22 พ.ย. เวลา 04:00 • นิยาย เรื่องสั้น

เขามองพระในพานบนหิ้งบูชา

บนหิ้งนอกจากพานยังมีพระบูชาองค์เล็ก มีจานวางของถวายเป็นกล้วยน้ำว้าออกห่ามๆอยู่ พร้อมทั้งน้ำเปล่าตั้งไว้ครบ
เขามองพานอย่างชั่งใจ
เอาไงดีวะกู?
เสียงเด็กน้อยวิ่งเล่นร่าเริงดังขึ้น ประจวบกับสายตาที่มองแล้วเล็งเห็นว่าหากปล่อยให้วิ่งออกมามากกว่านี้อาจเกิดเรื่องร้ายกับเด็กได้
เขารีบเดินประชิดเด็กน้อย ใช้ขากั้นตัวเด็กเอาไว้ แล้วเอามือที่หิ้วของพะรุงพะรังนั้นกั้นอีกชั้นหนึ่ง
เอาล่ะ หยุดก่อน อย่าเพิ่งวิ่งออกไปนะ
เด็กน้อยหัวเราะชอบใจก่อนจะวิ่งกลับไปหาหญิงวัยกลางคนที่ดูมีสีหน้าตื่นๆผสมโล่งอกเมื่อเห็นว่าเด็กไม่ได้วิ่งออกไป
ขอบใจนะหนุ่ม ดีนะที่หนุ่มเดินมากันไว้พอดี
ไม่เป็นไรครับ
น้าวิ่งมาไม่ทันหลานน่ะ นี่แผงก็ต้องวานให้คนอื่นช่วยดูไปก่อน
เขาเดินตามหญิงวัยกลางคนคนนี้ไปส่งเด็กน้อยที่แผง
...
น้าเพิ่งมาย้ายแผงมาลงแถวนี้น่ะ
มิน่าล่ะ หน้าไม่คุ้นแฮะ เขานึกในใจ
แผงที่ว่าเป็นแผงเช่าพระกับวัตถุมงคลแผงเล็กๆที่พบเจอได้ทั่วไป เพียงแต่ที่แปลกคือเจ้าของแผงเป็นผู้หญิง
น้าช่วยแฟนตั้งแผงพระนานแล้ว ตอนนี้เลิกกันไปแต่ได้วิชามาบ้างเลยมาตั้งแผงเอง
หญิงวัยกลางคนบอกเล่าเรื่องให้ฟัง
มิน่าล่ะ ข้าก็สงสัยว่าเป็นใครมาจากไหนกันไม่คุ้นหน้า แต่มาตั้งแผงพระ แถมยังมีเด็กน้อยตามมาด้วย
นั่นสิน้า
ตามนั้นล่ะครับน้า ดีนะที่วันนั้นเด็กยังไม่ทันจะวิ่งออกไป ไกล ไม่งั้นมีหวัง
ดีแล้วที่เอ็งหยุดเด็กทันว่ะไอ้ใจ
ผมเคยเห็นเด็กหลายคนก็เกือบโดนรถชนเพราะวิ่งไปวิ่งมานี่ล่ะครับ เจอจังๆเลยขวางไว้ก่อน เอ่อ น้าครับ แล้วอาม่าที่อยู่ตรงร้านแก๊สล่ะครับ หมู่นี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย
อ๋อ เห็นว่าไม่ค่อยสบายหรือไงนี่ล่ะ เลยต้องนอนอยู่แต่ในบ้าน
เมื่อก่อนเห็นประจำตั้งแต่ผมมาที่นี่ใหม่ๆ จำได้ว่าแกดูแข็งแรงมาก
อย่างว่าเอ็งก็อยู่ที่นี่มากี่ปีแล้วล่ะวะ อาม่าแกก็แก่ตัวลงไปเยอะ
อย่าว่าแต่อาม่าเลยเว้ยมึง กูเองก็เฝ้าตึกประจำที่นี่ก็หลายปีแล้วเหมือนกันว่ะ
โห อย่าพูดอย่างนั้นสิวะไอ้ขวด เอ็งนี่ทำให้ข้ารู้สึกแก่ลงไปเยอะเลย
อ้าว น้า ก็มันจริงไหมล่ะครับ?
พยักหน้ารับกันแล้วลั่นหัวเราะออกมา
เขาแวะเวียนไปที่แผงพระอยู่เป็นพักๆด้วยเอ็นดูเด็กน้อยอยู่มาก มีของกินเล็กๆน้อยติดมือไปเสมอ
แม่เขาลูกสาวน้าน่ะมันไปทำงานที่อื่น ฝากเอาไว้ให้น้าช่วยดู เสาร์อาทิตย์ก็ค่อยมารับไปบ้าง
เขามองดูวัตถุมงคลต่างๆอย่างใคร่รู้โดยมีหญิงเจ้าของแผงพูดสอนให้ฟัง
...
ครั้นพอว่างจากงานเขาจึงลองเอาพระที่ใส่พานวางบนหิ้งลงมาส่องดูบ้าง
...
พระท่านเป็นของใหม่ เก็บไว้ให้ดีล่ะเพราะถ้าเกิดเขาเล่นกันขึ้นมาราคาก็อาจจะพุ่งได้เหมือนกันนะ แต่ถ้าจำเป็นล่ะก็นะ...
หญิงวัยกลางคนพูดพลางส่งพระคืนมาให้เขา
พระท่านเป็นของพ่อกับแม่ผม ท่านให้ไว้ใส่คุ้มครองตัวครับ ไม่จำเป็นจริงๆก็ไม่อยากจะไปนิมนต์ท่านลงจากหิ้งครับ
หญิงวัยกลางคนพยักหน้ารับอีกคำรบ
...
เมื่อตัดสินใจได้เด็ดขาดเขาจึงยกมือพนมไหว้แล้วนิมนต์พระท่านกลับไปที่พานที่วางอยู่บนหิ้งแล้วกราบพระอีกครั้ง
รู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด
กล้วยน้ำว้าหวีนึงครับ
หญิงสูงวัยค่อยๆลุกขึ้นอย่างลำบาก รับเงินแล้วหยิบกล้วยหวีนั้นใส่ถุงหูหิ้วก่อนส่งให้พร้อมเงินทอน
กล้วยน้ำว้าบนแผงดูเหมือนจะสุกเกือบทั้งหมดแทบทุกหวี เขาทำได้เพียงแค่เลือกเอาหวีที่ดูจะสุกน้อยที่สุดขึ้นมา
หญิงสูงวัยนั่งลงอย่างยากเย็นอีกครั้ง
เขาเดินห่างออกไปเพื่อกลับห้องเช่า
ท่ามกลางอากาศร้อนในตอนกลางวันวันนี้
...
ดึกดื่นหลังกลับจากขายของที่ตลาดนัด เขาเดินผ่านแผงขายผลไม้เมื่อกลางวันและมองอย่างสงสัยเมื่อเห็นหญิงสูงวัยคนนั้นนอนอยู่บนแผงขายผลไม้อย่างไม่ทุกข์ร้อน
แปลก
แกไม่มีห้องเช่าหรือบ้านอยู่หรือไงวะถึงได้มานอนอยู่แบบนี้
เขาคิดในใจขณะเดินกลับห้องเช่า
น้าก็นอนที่แผงตรงนี้เหมือนกัน เจ้าของบ้านไม่ได้ว่าอะไร เขาว่าก็เหมือนมีคนเฝ้าหน้าบ้านให้ เช้ามาน้าก็เดินไปที่จอดรถ อาศัยห้องน้ำที่นั่นเลย สะดวกดี ส่วนเจ๊ขายผลไม้คนนั้นน่ะน้าก็ไม่รู้เหมือนกันนะ
เจ้าของแผงพระแบกะดินเล่าให้เขาฟังเมื่อเขาเอ่ยปากถาม
เมื่อก่อนน้าก็เช่าห้องเหมือนเอ็งนั่นล่ะ แรกๆก็ดี หลังๆนี่สิพวกญาติพี่น้องบ้าง คนรู้จักบ้าง เพื่อนบ้างแวะมาอาศัยอยู่เรื่อยๆ ตอนแรกน้าไม่ได้ว่าอะไร แต่ตอนหลังนี่สิชักหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ
ยังไงครับน้า
มันก็มาอยู่ถาวรน่ะสิ ค่าห้องน้ำไฟก็ไม่ช่วยสักแดง น้าทนไม่ไหวเลยคืนห้องเช่าแล้วมานอนที่แผงเฝ้าหน้าร้านให้เขาดีกว่า น้ำไฟไม่ต้องเสีย ทนยุงเอาหน่อย
อ้าว งั้นหรือครับ
เจ้าของแผงพระพยักหน้ารับแบบขำๆเมื่อเห็นว่าเขาดูจะไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่
เชื่อเถอะ น้าไม่ได้พูดเล่นหรอกนะ เรื่องจริงทั้งนั้น
แล้วก็หัวเราะให้กับเรื่องของตัวเองอย่างขื่นๆ
เขารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
ผมเห็นอาม่ามื่อเช้านี้ครับน้า แกดูแก่ไปจริงๆแล้วก็อาจจะเป็นสโตรคด้วยมั้งครับ เห็นมีคนคอยช่วยดูแลอยู่ข้างๆ
แกเป็นสโตรคจริงว่ะไอ้ใจ มิน่าถึงได้แต่อยู่ในบ้าน ไม่ได้ออกมาเลย นี่แกคงดีขึ้นแล้วถึงออกมานั่งข้างนอกได้
อย่างว่าครับน้า โรคภัยไข้เจ็บนี่มันไม่เข้าใครออกใคร
ยังดีที่แกมีคนคอยดูแล มีทั้งญาติพี่น้องเข้ามาช่วย ฟังแล้วผิดกับเจ้าแผงพระที่เอ็งเล่าให้ข้าฟังจริงๆ
นั่นสิวะไอ้ใจ ข้าเองยังไม่อยากเชื่อเลย มีที่ไหนวะ ช่วยกันใช้เต็มที่ แต่ไม่ช่วยออกเงิน อย่างนี้มันเอาเปรียบกันเกินไป
ข้าก็ว่างั้นว่ะไอ้ขวด
เบาก่อนเว้ยพวกเอ็ง เรื่องนี้มันฟังความข้างเดียวว่ะ เราเองก็ไม่รู้ตื้นลึกหนาบางอะไร เพลาๆปากไว้ก่อนเถอะวะ เดี๋ยวมันเกิดกลับตาลปัตรขึ้นมาคนอื่นเขาจะเสียหายได้
เขานิ่งคิดตามที่น้าแท็กซี่บอก
จิตมนุษย์นั้นไซร้ ยากแท้ หยั่งถึง...
บางทีเดินกลับห้องไมไหวบ้าง ขี้เกียจบ้าง อั๊วเลยนอนมันบนแผงซะเลยน่ะ อายุขนาดอั๊วแล้ว คงไม่ต้องอะไรหรอกว่ะ
เสียงหัวเราะจากหญิงสูงวัยเจ้าของแผงผลไม้ว่าให้ฟังตอนที่เขาอาสาเดินไปส่งที่ห้องเช่า
ลูกอั๊วมันไปทำงานต่างจังหวัด นานๆจะกลับมาที มันก็ห้ามแล้วว่าม้าน่ะอายุเยอะแล้ว เดินเหินไม่สะดวก อย่าออกไปขายของเลยดีกว่า อยู่บ้านเฉยๆก็พอ ขืนอยู่บ้านเฉยๆสิอั๊วจะไม่สบายมากกว่ามั้ง อั๊วเลยออกมาขายของดีกว่า
แล้วน้าไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อนเหรอครับ
อั๊วไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายในห้อง ตัวคนเดียวดีกว่า แต่ตอนนี้ชักจะเดินข้ามถนนไปมาไม่ไหวเหมือนกัน สงสัยอั๊วคงต้องเลิกขายตรงแผงนี้แล้วล่ะ
เขาพยักหน้ารับ ไม่ได้แสดงความเห็นอะไร
เออ ยังไงอั๊วก็ต้องขอบใจลื้อมากนะที่อุตส่าห์ช่วยเดินมาส่งอั๊วกลับห้อง เอ้า เอากล้วยน้ำว้าไปกินก็แล้วกัน เอาไปเยอะหน่อยก็ได้ จะขนมหรืออะไรก็หยิบได้เลยนะ
ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมแค่เดินมาส่งเฉยๆ
สุดท้ายเขาก็หอบทั้งกล้วยทั้งขนมที่เจ้าของแผงให้ติดมือกลับมาจนได้
อ๋อ แม่ไม่อยู่ค่ะ หนูเลยมาเฝ้าแทน
เสียงเด็กสาวนั่งเฝ้าแผงพระกับพวกกิฟท์ช็อปทำมือเอ่ยออกมาขณะที่คอยดูแลเด็กน้อยไปด้วย
เขายื่นของกินฝากให้เด็กน้อยแล้วจึงค่อยเดินออกมา
อยู่ต่อก็ใช่ที่
...
แม่มันมารับตัวกลับไปด้วยแล้วน่ะน้อง ดีเหมือนกัน กระเตงตะลอนๆไปแบบนี้ไม่ไหวหรอก จริงมั้ยพี่?
จริงเลยล่ะ เด็กมันก็โตขึ้นทุกวัน อยู่แบบนี้ไม่ได้หรอก ห่างพ่อห่างแม่ด้วยมันไม่อบอุ่นหรอก
เสียงชายหญิงที่นั่งเฝ้าแผงแทนคุยให้เขาฟังหลังจากไถ่ถามถึงเด็กน้อย เขาจึงรับรู้ว่าคู่นี้คือน้องเขยกับน้องสาวเจ้าของแผงพระนี่เอง
ระหว่างที่คุยกันก็มีคนแวะเวียนไปมา ส่วนใหญ่น่าจะเป็นคนคุ้นเคยกันดีเพราะหยุดคุยด้วยเป็นเวลานานพอสมควรพร้อมชักชวนกันไปสังสรรค์ต่อในยามค่ำอีกด้วย
อยู่ไปก็ใช่ที่
...
แม่เขาหาที่ใหม่ได้แล้ว ย้ายแผงไปแล้วค่ะพี่ หนูกับน้องก็ว่าจะย้ายตามไปด้วย แผงนี้เห็นน้าหนูเขาจะเอาไว้น่ะค่ะ เขาว่าทำเลมันดีเหมือนกัน
เสียงเด็กสาวคุ้นหน้าบอก
ส่วนหลานก็ไปอยู่กับพี่สาวหนู แม่แท้ๆน่ะค่ะ พอดีพี่เขยหนูเขาได้งานแล้วที่บ้านเขา เขาเลยพากลับไปหมด
เขาไม่ตอบว่ากระไร ได้แต่พยักหน้ารับแล้วเดินออกมาเฉยๆ
อยู่ไปก็ใช่ที่
เย็นย่ำเสียงรถวิ่งไปมาให้ได้ยิน
สลับกับเสียงคนพูดคุย
...
เขาเดินออกมาจากห้องเช่าได้สักระยะก็พบกับอาม่านั่งอยู่ มีคนคอยดูแล
สายตาของอาม่ามองไปไกลๆ
เขาจึงยิ้มแล้วยกมือไหว้
แววตาเหมือนจะยิ้มได้
...
ระหว่างทางเสียงคุยโขมงโฉงเฉงในวงเหล้าดังขึ้นเป็นระยะ
คนคุ้นหน้าที่แผงพระแบกะดินกับผองเพื่อนนั่นเอง
เหนื่อยนั่งแผงมาทั้งวันแล้ว
...
หญิงสูงวัยนั่งขายของเบ็ดเตล็ดอยู่หน้าห้องเช่าอย่างเงียบๆ คนเดินไม่มากแต่มักคุ้นกัน
เสียงบอกราคาพร้อมเงินทอนส่งให้
คนขายยิ้มปลื้ม คนซื้อชอบใจ
...
เขายืนขายของอยู่ที่แผง
ของกินเมื่อกลางวันยังคงอยู่ดี...

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา