ฐานที่มั่นสุดท้าย ไม่ได้แย่เท่าไร ดีกว่าที่คิดมากเลยแหละ
เมื่อไม่นานมานี้ ผมตัดสินใจยอมแพ้ในหุ้นไทยแล้วครับ ผมเลือกที่จะไม่พยายามหาโอกาสในหุ้นไทยอีกแล้ว
ก่อนหน้านี้ ผมยังเคยแบ่งเงินบางส่วนที่ได้รับ มาซื้อหุ้นไทยที่ผมชอบไว้บ้าง
แต่ผมเปลี่ยนความคิดใหม่ คือจะไม่เติมอีกแล้ว ที่เหลืออยู่ก็จะถือไว้ เก็บไว้กินปันผลอย่างเดียว และพยายามคงสัดส่วนให้เงินปันผลที่ได้ เพียงพอค่าใช้จ่ายครับ
แต่ถ้าบางตัวอย่างหาดทิพย์ และหุ้นแข็งแกร่งอีกไม่กี่ตัว เกิดราคาถูกมาก ปันผลดี ผมก็อาจจะเก็บเพิ่มบ้างเป็นระยะ
แต่ต่อจากนี้ไป เงินเกือบทั้งหมดต่อจากนี้ จะอยู่แต่ในหุ้นต่างประเทศครับ
ผมไม่มีความคิดจะเอากลับมาอีกแล้ว ถ้ากฎเกณฑ์มันไม่ได้เอื้อ งั้นประเทศไทยก็ไม่ต้องมีวันได้เงินของผมกลับมาล่ะกัน เดี๋ยวผมหาวิธีออกไปใช้เงินก็ได้ครับ
(จริง ๆ ผมก็รู้วิธีอยู่แหละ มีคนเคยบอกผม ผมก็อาจจะทำในสักวัน แต่ผมรู้ดีว่า ตัวเองคงไม่ได้ซื้อ Hard Asset หรือมีภาระค่าใช้จ่ายจำนวนมากอะไรนัก ผมชอบชีวิตตัวเองตอนอยู่อย่างสมถะมาก)
เราอาจะเห็นหุ้นไทยหลายตัว ตอนนี้ราคาถูกมาก ปันผลดีด้วย แต่รู้หรือไม่ครับว่า การที่ผลประกอบการของบริษัทไม่โต หรือโตช้ามากเนี่ย มันคือต้นทุนค่าเสียโอกาสมหาศาล
ถ้าเราพอใจกับผลตอบแทนแค่เพียงปันผล แต่ไม่หวังการเติบโต เพราะหวังยากมาก จากสภาพเศรษฐกิจ ที่ดูไม่มีอะไรให้เอื้อเลย ก็ไม่ใช่เรื่องผิดครับ เพราะเราพอใจเท่านี้
แต่ลองคิดกันให้ลึกซึ้งดูอีกสักนิดนะครับ ถ้าเกิดผลประกอบการ นอกจากจะไม่โตแล้ว เกิดตกต่ำลงล่ะ หมายความว่า ปันผลที่เราเห็น ก็นะไม่ได้เพิ่มขึ้น แถมมีโอกาสจะลดลงด้วย
จาก Dividend Yield ที่เราเห็น เช่นสมมติ 8% จากราคานี้ ในอนาคต ถ้าเราคิดในเชิง Dynamics ของการเปลี่ยนแปลง ก็ตีความได้ว่า Dividend Yield ก็จะน้อยลงน่ะสิ
ถ้าผลประกอบการเกิดไม่โต ปันผลก็ไม่เพิ่มอีก ก็มีวิธีเพิ่ม Dividend Yield เหมือนกัน คือราคาหุ้นต้องลดลงครับ
พอเราคิดเรื่องขาลงแบบนี้ โดยไม่เห็นสัญญาณขาขึ้นเลย เพราะมองไม่เห็นแรงส่ง
การที่เราต้องเหนื่อยยาก เพื่อให้ตัวเองได้ผลตอบแทนพอ ๆ กับเงินปันผล แถมต้องมาระวังว่า ผลประกอบการจะแย่ไปกว่านี้ หรือจะฟื้นกลับมาได้ไหมนะ
แบบนี้ เราเอาเงินไปลงทุนในพวกกองทุนอิงดัชนีอย่าง S&P500, Nasdaq-100, MSCI World ที่ยังคาดหวังผลตอบแทนในระยะยาวแบบ Nominal Return คือ 8 - 10% ต่อปี มันไม่ง่ายกว่าหรอครับ
หรือการเลือกลงทุนในกองทุนตระกูล Mega ของ บลจ.ทาลิส ที่ยังคาดหวังผลตอบแทนในระยะยาวประมาณ 10 - 12% ต่อปี โดยที่เราไม่ต้องทำอะไรมาก เพราะในพอร์ตก็มีแต่หุ้นเทพ ๆ ทั้งนั้น
ก็ดูเป็นทางเลือก ที่ง่ายกว่า แถมผลตอบแทนจากการทบต้นในระยะยาว ผมว่ามันก็คุ้มค่าความอดทนมากนะครับ
จบเรื่องนี้ไป ต่อไปมาแตะกันที่เรื่องหุ้นต่างประเทศกันหน่อยครับ
ในต่างประเทศ ผมเจอหุ้นบางตัวคุณภาพดีมาก เป็นสุดยอด High Quality Business เป็นผู้ชนะแล้วด้วยซ้ำ ผลประกอบการก็โตเฉลี่ยเกิน 20% มาหลาย 10 ไตรมาสย้อนหลัง
อนาคตมองไป ยังพบว่า ตลาดใหญ่มาก และยังเหลือพื้นที่ให้บริษัทสามารถเพิ่ม Market Share ได้อีกบาน
แต่รู้ไหมครับว่า หุ้นตัวนี้ ตอนนี้มี EV/FCF เพียง 11 เท่าเท่านั้น
นี่คือตัวอย่างหนึ่ง แต่ก็ยังมีอีกหลายบริษัท ที่ Top Line Growth ยังอยู่ในระดับ Double Digit โครงสร้างธุรกิจเอื้อให้เกิด Operating Leverage สูง แต่ Multiple ไม่ได้แพงเลย
หนึ่งในหลายตัวนั้น ตอนนี้มี P/E แค่ 20 เท่าเท่านั้น ผมรู้สึกเหมือนเห็นหุ้น GOOGL เมื่อช่วงต้นปี ตอนที่คนกำลังหวาดกลัวกันเลยครับ
แน่นอน ของที่มันดูแพงมาก ๆ ก็มีอยู่เช่นกัน แต่มัน High Growth ไงครับ บางบริษัท รายได้อาจจะโต 30% แต่สามารถดันให้ FCF เพิ่มถึง 100% ก็มีเหมือนกัน
บริษัทแบบนี้ มีโมเดลรายได้แบบ Recurring
Switching Cost สูง ลูกค้าย้ายยากมาก
P/FCF มีตั้งแต่ 30 - 200 เท่า เราคิดว่า Forward กลับมาแล้ว มันแพงหรือถูกกันล่ะครับ
เรื่องนี้ผมขอไม่ตอบ ให้ลองไปวิเคราะห์กันดูเองครับ
ปีนี้ ผมได้ปรับความคิดตัวเองหลายรอบมาก Unlearn และ Relearn จนหลายครั้งก็ท้อแท้นะ
แต่มันก็ทำให้ผมได้ข้อสรุปว่า ถ้าในเมื่อ Playbook ของผมที่ใช้กับหุ้นโลก มันทำได้ดีขนาดนี้
(ผมลอง Back-test ไปไกลมาก และจริง ๆ มันก็เป็น Playbook ที่ใช้กับหุ้นไทยนั่นแหละ แต่ปัญหาคือ ประเทศเราสูญเสีย Factor อย่างนึงไปแล้ว จึงทำให้ Playbook นี้ใช้ไม่ค่อยจะได้แล้วครับ)
ในโลกนี้มีหุ้นดีๆ เยอะมาก หลายตัวเมื่อมองอย่างลึกซึ้ง Valuation ไม่ได้แพงเลยสักนิด Business Model เทพมาก จนสร้างรายได้แบบขนมชั้นได้เรื่อย ๆ
แล้วแบบนี้ เราจะยังทนดักดานกับหุ้นไทย ที่มองไม่เห็นนวัตกรรมใหม่ ๆ หรือมี New S-curve อะไรน่าสนใจเลย ไปทำไม
อย่างไรก็ตามแต่ ผมก็ยังเหลือหุ้นไทยบางตัว ที่ผมรักในธุรกิจมันมาก เก็บไว้กินปันผลเรื่อย ๆ และเลือกจะไม่ขายมันออกไปครับ
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
