ทางลัดริมคลอง
โดย วาฬสีน้ำเงิน
เช้านี้กรุงเทพอากาศเย็นสบาย ผู้คนยังหลับไหล เวลาเช้ามืดแบบนี้ชุมชนริมคลองยังคงเงียบเหงา
แต่ยังมีหนุ่มออฟฟิสคนหนึ่ง ตื่นมาเดินอยู่ริมคลอง ตั้งแต่เช้ามืดทุกวันเพื่อไปเข้างานให้ทันตอน 8 โมง เพื่อเลี่ยงรถติด คนเบี้ยดเสียดแยกขึ้นรถกัน และใช้ทางลัดริมคลองเป็นทางผ่านทุกวัน
เขาตื่นเช้าเป็นกิจวัฒน์ทุกวันเพื่อออกไปทำงาน มันทำให้ในวันหยุดเขาจะกระวนกระวายใจ เหมือนยำคิดยำทำ
เช้าวันนี้ก็เหมือนทุกวัน เขาก้าวเดินชับๆ สม่ำเสมอ ค่อนข้างเงียบ แต่บรรยากาศโดยรอบเงียบยิ่งกว่า เพราะยังไม่มีผู้คนสัญจร ในใจหวงแต่จะเข้างานสาย แต่ความคิดนั้นลองลอย เมื่อความฝันยังคงออยอิ่ง และค่อนรบกวานสติ ทำให้เขา เดินไปเป็นจังหวะ และใจลอยๆ ไป ความคิดวกวนอยู่ในหัว
มีแมวตัวใหญ่บนหลังคาบ้านกำลังนอนหลับ มันตื่นขึ้นหันหน้ามองเขา เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้มัน แล้วมันก็หันกลับไปนอนต่อ เมื่อเห็นว่าเขาเดินผ่านไป
จากนั้นไม่ไกล ก็มีเสึยงทักมาจากข้างหลัง "อยู่นี้เอง ผมหาคุณอยู่ตั้งนาน" จากชายคนหนึ่ง
ทางเดินริมคลอง ผู้คนมักใช้เป็นทางลัด มีคนเดินมากช่วงตอนเช้าและตอนเย็น ทางเดินเป็นสะพานทางเดินพื้นปูน ทางแคบพอให้คนสองคนเดินสวนกันได้ และมีแสงไฟติดตลอดทาง บางช่วงทางเดินจะได้แสงสว่างจากตัวบ้านเรือนริมคลอง ทำให้เส้นทางดูค่อนข้างปลอดภัย แต่กลับมีชายแปลกหน้าโผล่ออกมาจากทางเดินที่ไม่น่าจะมีคนอยู่มาก่อนหน้า ที่เดินผ่านมาก็มีแมวแค่ตัวเดี่ยว
หนุ่มออฟฟิศหันหลังไปมอง มีชายแปลกหน้า มองเขาด้วยสายตายินดี แต่ไม่ยิ้ม ไม่แสดงอารมณ์
“หาตัวอยู่ตั้งนาน มาอยู่ที่นี้เอง” เขาว่า
ชายแปลกหน้า คงไม่ใช้คนที่หนุ่มออฟฟิศเคยรู้จักแน่ เขามีหน้าคมผมดำสั้น ร่างผอมสูง ตัวขาวมากเหมือนจะมีออร่าออกมาจากผิว มีอากาศอุ่นๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา เขาใส่เสื้อเซิ้ตสีเข้ม กางเกงสแลคสีดำ สวมรองเท้าคัทชูสีดำ ดูภูมิฐานน่าเชื่อถือ แต่ก็มาในจังหวะที่น่าสงสัย
“คุณต้องไปกับผมนะ” ชายแปลกหน้าพูด
“ไปไหน” หนุ่มออฟฟิศอยากรู้
“ผมคือยมทูต มารับตัวคุณครับ“ ชายแปลกหน้าว่า
”อะไรนะ คุณเล่นตลกอะไรหรือป่าว“ หนุ่มออฟฟิศงงงวย ทั้งอารมณ์เสีย ชายแปลกหน้ากำลังหมายความว่าอะไร?
”คุณต้องตั้งสตินะ และต้องทำความเข้าใจได้แล้วนะครับว่าตัวคุณได้ถึงแก่กรรมไปแล้วครับ“ ยมทูตกล่าว
”พูดบ้าอะไร อย่ามายุ่งกับผม ผมจะไปทำงาน คุณกำลังทำให้ผมไปสาย“ เขาสายหน้าอย่างผิดหวัง พร้อมหันหน้ากลับ แล้วจะออกเดินหนี้ เพราะรู้สึกเสียเวลา และคิดว่ากำลังถูกคุกคามจากคนสติไม่ดี ทั้งที่แต่งตัวดี คิดว่าจะฟังที่พูด เพื่อว่าจะมีอะไร แต่คงคิดมากไปเอง
หลังจากเขาก้าวเดินไปได้เพียง 1 ก้าว ก็มีห่วงเชือกมาคล้องที่คอ และทันไดนั้น เขาก็ขยับตัวไม่ได้ ตัวแข็ง ยืนนิ่ง แต่ความคิดยังอิสระ ปลายเชือกอยู่ที่มือของยมทูต
หนุ่มออฟฟิศตื่นตกใจอย่างมาก
"คุณต้องสงบสติ สงบอารมณ์ลงก่อนครับ แล้วตั้งใจฟังผมนะ ตอนนี้คุณกำลังทำให้ชาวบ้านเขาเดือดร้อนอยู่นะครับ คุณเข้าใจมั้ย" ยมทูตบอก ขณะที่หนุ่มออฟฟิศกำลังดิ้นรนหาทางออก แต่ร่างกายไม่ตอบสนอง
"ผมตามหาดวงวัญญาณของคุณมา 7 วันแล้ว เมื่อคุณตายลงวิญญาณของคุณก็กลับมาวนเวียนอยู่ในที่แห่งนี้ ที่ๆผมคาดไม่ถึง แต่ตอนนี้ผมพบคุณแล้ว แล้วได้เวลาแล้วที่เราต้องไปจากที่นี้ 7 วันนั้นนานก่อนไปแล้ว" ยมทูตกล่าวต่อ หนุ่มออฟฟิศก็เริ่มสงบลง และฟังมากขึ้น
"แล้วผมตายยังไง" เขาถาม ลึกๆในใจของเขา เขาเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว แต่เหมือนหลงลืมมันไป
"เกิดจากเส้นเลือดในสมองแตก เนื่องจากความเครียดสะสม คุณฟุปหลับลงไปขณะนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงาน เพื่อนรวมงานคิดว่า คุณแค่เหนือยแล้วหลับไป จึงไม่มีใครเข้ามาช่วยชีวิตคุณไว้" ยมทูตพูด
เมื่อหนุ่มออฟฟิศฟังจบ เขาก็ยอมรับความจริงที่แสนเจ็บป่วดนี้ แล้วร่างกายก็กลับมาขยับได้ พร้อมหน้าของเขากลับกลายเป็นหน้าคนตาย ขาวซีด ริมฝิปากขาวซีด
"ถึงเวลาไปกันแล้ว" ยมทูตบอก หนุ่มออฟฟิศยอมจำนน จากนั้นยมทูตก็นำทางดวงวิญญาณของเขาหายไป
ชาวชุมชนริมคลองที่โชคร้าย ต้องอยู่อย่างหวัดผวา ทุกอย่างปกติสุขมาจนถึงเมื่อ 7 วันก่อน มีคนเริ่มเห็นผี เป็นผีของชายหนุ่มออฟฟิศที่ทุกคนคุ้นหน้ากันดี เขาเป็นอะไรตายไม่มีใครทราบ
ผีหนุ่มจะออกมาตอนเช้ามืด ก่อนเริ่มฟ้าสางทุกวัน วันละหลายช่วงเวลา เมื่ออากาศเย็นลงผิดปกติ จากนั้นมีเสียงเดิน แล้วก็เดินผ่านไปก่อนอากาศจะกลับมาเป็นปกติ
ตอนช่วงวันแรกๆ คนออกมาเห็น เป็นเงาผ่านไป บางคนมองไม่เป็นแต่ได้ยินเสียงเดินในอากาศเย็นยะเยือก ขนหลังคอลุก
หลังจากมีคนเริ่มเห็น เริ่มได้ประสบมากขึ้น คนที่ในบ้านเรือนริมคลองตอนเช้า ก็หลบอยู่แต่ในบ้านรอให้ฟ้าสวางก่อนออกนอกบ้าน และคงจะไม่กล้าออกจากบ้านไปอีกนาน
ถึงอย่างนั้น หลังจากนี้ไปชุมชนริมคลองแห่งนี้ก็คงจะไม่ได้พบเห็นผีอีก และจะกลับมามีความสงบสุขต่อไป....
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
