1 พ.ย. เวลา 17:41 • ความคิดเห็น
เรื่องราวการเวียนว่ายตายเกิด เทพยดา อินทร์ พรหม ก็ต้องลงมาเกิด เมื่อหมดบุญกุศล หรือ บุญนั้นใกล้จะหมด บุญที่พยุงธาตทั้งสี่ ของจิตที่มีกายเป็นบุญ เป็นเทพยดาอินทร์พรหม ก็ต้องลงมาเกิด อาศัยธาตุนะโมสร้างบุญกุศลบารมี
ในยุคต้นพุทธกาล กรุงกบิลพัตรส์ ก็เป็นเหมือน สถานที่ ให้ผู้ที่มีบุญกุศลลงมาเกิด มีเวียงวัง ข้าทาสบริวาร ทรัพย์สินเงินทอง มารอคอย ..เหมือนว่า สิ่งที่เคยทำมา .เคยสละ เคยสร้างไว้มารอคอย ..ก็ด้วยบุญกุศลที่ทำมา ผู้คนที่อดีตเคย สร้างบุญกุศล คล้องเวรกรรมกันมา ก็มาเกิด พอผ่านพ้นไป กรุงกบิลพีสต์นั่นก็หายไป
เรื่องของการสร้างบุญกุศล จิตที่สูงนั่น ไม่ได้เหมือนกับจิตที่มาจากอบายภูมิ ท่านมีหูทิพย์ตาทิพย์ เมื่อจะเกิด ท่านก็มองดู พ่อแม่ สถานที ว่าสามารถ สร้างบุญกุศลต่อไปได้หรือไม่ เพราะการเกิดแต่ละครั้ง มีความเสี่ยงทาย หากพลาดพลั้ง ก็ลงอบายภูมิ ไปอยู่กัยทุกข์ยาวนาน
เพราะฉะนั้น เมื่อสถานที่ ดินแดนไม่อำนวย จิตที่มาจากสถานที่สูงๆ ท่านก็ไมาลงมาเกิด ก่อนลงมาเกิดท่านก็ตรวจสอบ ว่า จะสร้างบุญกุศลต่อไปได้หรือไม่ เพราะ การเดินทางของจิต ที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างนั้น มีมากมาย ยิ่งเรื่องราวในคำว่า สร้างวิญญาณทั้งหก ธาตุทั้งสี่ให้สะอาดสะอ้านหมดเวรกรรม ก็เป็นเรื่องราวยิ่งใหญ่ ผิดพลาด ใช้ธาตุนะโม แม่ทั้งสี่ มีกายวาจาใจ ไปยึดถือ ยึดกรรม ทรัพย์สินเงินทอง สิ่งมีชีวิต ไม่มีชีวิต จิตไม่มีธรรม ก็ลงอบายภูมิ
จิตสูง ท่่านเลือกที่เกิดได้ ยิ่งในยุคสมัยนี้ จิตสูงๆ ท่านไม่เกิดลงมาสร้างบุญกุศล ..เพราะเสี่ยงทาย ในเรื่องราวของจิตที่มาจากอบายภูมิ มาได้กายมนุษย์ ..จิตที่เค้าว่า บัวในตม ไม่สามารถ สร้างบุญกุศล รู้จักกรรม รู้จักธรรมได้แล้ว เห็นศาสนา ก็มองว่า ไร้สาระ ไม่ได้ประโยชน์ ก็ว่า ตายแล้ว ก็สูญหาย แล้วจะไปสร้างบุญกุศลบารมีทำไม .
ดินแดนเขมร ผีตายโหง นั้นมากมายที่ยังไม่ได้ไปเกิด อดอยากหิวโหย ไม่มีเรื่องราวคำว่าบุญกุศลเกิดขึ้นมาได้เลย แล้วผู้คน ก็ชอบเรื่องราวไสยศาสตร์ .เซ่นไหว้ผี เลี้ยงผี ผียังต้องอาศัยกินเครื่องเช่นไหว้ เพราะไม่มีบุญกุศลหนุนนำจิตเลย
เรื่องราวของ เทพยดาอินทร์พรหม เราสร้างบุญกุศล ปฏิบัติธรรมขึ้นมา อาศัยรอยทั้งสี่ที่พระท่านประทานไว้ให้ เราก็ฝึกหัด เดินตามรอยท่าน รอยของผู้ที่มีกายเป็นบุญกุศลบารมี ให้พ้นทุกข์ ทำให้ตัวเรามีกายบุญเกิดขึ้น เราก็จะได้เรียนรู้ เรื่องกายเทพยดาอินทร์พรหม
.พระท่านเตือนเราเสมอ..ทำมันเสียก่อน .จึงค่อยรู้ .อย่าไปรู้ก่อนทำ .
โฆษณา