คุณผู้อ่านคุ้นเคยกับพฤติกรรมผัดวันประกันพรุ่งไหมครับ?
ยกตัวอย่างเช่น
เรามีรายงานที่ต้องเขียน
แต่เราก็บอกกับตัวเองว่า
“ไว้ค่อยเขียนก็แล้วกัน”
พอเรารู้ตัวอีกที
deadline การส่งรายงาน
ก็ใกล้เข้ามามากๆแล้ว
ทำให้เราต้องรีบเขียนรายงานให้เสร็จ
แม้ว่า “คุณภาพ” ของรายงานจะแย่ก็ตาม
เป็นต้น
พวกเราแต่ละคนล้วนมีสาเหตุ
ที่อยู่เบื้องหลังการผัดวันประกันพรุ่ง
ที่แตกต่างกันออกไป
สำหรับหลายๆคน
ความกลัวคือสาเหตุสำคัญ
ที่ทำให้พวกเขาผัดวันประกันพรุ่ง
พวกเขาไม่ได้กลัวว่าตัวเอง
จะทำงานที่ผัดผ่อนได้ไม่ดีนะครับ
อันที่จริง
พวกเขามั่นใจมากๆด้วยว่า
หากพวกเขาได้ลงมือทำ
งานดังกล่าวจะออกมาดีแน่นอน
สิ่งที่พวกเขากลัวก็คือ
หลังจากพวกเขาทำงานดังกล่าวเสร็จ
คนอื่นก็จะมองเห็นว่าผลงานของพวกเขา “มีคุณภาพ”
ส่งผลให้พวกเขาตกอยู่ท่ามกลาง spotlight จากคนอื่น
การที่คนอื่นฉาย spotlight มาที่พวกเขา
และคาดหวังว่าพวกเขาจะ “ทำได้ดี”
ต่อไปในอนาคตได้เรื่อยๆนี่แหละครับ…คือสิ่งที่พวกเขากลัว
พวกเขากลัวว่าความสำเร็จของพวกเขาในวันนี้
จะนำมาสู่ความคาดหวัง (จากคนอื่น) ที่เพิ่มขึ้น
ในระดับที่ “เกินมนุษย์” มากขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่งวันหนึ่ง ความคาดหวังนั้นก็จะสูงลิ่ว
จนพวกเขาไม่มีทางที่จะ “ตอบโจทย์” ความหวังดังกล่าวได้
มันจะกลายเป็นวันที่คนอื่นๆรู้สึกผิดหวังกับพวกเขา
พูดง่ายๆก็คือ พวกเขาแคร์คนอื่นมากๆ
พวกเขาจึงกลัวว่าตัวเองจะไม่สามารถ
ตอบสนองต่อความคาดหวังที่คนอื่นมี
(ในระดับที่สูงเสียดฟ้า) ในอนาคตได้นั่นเอง
แต่ข้อสังเกตข้อหนึ่งก็คือ
การที่พวกเขาแคร์คนอื่นมากๆนี้
มันกำลัง “ขวางทาง” ไม่ให้พวกเขา
มีชีวิตที่ประสบความสำเร็จได้
เต็มตามศักยภาพของตัวเอง
พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ
พวกเขาแคร์คนอื่นมาก
จนละเลยการแคร์ตัวเอง
ถ้าพวกเขาไม่ได้สนใจเรื่องการพยายาม
“ตอบโจทย์” ความคาดหวังของคนอื่นที่สูงลิ่ว
พวกเขาก็คงจะหยุดผัดวันประกันพรุ่ง
และมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จ
เต็มศักยภาพของตัวเองได้มากกว่านี้
แต่ทีนี้ พวกเขาจะเริ่มต้นโอเค
กับการ “ทำให้คนอื่นผิดหวัง” ยังไงดี?
เริ่มจากการ “ทำให้คนอื่นผิดหวัง” ในเรื่องเล็กๆน้อยๆ
(ที่ไม่ได้ “ขวางทาง” ความสำเร็จของตัวเอง) ก่อนครับ
ยกตัวอย่างเช่น
เริ่มปฏิเสธที่จะช่วยคนอื่นทำงานเล็กๆน้อยๆ
บางงานในช่วงเวลาที่ตัวเอง “งานล้นมือ”
(จากที่ก่อนหน้านี้เคยตอบตกลง
ให้ความช่วยเหลือกับทุกๆงาน
ไม่ว่าจะงานเล็กหรืองานใหญ่ก็ตาม)
เป็นต้น
ช่วงแรกๆที่พวกเขาเริ่มต้น “ทำให้คนอื่นผิดหวัง”
มันอาจจะรู้สึกไม่สบายใจเท่าไหร่นัก
(ต่อให้มันจะเป็นการ “ทำให้คนอื่นผิดหวัง” ในเรื่องเล็กๆก็ตาม)
แต่หากพวกเขายังคงเดินหน้า “ทำให้คนอื่นผิดหวัง”
ในเรื่องเล็กๆอย่างต่อเนื่องไปสักพัก พวกเขาจะเริ่มค้นพบว่า
ความรู้สึกไม่สบายใจนั้น มันค่อยๆลดระดับความเข้มข้นลงเรื่อยๆ
ถ้าพวกเขารักษา momentum นี้ต่อไปได้เรื่อยๆ
วันหนึ่ง พวกเขาก็จะตื่นขึ้นมา และพบว่าปัญหา
การผัดวันประกันพรุ่งของตัวเองได้หายไปแล้ว
เพราะพวกเขาไม่ได้ “แคร์คนอื่นจนขวางทางตัวเอง” อีกต่อไปแล้วครับ!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
