ปรัชญา VS การปฏิบัติธรรม
ความแตกต่างในเรื่องราวของปรัชญา มันก็ได้รู้จักเรื่องราวต่าง นอกกาย เรื่องนั้นเรื่องนี้ เหมือนนำพาจิต ออกไป ท่องเที่ยว กับอารมณ์ที่อุปโลกน์ ตามอัตตา ของผู้ที่แต่ง ว่าเป็นนักปราชญ์ อะไรต่างๆ แล้วอารมณ์ เราก็จดจำ อุปโลกน์แต่งเติม .
คราวนี้ เราหันมาดูเรื่องราวของการประพฤติปฏิบัติธรรม ..จิตที่เราอาศัยกายนี้ กายนี้ก็มาสงมากมาย ที่เรืยกว่า ขันธ์ห้า วิญญาณทั้งหก ธาตุทั้งสี่ ธาตุพ่อแม่ วิบากกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้น กับกายที่จิตอาศัยอยู่ จิตที่อาศัยอยู่ในกายนี้ ต้องอารมณ์วิญญาณตาหู .ในการเรียนรู้ จดจำยึดเข้า ทับถมกายและจิต เป็นสิ่งที่เค้าเรียกว่า ไปดึงโคลน สิ่งสกปรกเข้ามา ทัยถมกาย ..เรื่องราวของปรัชญา จึงมีแต่เพิ่มพูนอัตตา ดึงอารมณ์ตัวกระทำ เข้ามาทับถม
กายมันก็แก่เฒ่าไปเรื่อย ก็ไม่สามารถเรียนรู้จัก คำว่า จิตของตัวเองได้เลย ไม่รู้ว่า จิตของตัวเองจะปลดเปลื้องพันธการ ให้กายเบาจิตเบาได้ ยิ่งเรื่อยราวที่เป็นนามธรรม เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ .อ่านปรัชญามากเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถ รู้จักได้เลย แล้วกายนี้มีเวลาเพียงน้อยนิด..ที่โบกนี้ให้โอกาส มาเรียนรู้จัก .ที่เค้าโลกบริสุทธิ์ แต่เราไปทำให้โลกในบริสุทธิ์เอง จิตเรามาดวงเดียว ก็ไปแต่จิตดวงเดียว.
อ่านไปเถิดปรัชญา เรื่เงของโลกแห่งอัตตา แต่ก็ไม่สามารถ รู้จักจิตตัวเองได้เลย ไม่สามารถ ที่ตำแยกแยะ อารมณ์ที่อุปโลกน์ ปรุงแต่งเรื่องนั้นเรื่องนี้ อารมณ์โลภโกรธหลง .ต่างๆ ในกายนี้ได้เลย ..แล้วจิตนั้น ก็ไม่มีโอกาส ปรับปรุง แก้ไข ให้จิตนั้น เข้มแข็งต่ออารมณ์ได้ เลย มีแต่คำว่า จิตตกเป็นทาสของอารมณ์ .แก้ไขไม่ได้เลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
