ภัยคุกคามใหม่! ไข้หวัดนก "ทนความร้อนสูง" จน "ไข้" ของมนุษย์อาจเอาไม่อยู่!
นักวิจัยชี้ 'ยีน PB1' คือกุญแจสำคัญสู่การระบาดใหญ่ครั้งหน้า 🌡️🧬
เมื่อคุณป่วย คุณทำอย่างไร? ส่วนใหญ่เราจะวัดไข้ และหวังว่าอุณหภูมิที่สูงขึ้นของร่างกายจะช่วย "กำจัด" ไวรัสให้หมดไป แต่ผลการวิจัยล่าสุดที่ตีพิมพ์ในวารสาร Science ได้เผยความจริงที่น่าตกใจเกี่ยวกับ 'ไข้หวัดนก' ว่าไวรัสชนิดนี้อาจอยู่รอดได้สบาย ๆ แม้ในอุณหภูมิที่สูงเท่าไข้ของเรา!
นี่คือข้อมูลสำคัญที่คุณต้องรู้ เพื่อทำความเข้าใจภัยคุกคามจากไข้หวัดนก (Avian Influenza) ที่กำลังเป็นที่จับตามองทั่วโลก
🔥 ทำไม "ไข้" ถึงหยุดไข้หวัดนกไม่ได้?
ปกติแล้ว ไข้ คือกลไกการป้องกันตัวเองตามธรรมชาติของร่างกาย การเพิ่มอุณหภูมิร่างกายให้สูงขึ้น (Pyrexia) สามารถช่วยหยุดการจำลองตัวเองของไวรัสไข้หวัดใหญ่ทั่วไปในมนุษย์ได้
ไวรัสไข้หวัดใหญ่คน (Seasonal Flu): มักจะเติบโตได้ดีในอุณหภูมิประมาณ 33°C (บริเวณทางเดินหายใจส่วนบน) และการเพิ่มอุณหภูมิขึ้นเพียง 2 องศาเซลเซียส ก็เพียงพอที่จะเปลี่ยนการติดเชื้อที่อันตรายถึงชีวิตให้กลายเป็นโรคที่ไม่รุนแรงได้
ไวรัสไข้หวัดนก (Avian Flu): ตรงกันข้าม! ในสัตว์ปีกที่เป็นพาหะตามธรรมชาติ (เช่น เป็ด, นกนางนวล ) ไวรัสชนิดนี้เติบโตในอุณหภูมิที่สูงถึง 40-42°C การศึกษาใหม่ที่นำโดยมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์และกลาสโกว์ พบว่าคุณสมบัตินี้ทำให้ไข้หวัดนกสามารถ จำลองตัวเอง ได้อย่างรวดเร็วและรุนแรงในส่วนลึกของปอดมนุษย์ (อุณหภูมิ 37°C) โดยที่ไข้ของเราไม่สามารถยับยั้งมันได้
🔓 ยีน PB1: "ตัวร้าย" ที่อยู่เบื้องหลังความอันตราย
ทีมวิจัยได้ค้นพบว่ากุญแจสำคัญที่ทำให้ไวรัสไข้หวัดนกทนทานต่อความร้อนคือ 'ยีน PB1'
ยีน PB1 มีความสำคัญต่อกระบวนการจำลองพันธุกรรมของไวรัสภายในเซลล์ที่ติดเชื้อ ไวรัสที่มียีน PB1 แบบ "สายพันธุ์นก" สามารถต้านทานอุณหภูมิสูงที่เกี่ยวข้องกับไข้ และก่อให้เกิดอาการป่วยรุนแรงในสัตว์ทดลอง
ย้อนรอยประวัติศาสตร์การระบาดใหญ่: นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า ยีน PB1 นี้เองที่เคย "แลกเปลี่ยน" (Gene Swapping) เข้าไปในไวรัสไข้หวัดใหญ่ในมนุษย์ระหว่างการระบาดใหญ่ครั้งร้ายแรงในปี 1957 และ 1968 ซึ่งอาจเป็นคำอธิบายว่าทำไมการระบาดใหญ่เหล่านั้นจึงทำให้ผู้คนล้มป่วยอย่างรุนแรง
🚨 ผลกระทบต่อชีวิตเราและการเตรียมพร้อมรับมือโรคระบาด
งานวิจัยนี้มีนัยสำคัญอย่างยิ่งต่อการเฝ้าระวังและชีวิตประจำวันของเรา:
ภัยคุกคามที่ยังคงสูง: แม้ว่ามนุษย์จะติดเชื้อไข้หวัดนกไม่บ่อยนัก แต่เมื่อติดเชื้อแล้ว อัตราการเสียชีวิตจากไข้หวัดนกสายพันธุ์ประวัติศาสตร์อย่าง H5N1 นั้น สูงถึงกว่า 40% การทำความเข้าใจกลไกการดื้อความร้อนนี้จึงสำคัญมากต่อการป้องกันการระบาดใหญ่
เฝ้าระวังการ "ข้ามสายพันธุ์": ความสามารถในการ "สับเปลี่ยนยีน" (Gene Swapping) ระหว่างไวรัสไข้หวัดคนและไข้หวัดนกในโฮสต์ตัวกลาง (เช่น สุกร) เป็นความเสี่ยงที่แท้จริง ซึ่งอาจนำไปสู่ไวรัสสายพันธุ์ใหม่ที่อันตรายและสามารถแพร่จากคนสู่คนได้ง่าย
คำถามเรื่อง "ยาลดไข้": ผลการศึกษานี้จุดประเด็นให้เกิดการทบทวนแนวทางการรักษา ผู้ป่วยมักใช้ยาลดไข้ (เช่น ไอบูโพรเฟน หรือแอสไพริน) ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่า การลดไข้ อาจส่งผลให้ไวรัสจำลองตัวเองได้ง่ายขึ้นและอาจ ส่งเสริมการแพร่เชื้อ ในไข้หวัดใหญ่ทั่วไปได้ด้วย การตัดสินใจใช้ยาลดไข้จึงอาจต้องพิจารณาอย่างรอบคอบมากขึ้นในอนาคต
ข้อสรุป: ความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับยีน PB1 และความสามารถในการทนความร้อนของไข้หวัดนก ชี้ให้เห็นว่าเราต้องปรับปรุงระบบการเฝ้าระวัง โดยมุ่งเน้นการทดสอบความทนทานต่อไข้ของไวรัสที่อาจแพร่มาสู่มนุษย์ เพื่อเตรียมรับมือกับไวรัสที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิต และป้องกันไม่ให้เกิดการระบาดใหญ่ครั้งต่อไปได้อย่างทันท่วงที
คุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับการค้นพบครั้งนี้? คุณจะตัดสินใจใช้ยาลดไข้แตกต่างไปจากเดิมหรือไม่? ร่วมแสดงความเห็นและแชร์บทความนี้เพื่อสร้างความตระหนักรู้ต่อภัยคุกคามจากไข้หวัดนก!
อ้างอิง
Turnbull, M. L., Wang, Y., Clare, S., Lieber, G., Williams, S. L., Noerenberg, M., ... & Wilson, S. J. (2025). Avian-origin influenza A viruses tolerate elevated pyrexic temperatures in mammals. Science, 390(6776), eadq4691.
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
