EP1: เมื่อฝันยาวนาน 500 ปี กลายเป็นความจริงในยุคพ่อกับน้ำใจ
แดดอ่อนยามเช้าลอดผ่านกิ่งจำปีที่ปลูกอยู่หลังบ้าน
ลมพัดเอากลิ่นดอกไม้ขาวนวลหอมอ่อน ๆ มาถึงระเบียง
น้ำใจตักกาแฟให้พ่อเหมือนทุกเช้า
ก่อนที่สองคนจะนั่งลงบนม้านั่งไม้ตัวเดิม
ที่พ่อชอบนั่งเล่าเรื่องสายน้ำให้ฟังตั้งแต่น้ำใจยังเด็ก
วันนี้พ่ออายุ 65 ปี
แต่น้ำใจเห็นชัดว่าแววตาพ่อยังเหมือนเดิม
เหมือนวันที่เล่า “ความฝันของอยุธยา” ให้ฟังครั้งแรก
เมื่อหลายสิบปีก่อน
ตอนที่พ่อพูดว่า—
“ลูกเอ๊ย หากอยุธยาไม่เคยเสียกรุง โลกเราจะหน้าตาเป็นอีกแบบเลยนะ”
แต่วันนี้… น้ำใจไม่ได้ฟังฝันอีกต่อไปแล้ว
เพราะโลกใบนี้—ในซีซั่น 2—
คือโลกที่ อยุธยาไม่เคยเสียกรุงจริง ๆ
คือโลกที่ คลองบางบาล–บางไทร ถูกสร้างตั้งแต่ยุคพระมหาจักรพรรดิ
คือโลกที่ ภูมิปัญญาน้ำของไทยไม่เคยถูกตัดตอน
คือโลกที่พ่อกับน้ำใจเกิด–โต–เรียน–ทำงาน
ในประเทศที่ “สายน้ำคือรากฐานของอารยธรรมสืบมา 500 ปีเต็ม”
พ่อยกแก้วกาแฟขึ้น
แล้วยิ้มอย่างคนที่ได้เห็นความฝันของตัวเองเติบโตเป็นความจริงทั้งชีวิต
ก่อนพูดเสียงเรียบว่า
“น้ำใจรู้ไหมลูก…
วันนี้พ่ออยากเล่าเรื่อง โลกที่พ่ออยู่จริง ๆ
ไม่ใช่ความฝันแบบซีซั่นแรกแล้วนะ”
น้ำใจพยักหน้า
เพราะหัวใจของลูกสาวรู้อยู่แล้วว่า
ย่างเข้าสู่ซีซั่นนี้
พ่อไม่ได้พาเธอย้อนเวลาไป “ฝัน” อีกต่อไป
แต่พ่อจะพาเธอเดินผ่าน “ความทรงจำจริง”
ของประเทศที่เดินเคียงคู่กับน้ำมาไม่ต่ำกว่า 500 ปี
🌊 ประเทศที่ไม่เคยเสียกรุง…จึงไม่เคยเสียภูมิปัญญาน้ำ
พ่อเล่าว่า
เพราะไม่เคยมีการล่มสลายของเมืองหลวง
เพราะคู–คัน–คลอง–ทุ่ง–ป่า–พื้นที่ชุ่มน้ำ
ไม่เคยสูญหายหรือถูกเผา
จึงไม่มีช่วงเวลาที่คนไทยต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่
ความรู้เรื่องน้ำไม่เคยขาดตอนเลย
ตั้งแต่สมัยพระมหาจักรพรรดิ
ผ่านพระนเรศวรผู้ฟื้นสมดุลน้ำ
ผ่านพระนารายณ์ผู้สร้างอารยธรรมแห่งสายน้ำ
จนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ที่ต่อยอดเป็นเมืองเขียว
จนมาเป็นประเทศไทยสมัยพ่อ—
ประเทศที่ก้าวหน้าเรื่องน้ำที่สุดในเอเชียทั้งทวีป
🌤️ พ่อเล่าต่อว่า…ยุคปัจจุบันคือยุคทองของลุ่มเจ้าพระยา
ไม่ใช่ยุคท่วม
ไม่ใช่ยุคแล้ง
แต่เป็นยุคที่สายน้ำคือทรัพย์สมบัติที่รักษาได้อย่างสมดุลที่สุด
พ่อบอกว่า
ตอนพ่ออายุ 20–40 ปี ประเทศไทยเปลี่ยนไปมาก
ทุ่งรับน้ำ 11 ทุ่งได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก
ชุมชนริมน้ำใช้พลังงานหมุนเวียนจากโครงสร้างน้ำ
ระบบขนส่งทางน้ำเสริมถนนและรางอย่างกลมกลืน
โรงเรียนสอนเด็กเรื่องน้ำตั้งแต่อนุบาล
เกษตรผสมผสานเป็นมาตรฐาน ไม่ใช่ทางเลือก
เขื่อนทุกแห่งถูกออกแบบเชิงนิเวศตั้งแต่วันแรก
เมืองใหม่เหนือกรุงเทพฯ ขึ้นตามแนวคูคลองแบบกรีนซิตี้
ทุกอย่างเป็นไปได้
เพราะเรา “ไม่เคยสูญเสียตัวตนของเราเอง”
พ่อมองหน้าน้ำใจแล้วพูดช้า ๆ ว่า
“ลูกเอ๊ย…
ประเทศไทยที่พ่ออยู่มา 65 ปี
มันคือผลผลิตของความรักในสายน้ำที่ต่อเนื่อง 500 ปีเต็ม ๆ
ไม่มีช่วงที่ทอดทิ้งมันเลย”
น้ำใจฟังแล้วหัวใจอุ่นจนเหมือนดอกจำปีที่กำลังบาน
🌳 และพ่อก็เล่าถึงวันท้าย ๆ ของตัวเอง…อย่างสงบที่สุด
พ่อพูดว่า
“ลูกเอ๊ย อีกไม่นานพ่อก็จะถึงวัย 84 ปี
และพ่ออยากกลับไปอยู่ใต้ต้นจำปี–ต้นลั่นทมตรงริมน้ำหลังบ้าน
เพราะตรงนั้นคือที่ที่พ่อได้มองสายน้ำ…
เหมือนที่บรรพบุรุษเรามองมา 500 ปีแล้ว”
น้ำใจฟังแล้วเหม่อมองต้นจำปี
ที่พ่อปลูกไว้ตั้งแต่เธอยังเด็ก
ลำต้นแข็งแรง โปร่งสง่า
ดอกสีขาวส่งกลิ่นหอมละมุนเหมือนความทรงจำของพ่อทั้งชีวิต
เธอจับมือพ่อเบา ๆ
และพูดว่า
“พ่อคะ…
ถ้าพ่อได้กลับไปอยู่ใต้ต้นจำปี
หนูก็จะทำหน้าที่ดูแลสายน้ำแทนพ่อค่ะ
ให้มันไหลต่อไปอีก 500 ปี”
พ่อยิ้ม—ยิ้มแบบคนที่พร้อมฝากอนาคตไว้กับลูกสาวจริง ๆ
และบอกว่า
“ลูก…
ถ้าสายน้ำไม่เคยหยุดไหล
ความหวังก็ไม่เคยหยุดเช่นกัน”
และนี่
คือจุดเริ่มต้นของซีซั่น 2—
เรื่องราวของ “พ่อกับน้ำใจ”
ที่ไม่ได้ย้อนฝัน แต่กำลังเขียนความจริงใหม่ของประเทศไทยร่วมกัน
— EP1 ซีซั่น 2 จบ —
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
