เมื่อวาน เวลา 03:03 • ปรัชญา
เรื่องอารมณ์ นั้นที่ปกคลุมกายที่จิตอาศัยอยู่ในเรือนกายนั้น จิตก็ไม่รู้จักอารมณ์ ที่ห้อมล้อมจิต อารมณ์ต่างๆมามากมาย เหมือนจิตนั้นอยู่ในถ้ำ ที่ห้อมล้อมด้วยภูตผีปีศาจ มีทั้งตัวดี ตัวร้าย ที่ออกมา แสดง ..จิตก็ยึดถือ แสดงเหมือนรูปโขนที่เค้าแสดงกัน ไปตามนิสัย มีที่เค้าเรียกว่า ตัวกระทำที่เกิดขึ้น แสดงกิริยาท่าทาง ยักษ์บ้าง ตัวลิง ตัวอิทธิพล ยิ่งใหญ่ ตัวดีตัวร้าย ไอ้ชุดโขนนั้นสวมใส่ไม่ดี ก็เกิดเชื่อรา ดอกเห็ดเป็นดวงๆ กลาดเกลื่อน .ขึ้นมาได้
เหมือนรามเกียรติ์ จิตที่อาศัยในรูป ..ถอดรูปนั้นออกไม่ได้เลยจนกว่า จะหมดลมไป เสร็จสิ้นการแสดง .โขนละคร เค้าจึงคำว่า สวมหัวโขน …ที่ก็มีอยู่หลายหัว ..ไม่รู้ว่า สวมหัวอะไรกันบ้าง ก็ดู..ให้สนุกสนานละกัน มีเรื่องราวให้ดูรอบตัวไปหมด ..ว่าแต่ว่า เราเป็นผู้ชมโขน ..เราจะวางใจเราอย่างไรดีน่ะ ที่มันเที่ยง ..ไม่เอนเอียง เหมือนตาชั่ง ..เอียงไปกับข้างหนึ่ง พอใจ อีกข้างหนึ่ง ไม่พอใจ ..เมื่อเอียงปุ๊บ .หัวโขน ก็ลงมาสวมใส่ให้ทันที แสดงตัวกระทำ โขนละคร ที่เค้าเล่นกัน ..
โฆษณา