ้ากระทรวงจะออกมาบอกว่างานนั้น งานนี้ ไม่ได้ห้ามนะ แต่การ Play save ขั้นสุด (แบบกรณีโคมไฟดอกไม้ที่เชียงใหม่) ของผู้มีอำนาจในสถานศึกษาหลายๆ แห่ง ก็ยังออกมาเหมือนเดิมว่าเลือกที่จะ “งด” หรือ “เลิกจัด” อยู่ดี
ที่น่าเป็นห่วงคือเด็กๆ สายดนตรี (หรือเกี่ยวกับข้องกับสายศิลปะ) ที่จำเป็นต้องยื่น Portfolio เพื่อใช้ศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย (ในเดือนตุลาคม พศ. 2569 เท่ากับระยะเวลา 1 ปี ตามประกาศ ศธ.) การงดจัดกิจกรรมรื่นเริง (แต่ละแห่งใช้วิจารณญาณไม่เหมือนกัน) อาจส่งผลให้กิจกรรมทั้งหลายเหล่านั้นอาจหายไปหมด เท่ากับเด็กๆ จะไม่สามารถทำผลงานเก็บคะแนน เพื่อนำไปใส่ใน Portfolio ได้เลย
ขนาดพี่ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค (เกิด 2503 ปีนี้อายุครบ 65 ปี) นักแต่งเพลงมือทองของวงการ ยังแสดงความเห็นว่า “นายกอนุทิน ช่วยเรียกยัยรัฐมนตรีเอ๋อนี่...มาอบรมให้ฉลาด และเปลี่ยนนโยบายคำสั่งแบบเด็ดขาดแต่ตื้นเขินนี้ ให้มีแนวทางที่มีกุศโลบายที่ฉลาดกว่านี้หน่อยเถิด….
(และ) ผู้บริหารจำไว้เป็นบทเรียนว่า…ในมุมกลับ ที่ดูเป็นการถวายความจงรักภักดีอย่างสูงและเคร่งครัดนั้น อาจจะกลับกลายเป็นการทำให้ความโกรธเคืองของผู้ได้รับผลกระทบ พุ่งตรงไปสู่สถาบันเบื้องสูง โดยที่พระองค์ท่านไม่ทรงรู้เรื่องด้วยเลย....”
คุณครูณัฐพงศ์ ลาภบุญทรัพย์ (Nutthapong Larbboonsarp) ซึ่งเป็นนักกิจกรรมตัวยง วิจารณ์กรณีนี้ค่อนข้างแรงว่า...นโยบายนี้เป็นคำประกาศที่ “โง่และชั่ว” - - - คำว่า “โง่” หมายถึง แทนที่ ศธ. จะใช้โอกาสที่สำคัญยิ่งนี้ ให้นักเรียน (ที่เกิดไม่ทันเห็นพระราชกรณียกิจต่างๆ ที่ทรงคุณูปการของพระองค์) ได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ ควบคู่กับการเรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่พระพันปีหลวงได้ทรงสร้างมอบไว้ทั้งชีวิต
แต่กลับ (เลือก) งดกิจกรรมด้วยคำสั่ง “ไร้สติ” แทนที่เด็กจะได้เรียนรู้ผ่านกิจกรรมอย่างสนุกสนานและสร้างสรรค์ กลับถูกห้ามเพราะความตื้นเขินของผู้บริหาร ศธ.
“ชั่ว” หมายถึง เด็กส่วนใหญ่ไม่ทราบหรอกว่า...รัฐมนตรี รัฐมนตรีช่วยฯ ศธ. ชื่ออะไร อยู่พรรคไหน แต่การออกคำสั่งแบบนี้ทำให้เด็กหมดสนุก แล้ว (ส่งผลย้อนกลับ) ทำให้เด็กเกลียด (สถาบันแทน)
ไม่แน่ใจว่า ศธ. อยากจะวางยาใครหรือเปล่า? โดยอาศัยการที่เด็กจำตัวเองไม่ได้ แต่เด็กอาจจะเข้าใจไปว่า เป็นคำสั่งจากผู้มีอำนาจอื่น เป็นการ ‘ตัดคะแนน’ ในการเลือกตั้งครั้งนี้และครั้งหน้าที่จะมาถึง”
ประเด็นนี้น่าสนใจครับเรื่อง “การวางยา” ผมได้อ่านบทความของ คุณพงศ์พรหม ยามะรัต (Pongprom Yamarat) นักธุรกิจและอดีตรองหัวหน้าพรรคการเมือง ที่ปัจจุบันได้โบกมือลาวงการการเมืองไปเรียบร้อยแล้ว คุณพงศ์พรหมกล่าวว่า ราว 20 ปีก่อน (ช่วง พ.ศ. 2548 หรือหลังรัฐประหาร พ.ศ. 2549 ที่เกิดปรากฏการณ์กลุ่มคนเสื้อเหลือง - เสื้อแดง)
เขาเข้าใจมาตลอดว่ามีอยู่ เพียง 2 กลุ่ม คือ (ขอเรียกด้วยภาษาง่ายๆ ว่า) “กลุ่มคนรักเจ้า” กับ “กลุ่มคนล้มเจ้า” ที่จ้องห้ำหั่นกันมาตลอด แต่เมื่อมีโอกาสเข้าไปสู่สิ่งแวดล้อมทางการเมืองกลับพบว่า “ปัญหานั้นซับซ้อนกว่าที่คิด”
คุณพงศ์พรหมพบว่า กลุ่มที่อันตรายมากๆ คือ กลุ่มที่อ้างว่า “รักเจ้า” แค่เอาไว้บังหน้าเท่านั้น แต่เบื้องหลังคือจ้องจะทำลาย โดยเอาเกราะที่ทรงพลังมากๆ ในบ้านเมืองเราคือ “ความรักเจ้า” คุ้มครองตัวเองและเครือข่ายอิทธิพล เพื่อให้ไปถึงเป้าหมายคือ แผนการณ์เปลี่ยนประเทศไทยให้กลายเป็นเหมือนประเทศเม็กซิโก
โดยลดอำนาจกษัตริย์ไทย และเอากลุ่มอิทธิพลข้ามชาติ (ทั้งจีนเทา ฝรั่งเทา ที่จับมือร่วมกันอย่างแนบแน่นกับไทยเทา ด้วยผลประโยชน์ระดับอภิมหาศาล) เข้ามากุมอำนาจแทนที่ เพราะกลุ่มที่อ้างเจ้า 99% นั้น มีทั้งนักการเมืองเทา ทหารเทา และตำรวจเทา ที่ล้วนมีตำแหน่งสำคัญๆ ในรัฐราชการปัจจุบัน นั่นคือภัยความมั่นคงของชาติที่แท้จริง ด้วยการ #เลียเพื่อล้ม
ฟังดูแล้วเหมือน #นิยายมาเฟีย แต่อยากให้ตระหนักกันไว้ว่า หากเรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นข้อเท็จจริง แสดงว่าภัยใกล้ตัวที่สุด คือคนไทยด้วยกันเองที่ประจบสอพลอ และพร้อมจะแทงข้างหลังได้ทุกเมื่อเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์อภิมหาศาล กับกลุ่มพวกพ้องตัวเอง โดยไม่สนว่าเคยเกิดในแผ่นดินนี้หรือไม่
ผมแปะลิงค์บทความที่นำมาอ้างอิงไว้ด้านล่าง ท่านใดสนใจอ่านรายละเอียดเพิ่มเติม แวะเข้าไปอ่านได้ครับ
จิด.ตระ.ธานี : #เล่าสู่กันฟังนะครับ
#Jitdrathanee
อ้างอิง :
1. พี่ดี้ นิติพงศ์ ห่อนาค (Nitipong Honark) | โพสต์เมื่อ 26 ตุลาคม 2568, 16.18 น. | ช่วยเรียกยัยรัฐมนตรีเอ๋อนี่...มาอบรมให้ฉลาด : https://www.facebook.com/nitipong.honark/posts/pfbid0329Q5PvExoozBwQfxFX3WZgbEu2Sx5cXDkJ9wkQYn8m671aauY9XmvkgfCsoyv6B8l
2. ครูณัฐ, ดร.ณัฐพงศ์ ลาภบุญทรัพย์ (Nutthapong Larbboonsarp) | โพสต์เมื่อ 26 ตุลาคม 2568, 14.25 น. | เป็นประกาศที่โง่และชั่ว : https://www.facebook.com/arcde.nutthapong/posts/pfbid0BMz1iryDzrU28UYToJ31FwCuTkYGPiZyydmtz4dV7XAoZkVusWCVp5Usf49kdSbUl
3. เพจ PangDay - ปังเดย์ | โพสต์เมื่อ 26 ตุลาคม 2568, 16.03 น. | “พลังไว้อาลัยเชิงสร้างสรรค์” : https://www.facebook.com/PangDay.official69/posts/pfbid0uCQzKJAkZJ29yhRms9FB8krWARWUgAW2c34wT6Q29sUCBCB13yduYDZZNzguA8Fcl
4. เพจ Drama-addict | โพสต์เมื่อ 27 ตุลาคม 2568, 21.27 น. | นักเรียนคนนึงฝากมา > รบกวนผู้ใหญ่ หรือ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องช่วยทบทวนคำสั่งอีกทีด้วยครับ : https://www.facebook.com/photo/?fbid=1350013176502949&set=a.791821828988756
5. คุณ Patsawongkantamart Pongsawatdirartchasakon | โพสต์เมื่อ 26 ตุลาคม 2568, 18.37 น. | มันไม่ใช่ราชวงศ์ที่สร้างปัญหา แต่คือระบบราชการที่อยากเป็นขี้ข้าจนล้นเกิน : https://www.facebook.com/patsawongkantamart.pongsawatdirartchasakon/posts/pfbid029cdq1ZgD3JNkePP9tJKV6LDPa2ENsAxamWBYQyuVvQ62ckzBtDEeQaJww8oeFaxSl
6. คุณพงศ์พรหม ยามะรัต (Pongprom Yamarat) | โพสต์เมื่อ 26 ตุลาคม 2568, 19.53 น. | เลียเพื่อล้ม : https://www.facebook.com/pongprom.yamarat/posts/pfbid0pCThXerFhCGut9YXxZzJ7BLawBaiSrrW8Y6P628xjruUDnJYa21KNjtJ4cLxrRvtl
▸ Link tree:
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
