17 พ.ย. เวลา 22:33 • ปรัชญา

แสงนำทาง…ที่อยู่ในตัวเราเอง

ฉันเริ่มพยายามมองหาทิศทางของชีวิต หลังจากได้รู้จักตัวเองในหลายๆ ด้านมากขึ้น
กำลังตามหา “แสงสว่าง” ที่จะพาเราไปถึงเป้าหมาย
หลายคนอาจกำลังเผชิญความรู้สึกแบบเดียวกัน—or บางทีสิ่งนั้นอาจจะไม่มีอยู่จริงด้วยซ้ำ?
ครั้งหนึ่งฉันเคยคิดว่า ชีวิตของคนเราต้องมีแสงนำทาง
ถ้าติดอยู่ในความมืด หากมีแสงนั้น เราก็คงเจอทางออกได้ง่ายขึ้น
ฉันเคยถามคนๆ หนึ่งว่า เคยรู้สึกมืดแปดด้านไหม
เขาตอบแบบติดตลกว่า
“ไม่หรอก เพราะฉันหาด้านที่เก้าเจอเสมอ”
ตอนนั้นฉันงงมาก ว่าด้านที่เก้าของชีวิตมันคืออะไร
จนกระทั่งได้มาเจอกับตัวเองจริงๆ
ก็เข้าใจว่า… เรามีทิศทางของตัวเองเสมอ
อาจไม่เหมือนใคร
แต่ถ้าเราเดินไปทางนั้นแล้วมีความสุข
ได้รับบางอย่างที่เราอยากได้
หรือถึงแม้ตอนนี้ยังไม่ได้—but เป็นเส้นทางที่จะนำเราไปหามันในอนาคต
นั่นก็คือ “แสง” ของเรานั่นแหละ
ชีวิตของเรา หากมองว่าสั้น มันก็สั้น
มองว่ายาว มันก็ยาว
ทั้งหมดอยู่ที่มุมมองของเราเอง
เวลาที่เจอเรื่องเลวร้าย ให้ลองคิดถึงตัวเองในอีก 5 ปีข้างหน้า
มองย้อนกลับมา—
เหตุการณ์นี้ยังสำคัญอยู่ไหม?
มันยังเลวร้ายเหมือนในวันนี้หรือเปล่า?
ท้ายที่สุดแล้ว คนเราอาจไม่ได้ต้องการอะไรที่หวือหวา
เราต้องการเพียงแสงเล็กๆ บนเส้นทางที่มืด
แสงที่จะช่วยให้เราไม่ลืมเป้าหมายของตัวเอง
ฉันเชื่อนะว่า ทุกคนมีสิทธิ์ได้เจอแสงแบบนั้น
เหมือนที่ฉันกำลังเจอในตอนนี้
คุณล่ะ?
เจอ “แสงสว่าง” ของชีวิตตัวเองแล้วหรือยัง
โฆษณา