ไม่จำต้องการเหตุผลใด
ชีวิตคนเรามีเลือดเนื้อ
ก่ะเหมือนชีวิตอื่นๆที่
มีคุณค่ามีเลือดเนื้อเฉก
เช่นเดียวกันละ
หลายครั้งโลกถูกเราว่า
ไม่ยุติธรรมที่เวลาเราพบ
ปัญหาอุปสรรคทำให้จุก
เจ็บใจเสียความรู้สึก
ผืนป่าต้นไม้มิเคยเรียกร้องความดีที่เสียสละจากใคร
ต้นไม้ไม่เคยเรียกร้อง
ไม่เคยร้องขอไม่เคย
ทวงผลประโยชน์อันใด
จากมนุษย์และสรรพสัตว์
เลยสักนิด
ในมุมต่างหลายชีวิตที่
ต่างกับเราที่ไม่ใช่คนรึ
มนุษย์เค้าก่ะไม่ได้มีคำ
บ่นคำวิพากษ์ใดๆไม่ได้
ต้องการเหตุผลใดๆ
นิ่งสงบมิร้อนรนเรียกร้องทวงถามวอนขอ
ชีวิตคนเราล่ะรึ
ไม่จำต้องมีเหตุผล
อันใดนักดอก
คือไม่จำต้องทวงถาม
ความยุติธรรมเสมอไปหรอก
หากจะต้องเจอสิ่งเลวร้ายไม่ได้ดั่งใจอาจต้องปล่อย
ให้มันเป็นไปตามที่มันเป็น
นั่นแหละที่ไม่จำต้องการเหตุผล
นิ่นะ!
ถ้ามันมาแบบเด็กๆ
ก่ะหัวเราะกับมันไป
นั่งร้องไห้แบบผู้ใหญ่ไม่ต้องรอใครให้มาร้อง โต้ยกัน!
ถ้ามันมาแบบผู้ใหญ่
ก่ะอาจต้องร้องให้กับ
“คุณครู”เพราะน้ำตา
นั้นเรายกให้เป็น“ครู”
หัวใจเรา
สุขกับอารมณ์ของเราเอง
“สุขในอารมณ์”
เมื่อเราเรียนรู้และเข้าใจ
Pataเข้าใจละ!
ต้องใช้น้ำตาเปื้อนแก้ม
เป็นครูเพื่อให้หนูๆได้
เดินก้าวข้ามอย่างเข้มแข็ง
ในวันที่อ่อนแอไร้กำลังใจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
