30 ต.ค. เวลา 02:27 • ไลฟ์สไตล์

การเดินทางย้อนเวลา

เรื่องเล่านี้จะพาเราย้อนกลับไปสัมผัสชีวิตวัยเด็กในพื้นที่ชนบทนามว่า "คำตานา" ในช่วงที่ธรรมชาติยังคงเป็นใหญ่และวิถีชีวิตยังผูกพันกับความเรียบง่าย บรรยากาศของคำตานาในความทรงจำนั้นน่าอภิรมย์จนน่าเสียดายที่ไม่อาจหาได้อีกแล้ว
  • 1.
    บรรยากาศและสิ่งแวดล้อม: โลกที่ยังเป็นป่าชีวิตที่นั่นโอบล้อมด้วยธรรมชาติอย่างแท้จริง อากาศเย็นสบายตลอดปี แม้กระทั่งหน้าร้อนก็ไม่ร้อนอบอ้าว เพราะพื้นที่ส่วนใหญ่คือป่าไม้ที่ร่มครึ้ม ต้นไม้ใหญ่เล็กอยู่รายรอบ พ้นจากรั้วบ้านก็คือป่าทันที
  • 1.
    • ยามค่ำคืน: คือความเงียบสงัดที่ถูกแทนที่ด้วยเสียงดนตรีจากธรรมชาติอย่าง หริ่งหรีดเรไร การไม่มีไฟฟ้าทำให้กิจวัตรประจำวันต้องดำเนินไปอย่างมีวินัย มื้อเย็นต้องเสร็จก่อนค่ำ ที่ต้องจุด "ใต้" หรือ "ไฟ" เพื่อให้แสงสว่าง
  • 1.
    • ข้อจำกัดและความปลอดภัย: เมื่อมืดลงคือช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยคำสั่งห้ามของผู้ใหญ่ ห้ามเด็กออกจากบ้านเด็ดขาด เพราะอันตรายจาก สัตว์อสรพิษมากมายดาษดื่น (แมลงป่อง, ตะเข็บ, ตะขาบ, งู) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการอยู่ร่วมกับธรรมชาติที่ยังคงความดิบ เหล่านี้คือการฝึกวินัยโดยที่เราไม่รู้ตัว
  • 1.
    • ศูนย์รวมของชุมชน: แหล่งบันเทิงเดียวในบ้านคือ วิทยุเครื่องใหญ่ ที่ใช้ถ่านก้อนยักษ์ถึง 6 ก้อน หลังอาหารเย็น บ้านของผมจึงกลายเป็น ศูนย์รวมของคนหลายกลุ่ม เพื่อนของพ่อจะมานั่งล้อมวงฟังข่าว ฟังเพลง
  • 1.
    และที่ขาดไม่ได้คือ รายการมวย ที่ทุกคนส่งเสียงเชียร์กันอย่างออกรส แม้จะได้ยินเพียงเสียงพากย์เท่านั้น
  • 1.
    🐎 การเดินทางสู่โลกกว้าง: ประสบการณ์แรกเริ่ม
  • 1.
    การคมนาคมในช่วงหน้าฝนเปรียบเสมือนการถูกตัดขาด การเดินทางเข้าสู่ตัวจังหวัดต้องอาศัย เกวียนหรือม้า ลัดเลาะไปตามทางที่เคยเป็นทางของรถยนต์บรรทุกไม้ในหน้าแล้ง การเดินทางครั้งพิเศษนี้ผมได้ไปกับพ่อเพื่อเข้าประชุม คือประสบการณ์ที่น่าจดจำ
  • 1.
    • การเดินทางผจญภัย: ผมได้นั่งอยู่ คอม้าด้านหน้าพ่อ บุกป่าฝ่าดง เลาะผ่านกอไผ่ ต้องคอยก้มตัวหลบพุ่มไม้ที่ขึ้นหนาจนถึงบ้านหนองเม็ก ก่อนจะต่อรถโดยสารเข้าเมือง
  • 1.
    • ภาพรถโดยสารในอดีต: รถโดยสารเป็น ตัวถังไม้ มีหน้าต่างเป็นแผ่นไม้ลื่นขึ้นลงได้ แม้ระยะทางจะเพียงสี่สิบกว่ากิโลเมตรจากหนองเม็กถึงอุดรธานี แต่กลับ ใช้เวลากว่าสี่ชั่วโมง ในการเดินทาง
  • 1.
    • การเปิดโลกทัศน์: การได้ไปเห็น ตัวเมืองอุดรธานี กับพ่อ ทำให้ โลกทัศน์ของผมกว้างไกลกว่าเพื่อน ๆ ในวัยเดียวกัน ซึ่งจากเหตุการณ์นี้ ทำให้ผมมีเรื่องตื่นเต้นนำมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง และได้พบเห็นกับอุปกรณ์สิ่งประดิษฐ์ที่อำนวยความสะดวกให้กับชีวิตที่เด็กส่วนใหญ่ในหมู่บ้านไม่เคยเห็นมาก่อน
โฆษณา