บ้าน…อาจไม่ใช่สถานที่ แต่คือความสบายใจที่เรายอมรับ
ฉันเคยคิดว่าบ้านคือสิ่งที่เราต้องซื้อให้ได้ และฉันก็เชื่อว่าหลายคนคิดไม่ต่างกัน
แต่สุดท้ายแล้ว…บ้านคืออะไรกันแน่?
ฉันเริ่มทำงานที่กรุงเทพตั้งแต่อายุ 13 ปี โตมากับความเชื่อว่า
“เราต้องทุ่มเทให้หนัก เพื่อจะมีบ้านเป็นของตัวเอง”
จนลืมมองย้อนกลับไปยังที่ที่เราเคยอยู่
ลืมคิดว่าเราเคยสบายใจแค่ไหนในสถานที่เดิมนั้น
ทุกความพยายามที่ฉันคิดว่าเป็นสิ่งที่ “ต้องได้”
ความจริงแล้ว…มันอาจไม่ใช่เลยก็ได้
ฉันทุ่มแรงกายและเวลาเพื่อเป้าหมายที่คิดว่าตัวเองต้องการ
เหนื่อย—but never gave up—เพราะเชื่อว่าบ้านคือรางวัลของความอดทน
จนวันที่ชีวิตพาฉันกลับไปยังสถานที่ที่เคยอยู่
และมันกลับสวนทางกับความคิดของฉันเสมอมา
ที่นั่นคือ “ที่ที่ฉันรู้สึกสบายใจที่สุด”
แต่ฉันกลับไม่เคยเรียกมันว่า ‘บ้าน’
หรือจริงๆ แล้ว…
บ้านไม่ได้หมายถึงสถานที่หรือวัตถุ
แต่อาจหมายถึง “ความสบายใจที่เราอยากกลับไปอยู่ด้วยซ้ำ”
หลังจากกลับมาทำงานอีกครั้ง ความคิดของฉันก็เปลี่ยนไปตลอดกาล
ฉันอยากทำงานและพัฒนาตัวเองให้ดีที่สุด
เพื่อจะได้กลับไปอยู่ในสถานที่ที่ทำให้ฉันสงบเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้
ตั้งแต่วันนั้น ความโลภที่จะมีบ้านหลังใหญ่ รถคันสวย หรือสิ่งของต่างๆ
ค่อยๆ หายไปทีละนิด เหลือเพียงความต้องการตามหาความสบายใจเท่านั้น
มันทำให้ฉันย้อนกลับมาเข้าใจคำสอนของพระพุทธเจ้า
สิ่งที่เราเคยมองข้าม กลับช่วยให้ฉันเห็นความสุขที่แท้จริง
ความสุขที่มาจากการ ได้นอนเร็วอย่างสงบ
ตื่นเช้าจิบชาเงียบๆ
เล่นกับสัตว์เลี้ยง
หรือแค่ ยืนตากแดดอ่อนๆ ยามเช้า
ทั้งหมดนี้…ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องไขว่คว้า
แต่มันคือสิ่งที่มีอยู่รอบตัวเสมอ
ท้ายที่สุด จากคำถามง่ายๆ ว่า “บ้านคืออะไร”
มันพาฉันไปเจอความหมายของชีวิตที่แท้จริง
เราทุกคนไม่ได้ต้องการชีวิตที่วุ่นวาย
แต่ต้องการความมั่นคงที่สงบ
และพื้นที่ที่ไม่มีใครรบกวนใจเรา
แล้วคุณล่ะ?
เจอบ้านในความหมายของคุณแล้วหรือยัง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
