พ่อของฉัน อายุ 88 ปี – และนี่คือบทเรียนชีวิตที่อยากให้คุณได้ยิน
วันนี้เป็นวันเกิดพ่อ
ผู้ชายที่ทำให้ฉันเข้าใจว่า
“ความรักบางแบบ แข็งแรงกว่าเสียงพูด และยาวนานกว่าเวลา”
พ่ออายุ 88 แล้ว
เดินช้าลง พูดช้าลง
แต่แววตายังชัดเจนเหมือนวันที่ฉันยังเป็นเด็ก
และทุกครั้งที่ฉันมองพ่อ
ฉันได้เห็นตัวอย่างของคำว่า “คนที่ใช้ชีวิตอย่างมีหลัก” ตัวเป็น ๆ
และภาพของพ่อในหัวฉัน ยังคงชัดเหมือนเมื่อ 30-40 ปีที่แล้ว
สมัยเด็ก เวลาเดินในกองทัพเรือกับพ่อ
ทุกคนแซวว่า “ลูกพ่อแน่ ๆ หน้าเหมือนกันเด๊ะ”
ฉันก็หัวเราะเขิน ๆ
แต่ในใจ…ภูมิใจทุกครั้ง
1 — พ่อสอนฉันเรื่องวินัย ด้วยการ “ใช้ชีวิตให้ดู” ไม่ใช่ใช้ปากสอน
พ่อเป็นนักเรียนนายเรือยุคโบราณ
วินัยแบบเหล็ก
บทลงโทษสมัยเรียนคือ “แตะน้ำแตะฟ้า”
ปีนขึ้นยอดเสากระโดงเรือ ไต่ลงจนปลายนิ้วแตะทะเล
เหนื่อยแทบขาดใจ แต่ห้ามตก
พ่อเล่าขำ ๆ แต่ฉันมองเห็นชัดว่า
ความแข็งแรงของคนรุ่นนั้น ไม่ได้มาจากความเก่ง
แต่มาจากการ “ไม่ยอมแพ้” ตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่ม
แม่เล่าว่าไปเดทกับพ่อ
แม่มักสาย แต่พ่อจะยืนรอตรงเป๊ะ
ไม่เคยนั่ง
ตอนมารับฉันที่โรงเรียน พ่อก็ยืน
ไม่ใช่เพื่อโชว์
แต่เพราะนี่คือตัวตนพ่อ
และตอนพ่อบอกว่า
“นักเรียนนายเรือเขาฝึกกันมาแบบนี้ลูก”
ฉันถึงเข้าใจว่า…
วินัยไม่ใช่สิ่งที่พูด และมันคือสิ่งที่เราทำซ้ำจนเป็นเนื้อแท้ในตัวเรา
นี่เป็น mindset ที่เปลี่ยนชีวิตฉันทุกอาชีพ
ตั้งแต่เป็นนักเรียน
จนถึงการเป็น banker ในวันนี้
2 — พ่อสอนให้ฉันเป็น “คนคิดเอง” ไม่ใช่ “คนตามคำสั่ง”
พ่อไม่เคยบอกให้ฉันเลือกเส้นทางแบบไหน
แต่ถามคำถามเสมอว่า
“ลูกคิดว่ายังไง”
“เหตุผลคืออะไร”
ตอนเด็กฉันอาจจะหงุดหงิดบ้าง
แต่วันนี้ฉันรู้เลยว่า mindset นี้คือของขวัญล้ำค่าที่สุด
มันทำให้ฉันกล้าคิด กล้าตัดสินใจ
และกล้าแบกรับผลที่ตามมาด้วยหัวใจของคนเป็นผู้ใหญ่
นี่คือความมั่นใจที่ซื้อไม่ได้
และไม่มีโรงเรียนไหนสอน
รวมถึงครั้งที่ฉันอกหักหนักที่สุดในชีวิต
ร้องไห้จนแทบขาดอากาศ
พ่อไม่ได้พูดคำสวยงาม
พ่อพูดสั้นมากว่า
“ใครไม่รัก…แต่พ่อรัก”
มันไม่ใช่คำปลอบใจ
มันคือ จุดเริ่มต้นของการยืนขึ้นใหม่
ตั้งแต่นั้นมา ฉันเข้าใจว่า
ความรักที่มั่นคงที่สุดในโลก คือความรักที่ไม่ต้องพูดเยอะ แต่ยืนอยู่ตรงนั้นเสมอ
3 — พ่อไม่สอนให้ฉันเป็น “ผู้หญิงดี” แต่สอนให้ฉันเป็น “ผู้หญิงแกร่งที่คิดเป็น”
ตอนอายุ 10
พ่อให้ฉัน “เข้าประจำตำแหน่ง”
ไปจุดเทียน เล่นเปียโนทุกคืน
พ่ออยากให้บ้านมีดนตรี มีบรรยากาศดี ๆ
ฉันโตมากับเสียงเปียโนแทนเสียงตะโกน
อายุ 15
พ่อเริ่มสอนเรื่องกลิ่นไวน์
วิสกี้ บรั่นดี การผสมค็อกเทล
ทั้งที่ฉันยังเด็ก
พ่อบอกว่า
“รู้ไว้…จะได้ไม่โดนผู้ชายขู่หรือหลอก ลูกจะเก่งกว่าเขาอีก”
ฉันหัวเราะทุกครั้งที่คิดถึง
แต่นี่ทำให้ฉันเป็นผู้หญิงที่ “อ่านสถานการณ์ออก”
“อ่านคนออก”
และ “รู้ว่าความรู้ป้องกันเราได้มากกว่าความสวย”
4 — ความรักของพ่อคือความสม่ำเสมอ ไม่ใช่ความยิ่งใหญ่
ฉันเป็นเด็กกิจกรรม
ทำทุกอย่างที่โรงเรียนมีให้ทำ
และพ่อคือคนติวทุกครั้งก่อนสอบ
พ่อไม่เคยบอกว่ารักเป็นคำ ๆ
แต่ฉันได้เห็นความรักจากการกระทำเล็ก ๆ
ทุกวัน
ทุกปี
มันทำให้ฉันรู้ว่า
ความรักจริง ๆ ไม่ต้องดัง แต่ต้องสม่ำเสมอ
5 — วันนี้พ่อใกล้จะ 90 แล้ว แต่ใจพ่อยังเต็มร้อยเหมือนเดิม
เดินช้าลง
แต่ยังตรงเวลา
ยังออกกำลังกาย
ยังจำทุกอย่างเกี่ยวกับฉันได้
และทุกครั้งที่ฉันมองพ่อ
ฉันรู้เลยว่า “เวลาไม่เคยพอสำหรับคนที่เรารัก”
ฉันมีความรู้สึกผิดเงียบ ๆ มาเสมอ
ที่เลือกทำงานต่างประเทศทั้งชีวิต
จนไม่ได้อยู่ดูแลพ่อเท่าที่ควร
แต่พ่อไม่เคยบ่น
ไม่เคยเรียกร้อง
พ่อพูดแต่ประโยคเดียวทุกปีว่า
“พ่อดีใจที่ลูกมีความสุข”
นี่คือความรักรูปแบบที่อ่อนโยนที่สุดในโลก
และเจ็บที่สุดด้วย
เพราะมันทำให้ฉันรู้ว่า
บางครั้ง คนที่รักเราที่สุด กลับเป็นคนที่เราให้เวลาน้อยที่สุด
6 — เหตุผลที่ฉันอยากให้คุณอ่านเรื่องของพ่อฉัน
ไม่ใช่เพราะพ่อฉันพิเศษกว่าใคร
แต่เพราะเรื่องของพ่อฉัน
อาจทำให้คุณ “มองพ่อแม่ของตัวเองใหม่”
นี่คือ mindset ที่พ่อส่งต่อให้ฉัน
และอยากให้คุณได้ไปต่อด้วย:
1. ความรักที่แท้จริง = การสม่ำเสมอ ไม่ใช่คำพูดสวย ๆ
มื้อเย็นที่กินด้วยกัน
การไปรับลูก
การถามว่าวันนี้เหนื่อยไหม
สิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้แหละที่สร้างชีวิตคนหนึ่งขึ้นมา
2. วินัยไม่ใช่บุญวาสนา แต่มันสร้างได้จากการทำซ้ำ
พ่อไม่ได้หล่อเพราะโชค
แต่เพราะมีกระดูกสันหลังที่แข็งแรงกว่าคนทั่วไป
และนี่คือสิ่งที่คุณสร้างให้ตัวเองได้เหมือนกัน
3. ความมั่นใจไม่ใช่พรสวรรค์ แต่คือผลลัพธ์จากการได้รับความเชื่อใจตั้งแต่เด็ก
ถ้าคุณมีลูก…
ให้พื้นที่เขาคิดเอง
เขาจะโตขึ้นเป็นคนที่ไม่กลัวโลก
4. ถ้าพ่อแม่ยังอยู่—อย่ารอวันว่าง
ไม่ต้องไปหาทริปใหญ่
ไม่ต้องทำอะไรพิเศษ
โทรหา
ส่งข้อความ
หรือแค่ถามว่า “ทานข้าวหรือยัง”
ความรักแบบนี้ทำให้ชีวิตคนเราสมบูรณ์ขึ้นกว่าสิ่งของหลายเท่า
สุดท้าย…เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องพ่อฉัน แต่เป็นเรื่อง “พ่อของทุกคน”
พ่อฉันไม่ได้สมบูรณ์แบบ
แต่พ่อพยายามเต็มที่ในยุคที่เขาเติบโต
เหมือนพ่อของคุณ
เหมือนแม่ของคุณ
เหมือนพ่อแม่ทุกบ้าน
ถ้าโพสต์นี้ทำให้คุณลุกขึ้นมามองหน้าพ่อแม่อีกครั้ง
หรือหยิบโทรศัพท์โทรหา
หรือแค่คิดถึงท่านในมุมที่แตกต่างไป…
แค่นี้ฉันก็รู้สึกว่าชีวิตพ่อของฉัน
ได้เป็นประโยชน์กับใครสักคนอีกหนึ่งคนแล้ว
สุขสันต์วันเกิดนะคะพ่อ
ขอบคุณที่ทำให้มองโลกแบบไม่กลัวล้ม เพราะพ่อสอนมา
รักชะมัด🩷
แอนนาเบล
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
